Οι συμμορίες της Νέας Υόρκης

Αυτές καλές (;) είναι για το twitter, απευθύνονται κυρίως στο «δικό» μας ακροατήριο, σπανίως όμως είναι παραπάνω χρήσιμες από την ενίσχυση της «οπαδικής» μας αυτοπεποίθησης. Ήταν δεν ήταν τελικά πέναλτι το μαρκάρισμα του ερυθρόλευκου Μπα στον πράσινο φορ, Μακέντα, ο... Ερντογάν παρά τις προσδοκίες, που καλλιέργησαν οι φλύαροι σχολιαστές, εξακολουθεί φίλος του προέδρου Τραμπ. Κι αυτή η λυκοφιλία, όπως συμβαίνει σε όλες τις ανάλογες περιπτώσεις και τη δική μας βεβαίως, εδράζεται στη γεωπολιτική θέση και την ισχύ της Τουρκίας. Η Χώρα της ερυθράς ημισελήνου εμφανίζει τώρα πια ως ειρηνευτική την εκστρατεία της στη Λιβύη μόλις οι δυτικές χώρες (σ.σ. που ευθύνονται και για την αποκαθήλωση του Καντάφι) προσέφυγαν στη ρητορική αποτροπής της σύρραξης στην πρωτεύουσα Τρίπολη, γεγονός που σημαίνει παράταση της ισχύος του πρωθυπουργού Φαγιέζ αλ Σαράζ. Αυτού που υπογράφει το λιβυκο-τουρκικό Σύμφωνο και απειλείται από τον Εθνικό Λιβυκό Στρατό υπό τις διαταγές του στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ.

Η Αθήνα αξιοποίησε την όποια προεργασία είχε κάνει η προηγούμενη κυβέρνηση για τη χάραξη του Eastmed, αγωγού φυσικού αερίου, γεγονός που έφερε για μια ακόμα φορά το Τελ Αβίβ να αναγνωρίζει τα χωρικά δικαιώματα της Ελλάδας στο Νοτιοανατολικό άκρο της μεσογειακής λεκάνης. Αυτή η αναγνώριση αντιστρατεύεται τις εντυπώσεις που δημιουργούνται από τη δημοσιοποίηση των χαρτών του λιβυκο-τουρκικού Συμφώνου. Εντυπώσεις αντί εντυπώσεων, προς στιγμήν. Άλλωστε ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Βενιαμίν Νετανιάχου υποχρεώθηκε να επιστρέψει άρον άρον στην έδρα του, μόλις η αμερικανική φονική κίνηση κατά του Ιρανού στρατηγού Κασέμ Σουλεϊμανί και των συν αυτώ στη Βαγδάτη, δραματοποίησε τα πράγματα ραγδαίως!

Υπάρχουν αναλύσεις Δυτικών, που φιλοξενούνται σε περσικά ΜΜΕ, και αποδίδουν τα κίνητρα της επίθεσης μάλλον στο αιματοβαμένο μάρκετιν προώθησης των προϊόντων της αμερικάνικης πολεμικής βιομηχανίας, παρά σε κάποια γεωπολιτική κίνηση κλίμακας ή στην αποτροπή άλλης αντίθετης και ανάλογης!

Την ίδια ώρα, που η Αθήνα άνοιγε το χαρτί του Eastmed, η Πόλη υποδεχόταν τον πρόεδρο Πούτιν http://www.hurriyetdailynews.com/turkey-says-wont-allow-a-fresh-ring-of-fire-in-me-amid-us-iran-tension-150726 και παρά τη φιλία της με τον Τραμπ εκείνος εγκαινίασε τον τουρκικό αγωγό ρωσικού φυσικού αερίου, σχεδόν διπλάσιας δυναμικότητας του Eastmed και με δυο γραμμές μια αποκλειστικά για τουρκική κατανάλωση που δουλεύει ήδη και μια μελλοντική προς την κεντρική Ευρώπη δια της νοτιοανατολικής. Πρόκειται για τον αγωγό που εφόσον περνούσε από τα ελληνικά εδάφη (σ.σ. η σχετική φιλολογία το πρώτο εξάμηνο του «βρώμικου» 2015) θα έδινε αντίδωρο στην Αθήνα τουλάχιστον πέντε δισ προκαταβολή, support στη διαπραγμάτευση με τους Δυτικούς δανειστές της! 

Και μένει κανείς με την απορία, τελικά ήταν ή όχι πέναλτι; Εσείς τι λέτε;