Τι ζητάει η αλεπού στο παζάρι;
editorial
27 Σεπτεμβρίου 2021
/ 20:27
Τώρα που η αγγλόφωνη Δύση αποφάσισε να υλοποιήσει, μετά πολλές καθυστερήσεις, την αλλαγή μετώπου προς τον Ειρηνικό και την Κίνα, η διευθέτηση του τοπίου στη Μ. Ανατολή και τις θερμές θάλασσες αποκτάει περισσότερο ενδιαφέρον με τους μικρότερους και ντόπιους σε ρόλους πρωταγωνιστή. Μαζί μ΄ αυτούς και την Αθήνα.
Και τούτο διότι η πολιτικοστρατιωτική διευθέτηση ανατίθεται σε υπεργολαβίες. Τέτοια και η στρατιωτική συμφωνία Αθήνας - Ριάντ.
Η Σαουδική Αραβία προπύργιο της σουνιτικής ορθοδοξίας απώλεσε την πρωτοκαθεδρία της στον μουσουλμανικό κόσμο όταν μήδισε, προσκαλώντας τον στρατό των USA για να αμυνθεί έναντι του Ιράκ στις αρχές της δεκαετίας του '90.
Ήταν τότε που ο πτωχευμένος Σαντάμ εξαιτίας της προηγηθείσας δεκαετούς αναμέτρησης του με το Ιράν του Χομέινι, εισέβαλε στον δανειστή του, Κουβέιτ, προκαλώντας τον φόβο του Ριάντ και την αντίδραση του Μπους. Στην πρόσκληση των αμερικανικών στρατευμάτων από το βασίλειο των Σαούντ, αποδίδεται και η δραματική, όπως αποδείχτηκε στην συνέχεια, αποσκίρτηση του πρίγκηπα Οσάμα Μπιν Λάντεν.
Η πρωτοκαθεδρία στον μουσουλμανικό κόσμο επανήλθε «προς στιγμήν» στη χώρα της Μέκκας και της Μεδίνας, μετά το τέλος του Σαντάμ και σ' ένα περίεργο παιχνίδι αμφίσημων συσχετισμών οι Σαούντι ξαναβρέθηκαν από την ίδια πλευρά με τους Αγγλοσάξονες απέναντι στους σιίτες του Ιράν αυτή τη φορά.
Η κόντρα εξελίσσεται σε όλα τα μέτωπα της αντιπαράθεσης, εκτός του πασίγνωστου της Μ. Ανατολής, όπου διαγκωνίζονται για τη μουσουλμανική πρωτοκαθεδρία στην αντιπαράθεση με τους απίστους (Αγγλοσαξόνων και Ισραηλινών, κυρίως), η Χεζμπολά στο Λίβανο με τη Χαμάς στην Παλαιστίνη.
Το λιγότερο, για το ελληνικό αναγνωστικό κοινό, δημοφιλές μέτωπο, είναι εκείνο της Υεμένης. Και γι' αυτό προορίζονται τα αμερικάνικα όπλα που μεταφέρει ο Έλληνας υπεργολάβος για λογαριασμό βεβαίως της Σαουδικής Αραβίας.
Έτσι αξιοποιεί για μια ακόμα φορά η Δύση την επαμφοτερίζουσα στάση των Σαούντ στο πεδίο της ενδομουσουλμανικής αντιπαράθεσης.
Πρόκειται δίχως άλλο για μια pax americana, που δεν στοχεύει στη λύση του γρίφου αλλά στην αναίρεση των περίπου ισοδύναμων αντιπάλων έτσι ώστε να μην απαιτείται και μεγάλη στρατιωτική παρουσία δυτικών στο πεδίο.
Το όλο ζήτημα παραμένει χαμηλά στην ελληνική ειδησεογραφία διότι όλα τα πολιτικά κόμματα έχουν στην υπόθεση τη φωλιά τους χεσμένη ενώ βεβαίως το ΚΚΕ καταγγέλλει τον ιμπεριαλισμό απ' όπου κι αν προέρχεται. Η δημοσιογραφία πάντως, εκτός ελαχίστων και δυσδιάκριτων εξαιρέσεων, έχει πάψει προ πολλού να λαμβάνει τέτοια πράματα στις κεραίες της.
