Οι Διεθνείς Δικτάτορες του Τραμπ

Η πρόσφατη κατηγορία Τραμπ προς Ζελένσκι, «είσαι δικτάτορας!», θα μπορούσε να εκληφθεί και ως έπαινος.
Ο Τραμπ, τυπική περίπτωση αυταρχικού ηγέτη, δεν ασκεί πολιτική βάσει κανόνων. Ο Τραμπ, μετά την ήττα του 2020, ερωτάτο – ως εάν να ήταν δικτάτορας – εάν θα παρέδιδε την εξουσία. Η πρόσφατη επομένως κατηγορία Τραμπ προς Ζελένσκι, «είσαι δικτάτορας!», θα μπορούσε να εκληφθεί και ως έπαινος. Διέλαθε της προσοχής ότι ο Τραμπ αγαπάει τους δικτάτορες και εν γένει τους αυταρχικούς ηγέτες.
Ο Τραμπ, περίπτωση απομονωτιστή (isolationist) αμερικανού πολιτικού, δεν αγαπάει τον Ζελένσκι, γιατί ο συγκεκριμένος ουκρανός δικτάτορας θέλει να εμπλέξει βαθύτερα τις ΗΠΑ στην πιο βρόμικη και αιματηρή υπόθεση της Ευρώπης των τελευταίων δεκαετιών. Η εμπλοκή των ΗΠΑ, βεβαίως, είναι γνωστή από το 2004, αλλά τώρα τα πράγματα είναι αλλιώς. Αν η Κίνα είναι σήμερα ο μεγάλος αντίπαλος της Αμερικής, ο δικτάτορας Πούτιν, σφιχταγκαλιασμένος πια με τον δικτάτορα Σι, πρέπει επειγόντως να αλλάξει στρατόπεδο. Και αυτό ο δικτάτορας Ζελένσκι δεν το καταλαβαίνει.
Παρέκβαση: Αν στην άνω παράγραφο μπλέξαμε τόσους δικτάτορες, αυτό δεν απασχολεί την συμμαχία των «προθύμων» Ευρωπαίων που θέλουν να συνεχίσουν τον πόλεμο. (Αν τους απασχολούσε, δεν θα εναγκαλίζονταν προθυμότατα άλλους δικτάτορες, πχ αυτόν της Σαουδ. Αραβίας.) Τέλος παρέκβασης, ερμηνευτικής περί των προθέσεων των εμπλεκομένων στην πιο άτιμη υπόθεση των τελευταίων ετών. Άτιμη διότι Γάλλοι, Άγγλοι και λοιποί ξιφουλκούν αναλώμασι Ουκρανών, οι δε Ουκρανοί εξόδοις ΗΠΑ και λοιπών.
Τα δικτατορικά διαπιστευτήρια Πούτιν έχουν δοθεί από την εικοσιπεντάχρονη παραμονή του στη εξουσία. Έστειλε εξ αρχής μήνυμα καταστολής αυτονομιστικών κινημάτων με την αιματηρότατη κατάπνιξη των Τσετσένων αυτονομιστών. Κυνήγησε απηνώς τους ολιγάρχες που κατέτρωγαν τις σάρκες της χώρας και έφτιαξε μια δική του τάξη ολιγαρχών, με τον όρο οι νέοι ολιγάρχες να μείνουν στην Ρωσία και να επενδύουν στην χώρα. (Εν αντιθέσει προς τους Ουκρανούς ολιγάρχες που έχουν τις έδρες τους εκτός Ουκρανίας – κυρίως γύρω από το ισχυρό ουκρανικό λόμπι της Αμερικής.) Και, μέχρι την εισβολή, επανέφερε ο Πούτιν την χώρα του στην θέση του ισότιμου συνομιλητή των μεγάλων δυνάμεων. Εκλέγεται επί χρόνια ο Πούτιν με διαφορά – κάτι που δεν αμφισβητείται από τους εχθρούς του – αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχει το δικαίωμα να παραβιάζει ελευθερίες και να εισβάλλει στις πέριξ χώρες.
