Το παράδειγμα των Βαλεαρίδων
editorial
09 Μαΐου 2017
/ 12:37
Εντάξει, η Μαγιόρκα, ο ισπανικός, τουριστικός παράδεισος, είναι έξι φορές μεγαλύτερη από την Κέρκυρα (σαν την Εύβοια) «πλέει» όμως στο ίδιο γεωγραφικό πλάτος και είναι συγκρίσιμη σε ομορφιά
και... γοητεία. Γι' αυτό άλλωστε προσελκύει ετησίως λίγο λιγότερο από το μισό τουριστικό ρεύμα που έρχεται στην Ελλάδα (σ.σ. περισσότερους από 12 εκ. τουρίστες).
Κι εδώ αρχίζουν οι διαφορές, διότι οι Βαλεαρίδες είναι τουριστικός προορισμός Χειμώνα - Καλοκαίρι, με κουλτούρα και υποδομές αξιοπρόσεκτες. Γι' αυτό άλλωστε και η άλλοτε δημοτική αρχή Σαρλή είχε αποδεχθεί πριν από περίπου 20 χρόνια*, την πρόσκληση κάποιων ομολόγων ώστε να σπουδάσει την οργάνωση και τις μεθόδους. Τα χρόνια πέρασαν και δεν φαίνεται να μάθαμε και κάτι σπουδαίο...
Σήμερα οι Βαλερίδες, σύμφωνα και με το σχετικό ρεπορτάζ της κυριακάτικης Καθημερινής των Αθηνών, αναζητούν τρόπους να απαλλαγούν από τις συνέπειες του μαζικού τουρισμού αλλά και τον προσπορισμό μεγαλύτερων ωφελημάτων από την όλη μπίζνα έναντι των διεθνών διακινητών. Οι αρχές της Ιμπίθα άλλωστε ήταν εκείνες που τόλμησαν να θεσπίσουν κεφαλικό τέλος υπέρ των δημοσίων υποδομών για να δεχθούν την οργίλη απειλή των διακινητών «αν επιμείνετε θα πάμε αλλού»! Ποτέ ο αγοραίος ανταγωνισμός δεν είχε άλλη ηθική...
Το γεγονός ότι προηγούνται σε εμπειρίες του ελληνικού παραδείγματος, συμπεριλαμβανομένων βεβαίως και των Κορυφών, υπήρξε η αφορμή του σημειώματος και κάτι ακόμα. Η τεράστια επένδυση τύπου ΣΔΙΤ για τη διαχείριση των στερεών αποβλήτων, σύγχρονης τεχνολογίας μαζί με τα logistics και αποτέλεσμα την παραγωγή ενέργειας, που πωλείται στην σπανιόλικη ΔΕΔΔΗΕ, αφήνει ένα υπόλειμμα που καταλήγει στον έναν και μοναδικό ΧΥΤΥ του νησιού! Το ποσοστό ανακύκλωσης και βιοαποδόμησης φτάνει το 38%!
Βεβαίως μια τέτοια διαχείριση, πέραν της επένδυσης, χρειάζεται και την ανάλογη διαχείριση, που αλίμονο δεν επιτυγχάνεται από ρακένδυτα φαντάσματα να τριγυρνάνε στις βουνοκορφές των σκουπιδιών...
* Είχανε να το λένε επιστρέφοντας, όσες φορές και να πήραν ταξί από το ξενοδοχείο στην Πάλμα, και στο «πήγαινε» και στο «έλα», το «ρολόι» δεν έγραψε ένα σεντίμος (υποδαίρεση της πετσέτας) παραπάνω...
Κι εδώ αρχίζουν οι διαφορές, διότι οι Βαλεαρίδες είναι τουριστικός προορισμός Χειμώνα - Καλοκαίρι, με κουλτούρα και υποδομές αξιοπρόσεκτες. Γι' αυτό άλλωστε και η άλλοτε δημοτική αρχή Σαρλή είχε αποδεχθεί πριν από περίπου 20 χρόνια*, την πρόσκληση κάποιων ομολόγων ώστε να σπουδάσει την οργάνωση και τις μεθόδους. Τα χρόνια πέρασαν και δεν φαίνεται να μάθαμε και κάτι σπουδαίο...
Σήμερα οι Βαλερίδες, σύμφωνα και με το σχετικό ρεπορτάζ της κυριακάτικης Καθημερινής των Αθηνών, αναζητούν τρόπους να απαλλαγούν από τις συνέπειες του μαζικού τουρισμού αλλά και τον προσπορισμό μεγαλύτερων ωφελημάτων από την όλη μπίζνα έναντι των διεθνών διακινητών. Οι αρχές της Ιμπίθα άλλωστε ήταν εκείνες που τόλμησαν να θεσπίσουν κεφαλικό τέλος υπέρ των δημοσίων υποδομών για να δεχθούν την οργίλη απειλή των διακινητών «αν επιμείνετε θα πάμε αλλού»! Ποτέ ο αγοραίος ανταγωνισμός δεν είχε άλλη ηθική...
Το γεγονός ότι προηγούνται σε εμπειρίες του ελληνικού παραδείγματος, συμπεριλαμβανομένων βεβαίως και των Κορυφών, υπήρξε η αφορμή του σημειώματος και κάτι ακόμα. Η τεράστια επένδυση τύπου ΣΔΙΤ για τη διαχείριση των στερεών αποβλήτων, σύγχρονης τεχνολογίας μαζί με τα logistics και αποτέλεσμα την παραγωγή ενέργειας, που πωλείται στην σπανιόλικη ΔΕΔΔΗΕ, αφήνει ένα υπόλειμμα που καταλήγει στον έναν και μοναδικό ΧΥΤΥ του νησιού! Το ποσοστό ανακύκλωσης και βιοαποδόμησης φτάνει το 38%!
Βεβαίως μια τέτοια διαχείριση, πέραν της επένδυσης, χρειάζεται και την ανάλογη διαχείριση, που αλίμονο δεν επιτυγχάνεται από ρακένδυτα φαντάσματα να τριγυρνάνε στις βουνοκορφές των σκουπιδιών...
* Είχανε να το λένε επιστρέφοντας, όσες φορές και να πήραν ταξί από το ξενοδοχείο στην Πάλμα, και στο «πήγαινε» και στο «έλα», το «ρολόι» δεν έγραψε ένα σεντίμος (υποδαίρεση της πετσέτας) παραπάνω...
