Ο ηθικός αυτουργός των γκράφιτι στη γέφυρα του Κάιζερ

Δεν είναι λίγες οι φορές, που επιδεικνύεται αυτοκαταστροφική συμπεριφορά ως το αντίθετο της ευμάρειας, που θάλεγε κι ο Γαλιατσάτος, και της μικροαστικής διαχείρισής της. Ακόμα κι αν ο υψίσυχνος αυθαιρεσίας πιστεύει ότι λειτουργεί αντισυστημικά, αποδοκιμάζοντας έτσι την καθεστηκυία τάξη.

Δεν ξέρει κανείς τι είναι πιο προοδευτικό να λερώνεις δημόσια κτήρια, προτρέποντας τον ...εργάτη να ξυπνήσει ή να πετάς την σακούλα με τα σκουπίδια από το παράθυρο, προκειμένου να τα βρει και να τα μαζέψει η Υπηρεσία καθαριότητας την επομένη το πρωί;

Δεν είναι οι εντυπώσεις των τουριστών το θέμα όσο η ζωή που επιφυλάσσουμε σ' εμάς τους ίδιους. Τόσο που κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ποιος είναι ο μεγαλύτερος υβριστής, ο ελευθεριακός νεανίας ή το ελληνικό Δημόσιο, που τσάκισε τότε τη γέφυρα του Κάιζερ προκειμένου να χωράνε τα διερχόμενα (τουριστικά) λεωφορεία;

Αναλόγως διαπιστώνεται η έλλειψη σεβασμού (σ.σ. και όχι μόνο λειτουργικότητας) σε σειρά δημοσίων έργων της καθημερινότητας με ράμπες παγίδες, πολυεπίπεδα οδοστρώματα, κολώνες - ταμπέλες - δενδρίλια καταμεσίς του πεζοδρομίου, που φτιάχτηκε με τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές ώστε να παρέχονται διευκολύνσεις για ΑΜΕΑ, αμαξίδια και παιδικά αμαξάκια και που συνήθως οδηγούν σε δυσθεώρητα ύψη, γκρεμούς και ασυνέχειες. Τόσες και τέτοιες που αναρρωτιέται κανείς εάν η μαμά με το παιδικό καροτσάκι ή ο δημότης της τρίτης ηλικίας θα πρέπει να μεταλλάσσεται σε σούπερμαν, προκειμένου να κινηθεί και εντέλει να επιβιώσει!

Τούτων δοθέντων, εάν ο αντιρρησίας συνείδησης πάει και γράψει μεσ' τα μούτρα μας, Μαρία σ' αγαπώ ή Κάτω το κεφάλαιο και η μισθωτή εργασία (σ.σ. μικρή διαφορά έχει), ποιος λέτε να είναι ο ηθικός αυτουργός;