1849, Εξέγερση της Σκάλας, Κεφαλονιά

Ο Ανδρέας Ζαπάντης, πρώην δήμαρχος Σκάλας, εξιστορεί στα ‘Περιγράμματα’ και τον Κώστα Βέργο ένα από τα γεγονότα-σταθμούς των Ιονίων Νήσων και της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας. Η συγκλονιστική Εξέγερση της Σκάλας, το 1849, με ηγέτη τον παπά Ζαπάντη Νοδάρο, ή κοινώς παπά-Ληστή, στράφηκε κατά της Αγγλικής «Προστασίας» και των εγχώριων συνεργατών της. Η συντριβή της εξέγερσης από την Αγγλική «Προστασία» οδήγησε τους πρωτεργάτες της, οι περισσότεροι κάτοικοι της Σκάλας, σε εκτελέσεις, απαγχονισμούς, μαστιγώσεις και φυλακίσεις. Όμως, ο λαός τους έκανε τραγούδι και η θύμηση τους έμεινε ζωντανή στη λαϊκή συνείδηση.

Οι Αγρότες της Σκάλας, του Ελειού και των Πρόννων τα έβαλαν με μια υπερδύναμη του καιρού τους: τη Μεγάλη Βρετανία. Το παράδειγμα τους διδάσκει αξιοπρέπεια, πόθο για ελευθερία, κοινωνική δικαιοσύνη, εθνική υπερηφάνεια. Τα επόμενα χρόνια το εθνικό και ριζοσπαστικό κίνημα φούντωσε στα Επτάνησα ακόμη περισσότερο και οδήγησε, το 1864, στην Ένωση με την Ελλάδα. Τα Ιόνια Νησιά, σύμφωνα με τη συνθήκη των Παρισίων του 1815, βρίσκονται κάτω από την «Προστασία» της Μεγάλης Βρετανίας μέχρι το 1864, όταν και έγινε η Ένωση τους με την Ελλάδα.

Το όνομα τους ήταν «Ηνωμένες Πολιτείες των Ιονίων Νήσων». Το όνομα, πέρα από τη μορφή της διοίκησης, ήθελε να δώσει και την εντύπωση ότι συνεχιζόταν το κρατικό μόρφωμα που προϋπήρχε, γνωστό ως «Επτάνησος Πολιτεία» (1800-1807).