Ας λογαριαστούμε λοιπόν

Αναλόγως, εκείνοι που δεν είναι απολύτως εξαρτημένοι από τον απολύτως καταναλωτικό τρόπο ζωής ως υποκατάστατο κάθε άλλης απολαβής ηδονής και ψυχαγωγίας, βρίσκουν γούστα ακόμα και σ' αυτόν τον καταναγκαστικό περιορισμό της κίνησης. Της άσκοπης κίνησης, όπως ομολόγησαν τα επίσημα χείλη που τον επέβαλαν, αποδεχόμενα εν τη ρύμη του λόγου τους, ως άσκοπο εκείνο που φάνταζε αδήριτο ως καθημερινή συμπεριφορά, αποκλείοντας βεβαίως τις ελευθερίες.

Εν ολίγοις και με την ευχή όλο αυτό να είναι περαστικό και με τις μικρότερες δυνατές απώλειες, αναδεικνύονται αβίαστα κάποια πρώτα συμπεράσματα. Θέσεις, απόψεις και συμπεράσματα που καλείται η κοινωνία και ο πολιτικός διπλασιασμός της να τα κεφαλαιοποιήσει ευκαιρίας δοθείσης.
Για παράδειγμα, νοσοκομείο παροχής υπηρεσιών υγείας δευτέρου βαθμού, οφείλει να έχει προσωπικό και εργαστήρια τέτοια και τόσα ώστε να μην μετατρέπεται συχνά-πυκνά σε Κέντρο Υγείας, που διώχνει τα περιστατικά του. Eπιβαρύνοντας τα τριτοβάθμια, πανεπιστημιακά νοσοκομεία, που καλούνται έτσι να προσφέρουν υπηρεσίες και δευτέρου βαθμού. Εάν μάλιστα συνυπολογισθεί ότι ένα άρτιο τέτοιο νοσοκομείο συνιστά και τουριστικό credit, δεν επιτρέπεται η παράταση της προτέρας κατάστασης.
Το καλύτερο μάθημα πάντως, είναι αυτό της επιβεβλημένης από τα πράματα, κοινωνικής συμπεριφοράς και αλληλεγγύης. Δεν είναι όλες οι αξίες ανταλλακτικές. Η έργω έκφραση των ανθρώπινων συναισθημάτων στο πλαίσιο μιας φυσιοκεντρικής συμπεριφοράς, είναι δυνατόν να λύσει όλα τα σοβούντα προβλήματα, από τα υγειονομικά έως τη διαχείριση των απορριμμάτων, για να μην ξεχνιόμαστε.
Όσο για το over tourism, που προφανώς δεν θα μας πιέσει τόσο αυτό το καλοκαίρι, η προϊούσα κρίση αποτελεί πρόκληση ισόρροπης, παραγωγικής ανασυγκρότησης. Αυτό κι αν είναι πεδίον δόξης λαμπρόν για τους διαρκώς πολιτικολογούντες, που ίσως και να πίστεψαν πως δεν θα αναμετρηθούν ποτέ με το εφικτό των προτεραιοτήτων τους. Τώρα είν' η ώρα, που βράζει το σίδερο, κι όχι μετά που θάναι τζάμπα!