Φωτιές, καρδιές, παλιοσίδερα κι ένας Θεός πάνω απ’ τ’ άδικο
Editorial
02 Φεβρουαρίου 2018
/ 09:33
Είμαστε τόσο ηλίθιοι που κάνουμε τον ίδιο πόλεμο κάθε πενήντα χρόνια, είπε ο Γκόραν Μπρέγκοβιτς,
τα χάλκινα όργανα του οποίου ζωγράφισαν τα συναισθήματα μας τη φρικτή δεκαετία του '90 στον γιουγκοσλαβικό εμφύλιο. Παρ' όλη την ένταση και τον ρυθμό της μουσικής του όμως και των πολυφωνικών, ο ήχος τους δεν ακούγεται καν στην ευρωπαϊκή Αθήνα. Να σκεπάσει, έστω για λίγο, τη μακεδονική φρενίτιδα. Αναλόγως ο Σαλί Μπερίσα από τον λογαριασμό του στο fb, Τετάρτη και Πέμπτη, λοιδωρεί την κυβέρνηση Ράμα, που παραδίδει στους Έλληνες τα θαλάσσια οικόπεδα υδρογονανθράκων σε Ιόνιο και Αδριατική.
Υπεραμύνεται της συμφωνίας, που συνυπέγραψε με τον Καραμανλή το 2009, θαλάσσια σύνορα επί τη βάση της μέσης γραμμής, και αναφέρεται σε ανακοίνωση (σ.σ.;) Κοτζιά στην ελληνική Βουλή για επέκταση των ελληνικών, χωρικών υδάτων στα 12 μίλια (σ.σ.!). Το γεγονός συμφωνημένο και αποκρυπτόμενο από την κυβέρνηση Ράμα, κατά τον πρ. πρωθυπουργό της Αλβανίας, θα έχει ως συνέπεια να καρπωθεί η Αθήνα χίλια θαλάσσια στρέμματα στο Ιόνιο!
Δεν ξέρει τι να πρωτοθαυμάσει κανείς απ' αυτή την εθνική πλειοδοσία ένθεν κακείθεν και με κάθε αφορμή. Πατριώτες και προδότες παντού ξιφουλκούν με τεκμήριο «πληροφορίες» και κατά περίπτωση ιστορικές αναφορές και αναγνώσεις. Πρώτης τάξεως ευκαιρία να τυλίξουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους σε μια κόλα χαρτί, τώρα που ξεβρακώθηκαν, πειθήνιοι στους ξένους, καθ' έξιν μειοδότες.
Αυτό ακριβώς είναι το περιβάλλον και η ατμόσφαιρα, που προοιωνίζεται τα μεγαλύτερα δεινά. Δημιουργούνται οι καλύτερες προϋποθέσεις ώστε να επέμβουν οι ειρηνοποιοί ξένοι. Διακόπτεται ο όποιος νηφάλιος, δημόσιος λόγος και αντικαθίσταται από εμβατήρια, τοπικές ενδυμασίες, λάβαρα και εικόνες.
Πριν από 100 χρόνια ακριβώς, με αυτόν τον τρόπο διαμοιράσθηκαν τα Βαλκάνια, σπέρνοντας με κορμιά τα βουνά και τα λαγκάδια. Παρά το διάβα της ιστορίας εξακολουθούμε να ανακαλύπτουμε ξεχασμένους, ανοικτούς λογαριασμούς ώστε να γυρίσει ο χορός απ' την αρχή. Κι έτσι να κάνουμε τον ίδιο πόλεμο κάθε πενήντα χρόνια! Καλαζνίκοφ, καλαζνίκοφ!
