Σχεδιασμός σκουπιδιών στην Ελλάδα των 6000 νησιών!
Editorial
19 Αυγούστου 2016
/ 11:13
Πάρτε το και σαν συμβολή στη διαβούλευση για την αναθεώρηση του σχεδιασμού για τα σκουπίδια.
Οι ευρωπαϊκές προϋποθέσεις για τη διαχείριση δεν προσαρμόζονται αυτομάτως στην ελληνική πραγματικότητα. Έτσι τόσο το "ο ρυπαίνων πληρώνει" όσο και η "αρχή της εγγύτητας" για την κατασκευή των εγκαταστάσεων σκοντάφτουν πρώτα, πρώτα στην θολή πολιτική γης και την αλλεργία που προκαλείται από τις χωροταξικές μελέτες όταν αυτές δεν αντιμετωπίζουν κάθε σπιθαμή σαν οικόπεδο! Το πιο κομβικό όμως αποδεικνύεται ότι όλων οι προθέσεις εκμετάλλευσης των σκουπιδιών σταματάει στην κομποστοποίηση των οργανικών και την αποθήκευση και μεταφορά αλλού όλων των άλλων προς ανάκτηση.
Όταν στην Ελλάδα λέμε ανακύκλωση εννοούμε αποκλειστικά συλλογή, διαλογή, αποθήκευση των ανακυκλωτέων. Όχι ανακύκλωση. Δηλαδή την ανάκτηση της αξίας χρήσης τους με την κατάθεση εργασίας κι έτσι την προσδοκία προσπορισμού οφέλους.
Όταν στην Ελλάδα λέμε ανακύκλωση εννοούμε αποκλειστικά συλλογή, διαλογή, αποθήκευση των ανακυκλωτέων. Όχι ανακύκλωση. Δηλαδή την ανάκτηση της αξίας χρήσης τους με την κατάθεση εργασίας κι έτσι την προσδοκία προσπορισμού οφέλους.
Σ' αυτή την αφαιρετική προσέγγιση εδράζονται οι περισσότερες παρεξηγήσεις, που κατά την εφαρμογή των σχεδιασμών προκαλούν κοινωνικές αντιδράσεις και πολεμικές συνθήκες.
Είναι πρόδηλο ότι στην οικονομία της αγοράς, δεν αναζητούνται κορόιδα, αλλά προσφέρονται κίνητρα οικονομικά και άλλα ώστε να παραχωρήσει ο πάσα εις τη γη του, υπό την προϋπόθεση βεβαίως της τήρησης των προδιαγραφών λειτουργίας της όποιας εγκατάστασης.
Ίσως ο κεντρικός σχεδιασμός, δεδομένης της στρεβλωμένης πραγματικότητας, να πρέπει να "δει" βιώσιμες, περιφερειακές εγκαταστάσεις (σ.σ. όχι με κριτήριο τη χωροθέτησή τους από μια σε κάθε διοικητική ενότητα) στις οποίες να ανακτάται ό, τι μπορεί ν' ανακτηθεί από τα οργανικά έως τα μέταλλα. Να "δει" το πόσο και το πως των logistics (σ.σ. μεταφορά συμπιεσμένων απορριμμάτων) προς αυτές, έτσι ώστε πρωτοβάθμια να επικεντρωθεί η προσπάθεια στην αποκομμιδή και την πρώτη διαλογή (σ.σ. αυτό που λένε στην πηγή), που στο όνομα της κατοχύρωσης του τελικού αποδέκτη διαρκώς αναβάλλονται για ευθετότερο χρόνο, που ποτέ δεν έρχεται...
