Να δυναμώσει πρέπει, κι όχι να διαλυθεί η ΔΕΥΑΚ

Το μέτρο της φτώχιας παγκοσμίως είναι ανάλογο της απόστασης των ανθρώπων από την παροχή τρεχούμενου νερού. Η δημόσια διαχείριση των υδάτινων πόρων γενικώς είναι κανόνας σ' Ανατολή και Δύση. Ό, τι διαφορετικό συνιστά εξαίρεση. Συχνά μάλιστα η ανάκτηση της διαχείρισης από το Δημόσιο, όταν για ειδικούς λόγους και αφορμές είχε αποδοθεί πριν σε ιδιώτες, αποδείχθηκε το προϊόν και το αποτέλεσμα απαράδεκτης εντέλει κατάστασης για την κοινωνία. 

H ιδιωτική (ΣΔΙΤ) χρηματοδότηση των έργων της ύδρευσης στην Κέρκυρα και στην συνέχεια η διαχείριση τους από τον ιδιώτη/κατασκευαστή επί δεκαετίες, είναι ένα ακόμα επεισόδιο στην κλιμακούμενη έκπτωση της γενικής και της τοπικής Διοίκησης επί των δημοσίων πραγμάτων. Εμφανίζεται στις νεοφιλελεύθερες εμμονές ως αποδοτικότερο υπόδειγμα στην αγορά των πόρων και των υπηρεσιών. Στην Κέρκυρα αναφέρεται και ως η αναπόφευκτη απάντηση στην τουλάχιστον ελλιπή δημόσια διαχείριση των νερών. Είναι όμως και το αποτέλεσμα λογής παρεμβάσεων και γραφειοκρατικών αγκυλώσεων, που ταλαιπωρούν την υπόθεση από τη δεκαετία του '80! Σημειώνεται πως η ανεπάρκεια της ΔΕΥΑΚ δεν προέκυψε αιφνιδίως ούτε βεβαίως αντικειμενικά. Προϊόν της ανεπαρκούς πολιτικής διεύθυνσης και συνακόλουθα της αναποτελεσματικής διοίκησης, είναι! 

Συζητείται αυτές τις ώρες η διάλυση της διαδημοτικής ΔΕΥΑΚ ως απότοκη της πρόσφατης, έκτακτης διοικητικής διαίρεσης του ενιαίου Δήμου. Η εξέλιξη αυτή δεν διαβάζεται μόνη της αλλά σε συνδυασμό με την επικείμενη, ιδιωτική διαχείριση των νερών αλλά και το είδος των τεχνικών παρεμβάσεων, που δεν έχει αρκούντως επιχειρηματολογηθεί εάν είναι το προϊόν της αντικειμενικής πραγματικότητας ή των προτιμήσεων λόγω εξειδίκευσης των εμπλεκομένων στην υπόθεση εταιρειών. 

Η διάλυση του ενιαίου δήμου μπορεί να ανακούφισε το πλεονάζον απ' ό, τι φαίνεται πολιτικό προσωπικό. Μπορεί και να χαμήλωσε τον πήχη της διοίκησης στη μικρότερη κλίμακα κι αυτό να επέτρεψε καλύτερη σημειακά διαχείριση. Όμως αφαίρεσε πολιτικές δυνατότητες ενώ αποτρέπει και την αποτελεσματική αντιμετώπιση των στρατηγικών ζητημάτων των κατοίκων του νησιού. Ήδη η διαχείριση των σκουπιδιών ανατέθηκε στον διαβαθμιδικό ΦΟΔΣΑ και τα νερά στην ΣΔΙΤ. Προσθέτοντας σ' αυτά την παραχώρηση του αεροδρομίου και τις ανάλογες εξελίξεις στο λιμάνι, έχει κανείς την εικόνα του εγγύς μέλλοντος όταν δηλ. οι αποφάσεις θα λαμβάνονται μακριά από τους ντόπιους και τους θεσμούς τους.