Επί του έγχαρτου τραπεζομάντηλου
Τα φαινόμενα κόρου δεν αντιμετωπίζονται αλλιώς παρά με λελογισμένους περιορισμούς, που ακολουθούν όμως υποχρεωτικά την ανάληψη της διοικητικής ευθύνης/ισχύος από το θεσμικά ντόπιο.
Η αντιμετώπιση του υπερτουρισμού δεν είναι εύκολη υπόθεση. Εκτός του ότι συνιστά πολυπαραγοντικό θέμα, «ακουμπάει» στη βασική επιδίωξη/συμπεριφορά του τουριστικού κεφαλαίου. Ιδιαιτέρως του άπληστου, αδίστακτου και καιροσκοπικού, που «κοιτάζει» ίσαμε τις αποσβέσεις της επένδυσής του, άντε και των leasing. Η στρατηγική τους είναι κοντή, οι τακτικές κοντύτερες και η αδιαφορία τους για το μέλλον των περιοχών που μπαίνουν στην κρεατομηχανή, απεριόριστη. Δεν είναι δουλειά δικιά τους!
Η συζήτηση που διεξάγεται τώρα διεθνώς και στον Τύπο, εξετάζοντας διαφορετικά σενάρια επιβολής εισιτηρίου επίσκεψης στις δημοφιλείς πόλεις και λογής, λογής, κατά κεφαλήν τελών, δεν αποδίδει ενώ εισάγεται έτσι μια ακόμα ταξική διάκριση εναντίον των φτωχότερων. Στην περίπτωση μάλιστα των «κεφαλικών φόρων» οι κουμανταδόροι εύκολα μετακυλίουν το φορτίο αυτό στις ασθενείς κεφαλαιακά επιχειρήσεις, μεταφέροντας εντέλει το πρόβλημα σε 'κείνον, που επιβάλλει το τέλος! Θυμηθείτε το τέλος παρεπιδημούντων. Μπούμεραν!
Τα φαινόμενα κόρου δεν αντιμετωπίζονται αλλιώς παρά με λελογισμένους περιορισμούς, που ακολουθούν όμως υποχρεωτικά την ανάληψη της διοικητικής ευθύνης/ισχύος από το θεσμικά ντόπιο. Είναι προϋπόθεση. Δίχως αυτήν, κάθε σχέδιο είναι «μ' άλλα λόγια να αγαπιόμαστε», όπως άλλωστε αποδεικνύεται στην Κέρκυρα, στις μέρες μας. Είναι περιττό να αναφερθεί η στελεχική και οικονομική επάρκεια που απαιτείται ώστε να ελεγχθεί αποτελεσματικά η εφαρμογή όποιου σχεδίου διαχείρισης της κίνησης, σε υποχρεωτική σχέση με αεροπορικές, ναυτιλιακές εταιρείες και πλατφόρμες, σ'ένα θετικής προσδοκίας αλλά πάντως bras de fer, που δεν διεξάγεται βεβαίως στα σόσιαλ με χαριτωμενιές αλλά στα μαρμαρένια αλώνια.
Για όλους αυτούς και για άλλους τόσους λόγους, η διάσταση του θέματος είναι υπερτοπική. Είναι και ο λόγος άλλωστε που καθιστά προκλητική τη μπαρουφολογία, υπουργείων και Υπηρεσιών της γενικής κυβέρνησης, όταν αναφέρονται στην τουριστική οικονομία αποκλειστικά με όρους πρόσκαιρων δημοσίων εσόδων, στατιστικής των αφίξεων και του συναλλάγματος, μετρώντας το μέλλον με τη χρονική παραμονή αυτών των ιδίων στο πόστο τους.
Η αξιοπιστία του λόγου τους μπορεί να δοκιμαστεί με την εικόνα των ερειπωμένων Υπηρεσιών τους στην Κέρκυρα αλλά και της πενόμενης τοπικής Διοίκησης, που αποδεικνύεται πως δεν μπορούν να κάνουν τίποτα.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΙΤΗΣ
Είναι ο εκδότης - διευθυντής της Ενημέρωσης. Έχει σπουδάσει και εργαστεί ως μηχανικός και ηλεκτρονικός. Δημοσιογραφεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Έχει συνεργαστεί με σχεδόν όλες τις αθηναϊκές εφημερίδες. Διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων, τον οποίον υπηρέτησε και από τη θέση του γενικού γραμματέα στο δ.σ. επί οκτώ χρόνια. Πιστεύει πως η ισχυρότερη ιδιότητα του δημοσιογράφου στην ενημέρωση είναι το ενδιαφέρον του για τα κοινά και στην επικοινωνία η έντιμη και ανιδιοτελής διαμεσολάβηση.
