Κόκκινη κλωστή δεμένη, στην ανέμη τυλιγμένη
editorial
02 Απριλίου 2020
/ 17:35
Είναι το κρίσιμο διάστημα. Αυτό δηλ. που ο αριθμός του αναγκεμένων για νοσηλεία θα πιέζει τις αντοχές ανθρώπων και υποδομών και στη Χώρα μας. Τώρα είναι που χρειάζεται η αυτοσυγκράτηση όλων. Κατάσταση δύσκολη για το μεσογειακό ταπεραμέντο.
Οι περιπτώσεις του «Βενιζέλος» και της Καστοριάς, διαφορετικές στην προέλευσή τους αλλά ίδια απειλητικές στις διαστάσεις μετάδοσης, δείχνουν πως μπορεί αναπάντεχα (;) να εξελιχθεί η απειλή μαζικά. Και τούτο ανεξαρτήτως άλλων πιο ελεγχόμενων σε άλλα πεδία και περιοχές, καταστάσεων.
Ο πληθυσμός θα προσπαθήσει να παρατείνει την σύνεση, που σε γενικές γραμμές επιδεικνύει. Κι οι διοικούντες θα εντείνουν τις προσπάθειες να συνεννοηθούν μεταξύ τους και να θέσουν σε λειτουργία την κρατική μηχανή, που στην περιοχή μας εμφανίζει προβλήματα. Να βρει ρυθμό και τρόπο.
Οι κριτικές παρατηρήσεις σ' αυτό στοχεύουν. Όχι για να κεφαλαιοποιήσουν πολιτικά, πολύ δε περισσότερο, όχι για να μειώσουν τον έναν και τον άλλον παράγοντα της δημόσιας ζωής, των θεσμών και των φορέων.
Είναι η ώρα της μάχης. Εναντίον άγνωστου εχθρού για τις ζώσες/δρώσες γενιές. Γι' αυτό και απαιτείται άλλο ήθος απέναντί του, που στο τέλος, τέλος, μπορεί και να κεφαλαιοποιηθεί αργότερα αλλάζοντας γενικότερα και μονιμότερα τη δημόσια συμπεριφορά μας. Θάναι ένα από τα πολλά κέρδη που ελπίζεται να έχει στο τέλος, αυτή η πάνδημη προσπάθεια.
Δεν είναι ώρα για πολιτικό μαυραγοριτισμό. Αυτό όμως ας μην εκλαμβάνεται ως αδυναμία από όσους δυσκολεύονται να αντιληφθούν πλήρως τον ρόλο τους.
Χθες η εδώ Πολιτική Προστασία ξεκίνησε έστω με καθυστέρηση, έστω κι έτσι, να οργανώνει την ενημέρωση της κοινωνίας. Με ελλείψεις και σε υστέρηση από τις γειτονικές περιοχές, μέλη του ιδίου συστήματος. Προσδοκάται ότι και οι διοικητές των νοσοκομείων των Ιονίων θα ανταποκριθούν και θα πράξουν τελικώς αυτό που οι συνάδελφοι τους, σε πλείστες όσες περιπτώσεις κάνουν, ικανοποιώντας την ανάγκη.
Θα κάνουμε ένα βηματάκι πίσω την κριτική μας κι όλα θα πάνε καλύτερα...
