Πόσο αδιάφορο είναι να χάνεις καλούς γιατρούς;

Αυτών που με αυταπάρνηση το στηρίζουν. Τελευταίο θύμα αυτής της νοσηρής σειράς επεισοδίων η μετάθεση στα Χανιά του Π. Αργίτη. Έφυγε καταγγέλλοντας το κενό επικοινωνίας με τη Διοίκηση, τόσο για τη δική του επαγγελματική τύχη όσο και για τη λειτουργία γενικότερα του ιδρύματος. Μια ακόμα καταγγελία στις τόσες, που έφεραν εδώ άλλωστε και την αν. υπουργό Υγείας, χωρίς αλίμονο ορατό αποτέλεσμα.

Στις αποχωρήσεις των γιατρών από το κερκυραϊκό νοσοκομείο αντιπαρατέθηκε κατ' αρχάς η διασπορά της στελεχικής ένδειας με τη μετακίνηση γιατρών από τα Γιάννενα για την κάλυψη των όποιων κενών στις υπηρεσίες και στην συνέχεια ακολούθησε το κατ' αρχήν αγοραίο δέλεαρ της μετατροπής του χώρου της δημόσιας υγείας σε ιδιωτικό ιατρείο, κάποιες ώρες!

Η εμμονική εφαρμογή των προτύπων του νεοφιλελευθερισμού ως δήθεν βελτιωτικά δια του ανταγωνισμού μέτρα, ξεθεμελιώνουν ό, τι δημόσιο κατακτήθηκε βασανιστικά και επίπονα. Πρόκειται το δίχως άλλο για τον ορισμό της ιδεοληψίας, που οι φορείς της δεν ορρωδούν προ ουδενός! Ούτε όταν είναι ολοφάνερα τα καταστροφικά αποτελέσματα της εμμονής τους.

Σ' αυτό το υπόδειγμα, ασθενείς, γιατροί και νοσηλευτές λογίζονται ως αναλώσιμες μονάδες ενώ και η μεταξύ τους σχέση, εκείνη που αναπόφευκτα αναπτύσσεται στις χρόνιες περιπτώσεις, αποδεικνύεται εντελώς αδιάφορη κατάσταση για τους κρατούντες. Παράγεται έτσι η απόλυτη αντίφαση της επίδειξης αναλγησίας σ' έναν τόπο που ιδρύθηκε, συντηρείται και χρηματοδοτείται από τη φορολογία, ακριβώς για το αντίθετο. Για την ικανοποίηση αναγκών απέναντι στην αρρώστια και τον πόνο. Κι αυτό δεν γίνεται με την επίδειξη αυταρχικής διοικητικής συμπεριφοράς και την επίκληση των επιπτώσεων του συσχετισμού των κομματικών δυνάμεων σ' άλλον στίβο κι άλλη πίστα.

Εν ολίγοις, στην Κέρκυρα βιώνεται διαχειριστική αποτυχία, χρόνια τώρα αλλά και σήμερα οξεία, σ' έναν τομέα που καταγράφεται και μετριέται η ανθρώπινη και κοινωνική ευαισθησία. Ή τουλάχιστον η αντοχή της απέναντι στον αδηφάγο χαρακτήρα του εμπορικού ανταγωνισμού επί των πάντων και της αδυσσώπητης πολιτικής αντανάκλασης του. Κρίμα Πέτρο. Ευτυχής για τη γνωριμία. Καλή τύχη! Και για 'μας, καληνύχτα και καλό ξημέρωμα!