Ας δούμε, τώρα, τα δικτατορικά διαπιστευτήρια του Ζελένσκι. Προ μηνών, και εν μέσω πολέμου, ταξίδεψε από την μια άκρη της γης στην άλλη, από το Κίεβο στο Μπουένος Άιρες, για να παραστεί στην ορκωμοσία του Μιλέι, ενός ακρο-ακροδεξιού πολιτικού. Προ δύο ετών, εμφανίσθηκε στην ελληνική βουλή συνοδευόμενος από δύο στρατιώτες τους Τάγματος Αζόφ, γνωστού για τα φιλοναζιστικά σύμβολα και αισθήματα. Προ ημερών βρέθηκε στην Άγκυρα του διεθνή αναθεωρητή και εισβολέα Ερντογάν, αιτούμενος τουρκικά ειρηνευτικά στρατεύματα. Με επίκληση στρατιωτικού νόμου, έχει ο Ζελένσκι επιβάλει νόμο για εσχάτη προδοσία για όποιον συνομιλήσει με τους Ρώσους για ειρήνη. Με διάταγμα, διώκει βίαια την εναπομείνασα στην χώρα ορθόδοξη εκκλησία της Ρωσίας. Παρά τις συμφωνίες Μινσκ, η ρωσική γλώσσα (η μητρική του γλώσσα) παραμένει απαγορευμένη στην Ουκρανία (κατά τα πρότυπα των βαλτικών χωρών).
Η Ουκρανία είναι μια ωραία χώρα με ωραίους ανθρώπους. Όπως και η Ρωσία. Πλουσιότατη σε έδαφος, υπέδαφος και ανθρώπινο κεφάλαιο. Όπως και η Ρωσία. Δύο λαοί συγγενείς με διακριτές ιστορίες. Σήμερα, οι μεν Ρώσοι ισχυρίζονται ότι είναι αδελφοί, οι δε Ουκρανοί ότι είναι ανάδελφοι. Οι δύο Βλαδίμηροι, Πούτιν και Ζελένσκι, έχουν κοινές αναφορές σε ένα τρίτο Βλαδίμηρο, βασιλιά του 10ου μ.Χ. αιώνα – «ισαπόστολο» τον λένε. Άρα κάποια συγγένεια την έχουν. Από την άλλη, το Χολοντομόρ, το Ολοκαύτωμα των Ουκρανών, 1932-33, θα διχάζει αιωνίως, αφού οι Ουκρανοί το αποδίδουν στους Ρώσους, οι δε Ρώσοι στον κακό καιρό (ή τον κακό τους τον καιρό). Όπως θα διχάζουν, πλέον, και οι εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί του σημερινού πολέμου.
ΥΓ.1: Το 2004, στο άρθρο μου «Μία ή Δύο Ουκρανίες;» (‘Γεωστρατηγική’, Δεκ.2004), διέκρινα, μελετώντας τα τότε εκλογικά αποτελέσματα, τις δύο Ουκρανίες, με τους «ρωσόφοβους» και τους «ρωσόφιλους» να ζουν δυτικά και ανατολικά του Δνείπερου αντιστοίχως.
ΥΓ.2: Ντοστογιέφσκι: «Είμαστε όλοι τέκνα του Γκόγκολ!» Ο Γκόγκολ τι είναι; Ρώσος ή Ουκρανός ή και τα δύο; Έχω ένα φίλο Ρώσο. Ζει εδώ. Τα δύο παιδιά του Ρώσοι και Ουκρανοί, αφού η μητέρα τους είναι Ουκρανή.
ΥΓ.3: Ο πληθυσμός της Ουκρανίας το 1988 ήταν 53 εκ. Τον Φεβρ. του 2022 ήταν 43 εκ. Άρα 10 εκ. προτίμησαν την μετανάστευση από την «πιο διεφθαρμένη χώρα της Ευρώπης». Σήμερα είναι 33 εκ. (και, αν άνοιγαν τα σύνορα, θα ήταν 23!). Ο Ζελένσκι εξελέγη με σύνθημα την πάταξη της διαφθοράς. Τώρα ο Τραμπ ζητά πίσω εκατοντάδες δισεκατομμύρια, που ο Ζελένσκι νόμισε ότι ήταν δωρεά Μπάιντεν.
ΦΩΤΟ@kathimerini.gr
ΚΩΣΤΑΣ ΒΕΡΓΟΣ
Οικονομολόγος, διεθνολόγος, Ph.D.. Δίδαξε στην τεε επί 30 έτη, επί 13 διευθυντής επαλ. Συγγραφέας, ‘Γεωπολιτική των Εθνών’, Παπαζήσης, κλπ, και αρθρογράφος στον καθημερινό και ειδικό τύπο, συνεργάτης της ‘Ε’ από το 1990. Ραδιοφωνικός και τηλεοπτικός παραγωγός, ‘Απαρχές της Jazz’, ΕΡΑ Κέρκυρας, και τα πολιτικο--πολιτισμικά ‘Περιγράμματα’, Corfu Channel. Αλεξανδρινός, Κερκυραίος, Έλληνας, πολίτης του κόσμου. Συγγραφέας: Ντοστογιέφσκι. Φιλόσοφος: Χάνα Άρεντ. Απόφθεγμα: «Ζήσε σαν στην τελευταία σου μέρα, μάθαινε σαν να πρόκειται να ζεις αιώνια», Γκάντι.