Δευτέρα 16.12.2024 ΚΕΡΚΥΡΑ

Σπ. Κόκκαλη: 8 Μάρτη 2022, μια ημέρα που βρίσκει και πάλι τις γυναίκες λαβωμένες

ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ ΚΟΚΚΑΛΗ
08 Μαρτίου 2022 / 10:09

Η σημερινή μέρα πρέπει να αποτελέσει μία ευκαιρία αφύπνισης συλλογικών και ατομικών συνειδήσεων, ελπίδας και δύναμης

ΚΕΡΚΥΡΑ. Το μήνυμα της Αντιδημάρχου Κυκλικής Οικονομίας Περιβάλλοντος και Δημοσίων Σχέσεων Βόρειας Κέρκυρας Σπυριδούλας Κόκκαλη για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.


8 Μάρτη:
Ημέρα μνήμης και τιμής προς όλες τις γυναίκες:
Τις πρωτοπόρες γυναίκες του 1857, στη Νέα Υόρκη που εξεγέρθηκαν για ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και ανθρώπινο ωράριο εργασίας, αλλά και τις γυναίκες κάθε εποχής και ιστορικής περιόδου που έδωσαν και δίνουν με μαχητικότητα και θυσίες τους μικρούς ή μεγάλους αγώνες τους.

8 Μάρτη:
Ημέρα που σηματοδοτεί το συνεχή αγώνα για την εξάλειψη των διακρίσεων, για τη βελτίωση της θέσης των γυναικών σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής σε κάθε γωνιά του κόσμου.

8 Μάρτη 2022:.
 Μια ημέρα  που βρίσκει και πάλι τις γυναίκες λαβωμένες!  Με την έκρηξη των περιστατικών βίας σε βάρος γυναικών στο οικογενειακό, επαγγελματικό και κοινωνικό περιβάλλον και τη σκιά ενός φρικτού πολέμου που μαίνεται με ολοένα αυξανόμενη ένταση.
Τόσοι άνθρωποι , με το  συντριπτικό  όγκο να είναι γυναίκες και παιδιά, αφήνουν τη χώρα τους, την οικογένειά τους ... Μοιάζει υπεράνθρωπο να βάλεις τη ζωή σου όλη σε ένα σακίδιο και να φύγεις από την πατρίδα σου χωρίς συγκεκριμένο προορισμό.

Η ανθρωπότητα συγκλονισμένη παρακολουθεί στις εικόνες του πολέμου, τους ανελέητους βομβαρδισμούς και τους θανάτους, τις εικόνες απελπισίας των ηλικιωμένων και των μανάδων με μικρά παιδιά που εγκαταλείπουν την πατρίδα τους, περπατώντας στο δρόμο της προσφυγιάς.

Στην 4η Συνδιάσκεψη του ΟΗΕ για τη Γυναίκα, στο Πεκίνο το 1995,στη Διακήρυξη της «Συνεισφοράς των Γυναικών στον Πολιτισμό της Ειρήνης» διατυπώθηκε στις θεμελιακές αρχές:

«Ο ρόλος των γυναικών στη δημιουργία και στη διαφύλαξη της ζωής , τις προίκισε με ψυχολογικές και πρακτικές ικανότητες, απαραίτητες για τις ειρηνικές ανθρώπινες σχέσεις και την κοινωνική ανάπτυξη».

 Αυτή, η σε παγκόσμιο επίπεδο αναγνώριση της ταυτόσημης σχεδόν έννοιας ΓΥΝΑΙΚΑΣ και ΕΙΡΗΝΗΣ, οφείλει να βρει την εφαρμογή της και σήμερα.
Ενώνουμε τη φωνή μας, με όλους όσους υποστηρίζουν την ειρήνη, την άμεση κατάπαυση των εχθροπραξιών, την προστασία της ανθρώπινης ζωής , την αποκατάσταση της νομιμότητας, την ορθή διαχείριση της ανθρωπιστικής κρίσης, των μεταναστευτικών ροών και όλων των συνεπειών.

Παράλληλα, επειδή ως πολίτες και ως γυναίκες , έχουμε συνείδηση της ευθύνης που μας αναλογεί για το μέλλον των παιδιών, για το μέλλον της ανθρωπότητας , σε έναν κόσμο που- εκ του αποτελέσματος ορμώμενη - διδάσκει ότι ο πόλεμος είναι απαραίτητος για να διεκδικούμε την ειρήνη, σε έναν κόσμο όπου μιλούν για την ειρήνη με το χέρι στη σκανδάλη, εμείς αγωνιζόμαστε να δείξουμε έναν άλλο δρόμο.

Το δρόμο του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του σεβασμού του άλλου, της κατανόησης των διαφορών, αλλά και των κοινών σημείων, της ανάπτυξης δημιουργικού διαλόγου, της ειρηνικής συνύπαρξης, της συνεργασίας, της αλληλεγγύης, της συμπαράστασης, του ανθρωπισμού.

Γι’ αυτό η σημερινή μέρα πρέπει να αποτελέσει :μία ευκαιρία αφύπνισης συλλογικών και ατομικών συνειδήσεων, ελπίδας και δύναμης. Μια ευκαιρία έμπνευσης από όλες τις γυναίκες που διαχρονικά κατάφεραν να ορθώσουν το ανάστημά τους και να αποτελέσουν φάρο δημοκρατίας, αντοχής, δύναμης, ισότητας και προόδου.

Αλλά και ημέρα μνήμης για την άδικη απώλεια 21  γυναικών , κοριτσιών. Ημέρα ΣΥΓΓΝΩΜΗΣ που δεν καταφέραμε να γίνουμε ασπίδα τους.
 
«Γυναίκα -ΕΛΕΝΗ ΑΡΤΕΜΙΟΥ-ΦΩΤΙΑΔΟΥ
Γυναίκα, το άγαλμά σου έχει στηθεί κάτω απ' τον ήλιο
πότε με ένα μαντίλι στο κεφάλι, πότε με ξέμπλεκα μαλλιά…..
Γυναίκα, Γιατί γεννήθηκες για να γεννάς τη θάλασσα
κι όλους τους βράχους της μαζί, μα και καράβια που όλο φεύγουνε
πότε με ούρια ευχή, πότε με πόνο χωρισμού
Γυναίκα , σου’ δωσε ο Θεός αντρίκια χέρια
για να δουλεύεις σαν αμόνι τον καιρό
Και τις φωτιές να ανάβεις, να λάμπουν φώτα μες στους δρόμους των παιδιών
Κι όταν πονάς, γυναίκα, με τις ωδίνες και οδύνες του καιρού σου
είναι για να γεννάς ακόμα ελπίδα, και να γεννιέσαι εσύ σαν άλλη μέρα
μια νέα ανατολή, για τα παιδιά που έμειναν χωρίς αγκάλη
για ένα κόσμο που έμεινε ακίνητος…».