Βουλιάζουμε

Ο  δήμαρχος, λέει, υποσχέθηκε αλλά ο αντιδήμαρχος τους …έγραψε και μάλιστα κυριολεκτικά αφού σε σχετικό έλεγχο στο Άλσος της Γαρίτσας βρήκε πολλά από τα εκεί εστιατόρια, συμπεριλαμβανομένου και εκείνου του προέδρου της ένωσης εστίασης, παράνομα ως προς τον χώρο που καταλαμβάνουν, επιβάλλοντας τα, ισχνά ούτως ή άλλως, προβλεπόμενα πρόστιμα. Για αυτή του την ‘’τόλμη’’ μάλιστα κατηγορήθηκε για «πολιτική αλητεία», μομφή για την οποία ισχυρίστηκε ότι δεν τον ενόχλησε ιδιαίτερα, όσο το από ποιόν εκστομίστηκε. Έτσι, ιστάμενος υπεράνω τέτοιων μικροπρεπειών, ο κ. Αργυρός άφησε το θέμα στην κρίση της κερκυραϊκής κοινωνίας, η οποία «είναι μικρή και ξέρει ποιοι είμαστε όλοι μας», χωρίς να παραλείψει να επισημάνει ότι «η κατάληψη κοινόχρηστου χώρου (από τους επιχειρηματίες) δημιουργεί ευθύνες απέναντι στον κερκυραϊκό λαό και το δήμο Κ. Κέρκυρας», παραγνωρίζοντας ότι η ευθύνη στην οποία αναφέρθηκε, βαραίνει πρωτίστως τους αιρετούς, αυτούς στους οποίους αναθέσαμε να προστατεύουν τα συμφέροντα του συνόλου.

Αυτά πάντως είναι μερικά από τα αχαρακτήριστα που ακούγονται και γράφονται στον τύπο και στα social ότι συμβαίνουν στις συναντήσεις των θεσμικών μας για τα θέματα που μας αφορούν. Αυτή είναι η έλλειψη σοβαρότητας, με την οποία αντιμετωπίζεται εδώ και καιρό και μάλιστα ένθεν κακείθεν, το ανησυχητικό ενδεχόμενο του αποχαρακτηρισμού του Άλσους - από χώρο αναψυχής και πρασίνου; από κοινόχρηστο χώρο; από χώρο περιπάτου και άθλησης; - ώστε η τωρινή, ανεξέλεγκτη επέκταση των τραπεζοκαθισμάτων από παράνομη να καταστεί νόμιμη οι δε καινούργιες επιχειρήσεις που οπωσδήποτε θα δημιουργηθούν (και οι οποίες, χωρίς κανονισμό λειτουργίας, προβλέπεται να το καταπιούν ολόκληρο) ανεμπόδιστα να ανθίσουν! Και αυτός είναι ο λόγος που στην τελική κανείς δεν πιστεύει κανέναν, ο καθένας μας κοιτάει αυτό που θεωρεί συμφέρον του, οι σοβαροί συμπολίτες, με γνώσεις και άποψη, κρατιούνται όσο μακρύτερα μπορούν από τα κοινά η δε κοινωνία της Κέρκυρας, εκτεθειμένη στον αμοραλισμό και την ασυδοσία, βουλιάζει στον κυνισμό, την αδιαφορία και την απάθεια.

ΕΛΙΝΑ ΛΑΣΚΑΡΙ