Η Κέρκυρα έχει παράδοση στον αυτοματισμό...

Η έννοια ορίζεται ως ο συνδυασμός της αυτο-εκπαίδευσης των μηχανών, της επιστήμης των Δεδομένων και της Τεχνητής Νοημοσύνης. Αυτός ο συνδυασμός εμφανίζεται ως το νέο υπόδειγμα σχέσεων για την ανθρωπότητα και το περιβάλλον της. Προφανώς αναφέρεται και στην τουριστική οικονομία, μια σύνθετη δραστηριότητα, μεταφορών, υπηρεσιών και πολιτισμού. Η υπόθεση της εργασίας βρίσκεται αναμφίβολα στο επίκεντρο αυτής της συζήτησης εφόσον οι δυνατότητες «αποθήκευσής» της, η «απομνημόνευση» δεξιοτήτων και η αναπαραγωγή τους μοιάζουν σα να χειραφετούνται από την αρχική, δημιουργική δραστηριότητα. Να απεξαρτώνται και να απομακρύνονται οριστικά από αυτήν. Με μια τέτοια αφήγηση παρέχεται άφεση αμαρτιών στην εκμετάλλευση, κατάσταση εξοργιστική και εκφοβιστική για π.χ. την καμαριέρα που της προστέθηκαν περισσότερα δωμάτια φέτος να αποκαταστήσει, με την ίδια ακριβώς αμοιβή, με πέρσι. Οι θιασώτες της νομοτελειακής εξέλιξης της αγοράς, αντικειμενικοποιούν την προοπτική, παρουσιάζοντας μακροσκοπικά τις όποιες αντιδράσεις ως γραμμική εντέλει παράσταση. Η Κέρκυρα, ακόμα κι αν αυτοί οι όροι είναι δυσανάγνωστοι από το ευρύ κοινό ενώ και η μικρή επιχειρηματικότητα τους αντιμετωπίζει σαν αποκυήματα επιστημονικής φαντασίας, βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Η ελκυστική της γεωγραφική θέση τόσο ως προς τις αγορές της δυτικής Ευρώπης όσο και κεντροβαρικά στον μεσογειακό χώρο, την καθιστά το πεδίο της δραστηριότητας και των εφαρμογών των κολοσσών της τουριστικής οικονομίας. Αναπόδραστα γίνεται το πεδίο της εφαρμογής της καινοτομίας σε μια διαδικασία που της αφαιρεί περισσότερο πλούτο απ' όσο της επιστρέφει, έτσι που να δοκιμάζεται διακρώς η ισορροπία της. Αυτός είναι και ο λόγος που η θεματική αυτή ενότητα περιλαμβάνεται στην ατζέντα του 2ου συνεδρίου για τον κερκυραϊκό τουρισμό-αειforum. Και ένας ακόμα. Η σύσταση και λειτουργία πανεπιστημιακού Τμήματος τουρισμού με έμφαση και ειδικό προσανατολισμό στη ψηφιακή εποχή, φορτώνει περισσότερες υποχρεώσεις στον δημόσιο λόγο και μεγαλύτερες προσδοκίες.