Η πιο γλυκιά πατρίδα είναι η καρδιά*
Το μυαλό πάει αβίαστα σε ΄κείνον τον διαχρονικό θρύλο για τον φαντάρο, που τόσκασε ένα Μεγάλο Σάββατο από τη μονάδα του. Πήρε το πρώτο φέρι. Να πάει στην Σπιανάδα. Ν΄ ακούσει τον Αμλέτο και να γυρίσει πίσω.
Να μην φανεί η απουσία του. Οι άλλοι φαντάροι τον κάλυψαν, αποδεχόμενοι την κερκυραίικη, τη βουρλισιά του!
Έχουν ακουστεί πολλές παραλλαγές του θρύλου. Συνήθως αλλάζει η απόσταση της μονάδας από το Λιστόν. Ο «Αμλέτος» ως μουσική αναφορά του νόστου, παραμένει ακλόνητος. Φέτος δεν θα γίνει έτσι!
Το πασχαλινό συναίσθημα θα αντηχεί στους άδειους, κερκυραϊκούς δρόμους κι οι μουσικές θα παρηχούνται στα φυσικά ηχεία των καντουνιών. Πάμε στοίχημα πως θα ξεχειλίζουν μελωδίες απ' τα μπαλκόνια και τα ανοιξιάτικα παράθυρα;
Τόσες που θα φτάνουν εντέλει και στ' αυτιά του θρυλικού φαντάρου. Έτσι που δεν θα χρειαστεί φέτος, πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια, να το σκάσει για να μεταλάβει των αχράντων μυστηρίων του κορφιάτικου θρύλου.
Τώρα είναι που θα συνδράμουν οι μύριοι όσοι κονδυλοφόροι, επώνυμοι κι ανώνυμοι, με την μπαγκέτα στον Παύλο Παλαιολόγο, την αρχετυπική θωριά του πατέρα του χρονογραφήματος, να πει για τις Φιλαρμονικές και το κερκυραϊκό Πάσχα. Να γεμίσει τις ώρες με τους νοητούς ήχους και το αστράφτισμα των χάλκινων οργάνων στον ανοιξιάτικο ήλιο.
Κι αν ο κόσμος δεν είναι αυτό που βλέπουμε αλλά αυτό που νιώθουμε, πρόκειται για ιδεαλιστική παρασπονδία, βασισμένη στο συναισθηματικό, ανθρώπινο μετείκασμα, εξ αιτίας του οποίου βρίσκουμε συνέχεια ροής στο χαοτικά κατακερματισμένο σύμπαν.
Ειρωνία της συγκυρίας, φέτος είναι που θ' ανάψει κανονικά, χωρίς κόλπα και τεχνάσματα, κι ο «σταυρός» στο Παλαιό Φρούριο. Πένθιμος τη Μ. Εβδομάδα, αστραφτερός από την Ανάσταση και μετά. Ίσαμε την Κυριακή του Θωμά αναμμένος, προσδοκώντας αυτή τη φορά να τελειώσουν τα ψέματα. Κι από τη Δευτέρα 27 Απριλίου να «λυθούν» τα μάγια του κορωνοϊού για να ξεμυτίσει, σιγά, σιγά, κι ο κοσμάκης.
Θάναι μια ευκαιρία τότε, ν' απολυθεί και ο γνωστός μας, εμβληματικός φαντάρος, αποδεχόμενος με το ουφ του ξεθυμάσματος, την πανταχόθεν και σε όλους απευθυνόμενη προτροπή, καλός πολίτης!
* Από το τραγούδι του Μανώλη Ρασούλη, Αχ Ελλάδα!
