Η ταυτότητα είναι ανθρώπινη ιδιότητα...
Editorial
16 Απριλίου 2016
/ 10:41
Στον παλιό δήμαρχο (1978-1990) Γ. Κούρκουλο ανήκει η πατρότητα της παραίνεσης προς όποιον ήθελε παρεμβεί στην παλιά πόλη της Κέρκυρας, ότι πρόκειται για το ίσως μεγαλύτερο, κατοικημένο, παραδοσιακό, οικιστικό σύνολο στην Ευρώπη. Και ο τόνος του έπεφτε στο κατοικημένο, θέλοντας έτσι να υπογραμμίσει ότι αυτή η πόλη δεν είναι ντεκόρ για άλλες χρήσεις αλλά ότι μένει κόσμος εδώ! Κατά κανόνα ο φτωχότερος...
Έκτοτε κύλησε πολύ νερό στις όχθες του ποταμού, κι ο πληθυσμός του ιστορικού κέντρου, αλίμονο συρρικνώθηκε στο μισό κι από περίπου 13 χιλ. τη δεκαετία του '70 τώρα μετριέται σε κάτι παραπάνω από έξι χιλιάδες! Η επικυριαρχία της οικονομίας στην πολιτική είχε ως αποτέλεσμα να φύγει ο κόσμος από 'κει και τούτο παρά τις παρεμβάσεις που έγιναν στις γειτονιές.
Και σα να μην έφτανε αυτό, η πόλη της Κέρκυρας επεκτάθηκε στις όμορες και ελεύθερες, στις αρχές του '90, περιοχές, με τον χειρότερο τρόπο. Στα Κανάλια και την Αλεπού, νάναι καλά ο νομάρχης της κυβέρνησης Μητσοτάκη, Βασιλείου και οι πρόθυμοι συνοδοιπόροι του εδώ, μετατράπηκε σε ...οικισμό μια έκταση πολλάκις πολλαπλάσια της πόλης χωρίς σχέδιο και πρόγραμμα, απελευθερώνοντας έτσι και τα χειρότερα "ένστικτα" του ιδιοκτήτη, που η αισθητική του φιλοδοξία τελειώνει σε ένα γύψινο λιοντάρι στην κορφή της πόρτας της αυλής...
Και τώρα; Τώρα θα πρέπει να εξοικειωθούμε με την ιδέα ότι το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται πια από μηδενική βάση. Και ότι σε πλείστες όσες περιπτώσεις, η ζημιά είναι ανεπανόρθωτη. Ας μην κάνουμε τουλάχιστον άλλη μια: Να διώξουμε και τους υπόλοιπους κατοίκους απ΄την πόλη, μετατρέποντάς την σε κινηματογραφικό σκηνικό καλοκαιρινής "κομεντί" για "λεφτάδες" καταναλωτές κρουαζιερών με μπλουζάκια τσεγκεβάρα και μπούμεραν Ilove Corfu! Σπίτι που δεν περπατιέται, γκρεμίζεται...
