Ανακύκλωση και φαύλος κύκλος

Η διαπίστωση επιβεβαιώνεται από την εμφάνιση της μιας μετά την άλλη των πρωτοβουλιών, κυρίως -αν όχι αποκλειστικά- στα κερκυραϊκά χωριά, με επαινετές επιδόσεις στην συλλογή, διαλογή ανακυκλωτέων υλικών. Το κοινό της σαββατιάτικης εκδήλωσης στο Εργατικό Κέντρο έγινε επανειλημμένα πομπός και δέκτης τέτοιου είδους πρωτοβουλιών, που κοινοποιούνται με καμάρι και ελπίδα για την έκβαση αυτής της άνισης μάχης με την κακοδιαχείριση των σκουπιδιών.

Εδώ όμως αρχίζουν τα δύσκολα, η αντιμετώπιση των οποίων απαιτεί την πολιτική αναβάθμιση των δράσεων ώστε να αποβούν βιώσιμες και αποτελεσματικές.
Τα παράπονα που διατυπώθηκαν από του βήματος, ότι δηλ. «είχαμε μαζέψει τόνους χαρτιού για να τους βρούμε μετά από χρόνια ξεχασμένους και σάπιους σε αποθήκη στην Αχαράβη» και «συλλέξαμε όσες συσκευασίες μπορέσαμε στη Λευκίμμη και τώρα ο φορτηγατζής ζητάει ενάμισι χιλ. για να τις μεταφέρει», μαρτυρούν την ανάγκη συγκεντρώσεων κλίμακας και κυρίως τη διάθεσή τους στην οικεία αγορά ώστε να επιστραφεί τουλάχιστον μέρος της αξίας στην κοινωνία και γιατί όχι στον κάθε δημότη που συνδράμει, ως επιβράβευση.

Ο Οργανισμός που έχει οπωσδήποτε την υποχρέωση να ικανοποιήσει αυτήν την ανάγκη είναι ο Δήμος. Κι όσο κι αν έχει κλονιστεί η εμπιστοσύνη στην αποτελεσματικότητά του, κάθε απόπειρα παράκαμψης των υποχρεώσεών του, συντείνει στην οικοδόμηση παράλληλου συστήματος διαχείρισης των σκουπιδιών, που αργά ή γρήγορα στην καλύτερη περίπτωση θα διεκδικήσει την επιβεβαίωσή του στην αγορά και μάλιστα ανταγωνιστικά ως προς τη δημόσια Αυτοδιοίκηση.
Το ζητούμενο είναι η ισχυροποίηση της δημόσιας Αυτοδιοίκησης, αυξάνοντας την πίεση προς τις σημερινές Αρχές, βαθαίνοντας την κριτική για τις ευθύνες τους, αποκαλύπτοντας τον προβληματικό χαρακτήρα των συμβάσεων με εργολάβους (σ.σ. τόσο στο κείμενο όσο και στην εφαρμογή τους), αναδεικνύοντας με κάθε τρόπο την απόσταση από τα κεκανονισμένα, τα νόμιμα, τα επιβεβλημένα. Τεκμήρια και επιχειρήματα, που γίνονται όπλα και εργαλεία στην πολιτική αντιπαράθεση. Γιατί όχι;

Ανακύκλωση σημαίνει ανάκτηση υλικών, σε μια οικονομική, κυκλική διαδικασία. Η ταύτιση της με το αναγκαίο, πρώτο στάδιο της συλλογής/διαλογής, οδηγεί σε παρεξηγήσεις. Μέθοδοι που «λειτουργούν» στο μικρό πλαίσιο δεν ανταποκρίνονται υποχρεωτικά και στο μεγάλο. Εκεί απαιτείται πολιτική και σχεδιασμός, έτσι που υποχρεωτικά η υπόθεση να αναβαθμίζεται ως προς τις αναγκαίες προς τούτο προϋποθέσεις. Άλλως πως, (σ.σ. δηλ. αν δεν αναβαθμιστεί) θα σκορπίσει απογοήτευση για την αποτυχία του εγχειρήματος και θ' αναζητείται «αποδιοπομπαίος» να «ξεπλύνει» τόσο την κακοδιαχείριση όσο και τον ελλειπτικό αντίλογο σ' αυτήν. Μπορεί να μην ταυτίζονται οι δυο καταστάσεις όσον αφορά στις ευθύνες, κάλλιστα όμως μπορεί να συμπληρώνονται...