Μια κάλπη για το νοσοκομείο
Όσο κι αν η κυβέρνηση επιθυμεί διακαώς να αποσοβήσει εδώ τους κραδασμούς Ρουμπάτη, το δίλημμα μεταφέρεται υποχρεωτικά εντέλει, εκτός των συγκεντρώσεων και των διαμαρτυριών, και στην επόμενη κάλπη.
Κανείς εκ των στελεχών του υπουργείου Υγείας δεν αρνήθηκε να επιβεβαιώσει την επιλογή Εγγλεζοπούλου για την διοίκηση του νοσοκομείου. Όμως η τοποθέτησή της δεν έγινε χθες, όπως είχε επισήμως διαρρεύσει και έτσι αναμενόταν. Ο λόγος δευτερεύων και διαδικαστικός, είπαν: Η απουσία της αν. υπουργού. Πέραν όλων αυτών που ελπίζεται σύντομα να τακτοποιηθούν, η μέχρι προχθές αναπληρώτρια διοικήτρια του Λαϊκού, είναι επιλογή από το πάνω ράφι. Τόσο λόγω του βιογραφικού της όσο και της προϋπηρεσίας της. Και υπ' αυτήν την έννοια, η επιλογή της εκλαμβάνεται ως αναγνώριση της ανάγκης για την αντιμετώπιση των οξυμένων προβλημάτων στην οργάνωση της δημόσιας υγείας στο νησί και όχι απλώς ως κίνηση απόσβεσης του πολιτικού κόστους.
Οι συγκεντρωμένοι στην πόλη, υπό βροχή, και τόσοι άλλοι, ξέρουν πολύ καλά όμως πως η ανάταξη των ζητημάτων αυτών δεν είναι μόνον ζήτημα των προσόντων και των καλών προθέσεων των διοικητικών στελεχών της υγείας. Τα γράφει ιδιαιτέρως εύστοχα ο Κ. Καλλίτσης στην Οικονομική Καθημερινή αυτής της Κυριακής, «Η έλλειψη γιατρών οφείλεται κυρίως σε επιλογές δημοσιονομικής πολιτικής. Από τις σχεδόν 10.800 οργανικές θέσεις, περίπου οι μισές είναι καλυμμένες. Κι από τις κενές, σχεδόν 2.000 καλύπτονται με γιατρούς που προσλαμβάνονται με ετήσιες συμβάσεις και πληρώνονται από ευρωπαϊκά ή άλλα κονδύλια που δεν προσμετρώνται στο δημοσιονομικό έλλειμμα. Το υπουργείο Οικονομικών σκάρωσε έτσι μια «άσπρη τρύπα» που ισοδυναμεί με τους μισθούς 7.000 γιατρών. Για να επιτευχθεί αυτός ο μεγαλόπνοος στόχος, επικρατεί στο ΕΣΥ ένας εργασιακός μεσαίωνας».
Αν σ' αυτήν την πολιτική επιλογή προσθέσει κανείς και τα ιδιαιτέρως σοβαρά προβλήματα εποχικότητας στις τουριστικές περιοχές, που το δημόσιο σύστημα διοίκησης γενικώς -κι όχι μόνον των νοσοκομείων- αρνείται να αναγνωρίσει, τότε έχει το εκρηκτικό μίγμα που συνεχίζει να απειλεί την αποσταθεροποίηση του ΕΣΥ. Κι αυτή η κακή συνθήκη είναι ο ορισμός του πολιτικού χαρακτήρα του προβλήματος. Έτσι που όσο κι αν η κυβέρνηση επιθυμεί διακαώς να αποσοβήσει εδώ τους κραδασμούς Ρουμπάτη, το δίλημμα μεταφέρεται υποχρεωτικά εντέλει, εκτός των συγκεντρώσεων και των διαμαρτυριών, και στην επόμενη κάλπη. Όσες φορές κι αν χρειαστεί να πάμε σ' αυτήν.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΪΤΗΣ
Είναι ο εκδότης - διευθυντής της Ενημέρωσης. Έχει σπουδάσει και εργαστεί ως μηχανικός και ηλεκτρονικός. Δημοσιογραφεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Έχει συνεργαστεί με σχεδόν όλες τις αθηναϊκές εφημερίδες. Διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων, τον οποίον υπηρέτησε και από τη θέση του γενικού γραμματέα στο δ.σ. επί οκτώ χρόνια. Πιστεύει πως η ισχυρότερη ιδιότητα του δημοσιογράφου στην ενημέρωση είναι το ενδιαφέρον του για τα κοινά και στην επικοινωνία η έντιμη και ανιδιοτελής διαμεσολάβηση.
