Ο ανορθολογισμός, που βασιλεύει στην συγκρότηση του ελληνικού Δημοσίου με τις χρόνιες πελατειακές αμαρτίες κάθε είδους, προσφέρει άπειρες δυνατότητες στον κριτικό απέναντί του λόγο. Καλλιεργημένοι, έμπειροι και κυρίως ματσωμένοι άνθρωποι στην ηγεσία του ΣΕΤΕ, εύκολα διατυπώνουν ορθολογικά αιτήματα, και ξεδιπλώνουν προσδοκίες. Σ' αυτό το μήκος κύματος κινήθηκε και η σύσκεψη της Δευτέρας στο Κομμένο.
Ο πρόεδρος Γ. Ρέτσος και ο γ. γραμματέας Γ. Βερνίκος, αποτιμώντας αρχικώς την καλή συγκυρία για τις επιδόσεις της ελληνικής, τουριστικής οικονομίας με αφίξεις που υπολογίζονται συνολικά στα 28,5 (+) εκατ. και εισπράξεις, στα επίπεδα του 2015, 14 εκατ. €, μίλησαν για καμπή. Για την ανάγκη δηλ. να κεφαλαιοποιηθούν οι επιδόσεις και να αυξηθούν οι αποδόσεις. Προτείνουν μάλιστα ταυτόχρονη κίνηση και στους δυο άξονες της οικονομικής δραστηριότητας. Τόσο εντατικά όσο και εκτατικά. Εκτατικά ζητείται η διεύρυνση της τουριστικής περιόδου, «να πάρουμε και τον έβδομο μήνα», ειπώθηκε χαρακτηριστικά κι όσο για την ένταση/ποιότητα, ο λόγος έγινε για τον εμπλουτισμό του ελληνικού τουριστικού «προϊόντος». Ήγουν πολιτισμός και αγροδιατροφή (τοπικές κουζίνες), δράσεις που θα μπορούσαν να διατηρήσουν εδώ περισσότερη προστιθέμενη αξία εφόσον, θα προσθέταμε εμείς, η δραστηριότητα θα ασκείται από επιχειρήσεις που ανακυκλώνουν το προϊόν τους στον τόπο. Άλλως πως, οι δραστηριότητες πληθαίνουν, οι τζίροι μεγαλώνουν κι ο τόπος φτωχαίνει. Η κατάσταση της εργασίας στην Κέρκυρα και η εικόνα των δημοσίων υποδομών, μεταξύ των πολλών άλλων τέτοιων παραδειγμάτων, είναι αδιάψευστος μάρτυρας αυτής της εκτίμησης.
Ένας αντίλογος στον συλλογισμό, θα ήταν η επισήμανση της επιβάρυνσης από τη χρόνια ανεπάρκεια του ελληνικού Δημοσίου, της τοπικής Διοίκησης συμπεριλαμβανομένης, που κατασπατάλησε εν πολλοίς τους διαθέσιμους πόρους όλα αυτά τα χρόνια. Κι αφού φαλήρισε, βάζει τώρα τον έναν φόρο μετά τον άλλον, αδυνατίζοντας τις διαδικασίες συγκέντρωσης πόρων, με σκοπό να ικανοποιήσει όσα υποσχέθηκε στους δανειστές (την επιστροφή των δανεικών με την απορρόφηση του συνόλου των ετήσιων πλεονασμάτων της οικονομίας του ελληνικού σχηματισμού). Μόνο που αυτό το κράτος ουδέποτε στην ελληνική ιστορία υπήρξε το κράτος των εργαζομένων κι ας εξαγόραζε όσο συχνότερα μπορούσε όσες ψυχές μπορούσε...
Απέναντι σ' αυτήν την πραγματικότητα, οι κορυφαίοι παράγοντες της τουριστικής επιχειρηματικότητας θεωρούν ότι εάν το ελληνικό Δημόσιο κάνει βήματα εξορθολογισμού, διευρυνθεί η περίοδος και βαθύνει η ελληνικών συμφερόντων εκμετάλλευση της τουριστικής οικονομίας, οι επιδόσεις μπορεί και να υπερβούν τα απεχθή συμφωνημένα. Αλλά και να μην τα υπερβούν, όταν οι επενδύσεις γίνονται από «υπεράκτια» κεφάλαια, που δεν εμπίπτουν στις δεσμεύσεις του ελληνικού σχηματισμού τότε η ελληνική ομορφιά μετατρέπεται με το αζημίωτο σε πεδίο τουριστικού... el Dorado! Κι όσοι επιχειρηματίες είναι συνδεδεμένοι με αυτές τις πηγές θα απολαμβάνουν αχρεωστήτως τις αποδόσεις της πάντοτε ωραίας Ελλάδας και της πανέμορφης Κέρκυρας. Οι υπόλοιποι θα κυνηγιούνται με τον Νικολούζο πίσω από τα απορριμματοφόρα στον φαύλο κύκλο αυτής της εμβληματικής κακοδαιμονίας της ελληνικής Διοίκησης, π.χ. της διαχείρισης των σκουπιδιών, των δρόμων κοκ!
Η σύσκεψη του ΣΕΤΕ κινήθηκε σε καλό επίπεδο, οι εισηγήσεις ήταν μεστές και οι επισημάνσεις τεκμηριωμένες. Η έκφραση του διαφορετικού στο πεδίο του δημοκρατικού διαλόγου, καμμιά φορά κρίνεται και στο διαδικαστικό επίπεδο. Και υπ' αυτήν την έννοια, ήταν μάλλον υπερβολική, η τόση συγκέντρωση αστυνομικής δύναμης, στην στροφή του Κομμένου, χθες το μεσημέρι...