Η φώτιση του Αγ. Πνεύματος
editorial
23 Ιουνίου 2021
/ 20:14
Δεκαετίες ολόκληρες, γεράσαμε με την θρυλική αντίθεση, υπόγεια πάρκιν στην πόλη ή υπαίθρια στην περιφέρειά της; Απόλυτη η ακινησία προσέφερε ως αποτέλεσμα της προσχηματικής, όπως αποδείχθηκε αντιπαράθεσης, το απόλυτο μηδέν. Ήγουν, ούτε υπόγεια ούτε περιφερειακά πάρκιν, τίποτα απολύτως.
Οι αντοχές της πόλης δοκιμάστηκαν το τριήμερο του Αγ. Πνεύματος. Μετά τη μακρά περίοδο των περιορισμών, υπενθύμισαν τις εκκρεμότητες στην λειτουργία της. Η υποχρεωτική αναδουλειά λόγω των περιορισμών ας μην μετατραπεί σε άλλοθι γενικής αυθαιρεσίας. Επισημαίνεται η αδυναμία εποπτείας της δημόσιας λειτουργίας της πόλης, είτε αυτό αφορά στους εσωτερικούς δρόμους του ιστορικού κέντρου είτε στον περιφερειακό δρόμο του από την τάφρο του Νέου Φρουρίου ως τα Μουράγια και τα παλιά Δικαστήρια. Η έλλειψη κανόνων και η συστηματική καταστρατήγησή τους, όπου υπάρχουν, δεν προάγει την οικονομική δραστηριότητα αλλά πριμοδοτεί την καπατσοσύνη και την αθέμιτη διαχείριση σε βάρος των αδύναμων και των λιγότερο καπάτσων.
Φαίνεται ότι έχει ωριμάσει (σ.σ. κοντεύει να σαπίσει) η απόφαση αποκλεισμού τουλάχιστον των μεγάλων οχημάτων από το ιστορικό κέντρο. Είναι μια κίνηση win - win, εφόσον θα συμβάλει στην πεζή πρόσβαση και την περιήγηση στους δρόμους, τα μουσεία και την αγορά, απαλλάσσοντας κατοίκους, επισκέπτες και επαγγελματίες των μεταφορών από τα καυσαέρια, το άγος και το άγχος του κυκλοφοριακού και της απεγνωσμένης αναζήτησης χώρου στάθμευσης εκεί όπου φροντίσαμε να μην υπάρχει κανείς αδειοδοτημένος χώρος. Ενώ δεν θα μειώσει και το εισόδημα των μεταφορέων των ημερήσιων επισκεπτών, οι οποίοι κάλιστα θα μπορούσαν να αφήνουν τον κόσμο στα όρια της πόλης. Κατάσταση πιο ξεκούραστη και για τους οδηγούς τους.
Δεκαετίες ολόκληρες, γεράσαμε με την θρυλική αντίθεση, υπόγεια πάρκιν στην πόλη ή υπαίθρια στην περιφέρειά της; Απόλυτη η ακινησία προσέφερε ως αποτέλεσμα της προσχηματικής, όπως αποδείχθηκε αντιπαράθεσης, το απόλυτο μηδέν. Ήγουν, ούτε υπόγεια ούτε περιφερειακά πάρκιν, τίποτα απολύτως. Υπόγειες δυνάμεις σε συνεργασία με επίγειες εξουσίες ακύρωσαν την όποια λύση, εξακοντίζοντας, προϊόντος του χρόνου, τις συνέπειες της ζημιάς.
Αναλόγου ιστορικού είναι και το ανέκδοτο περί των τραπεζοκαθισμάτων. Η αυθαιρεσία συνέβαλε και στην εκτόξευση των ενοικίων αλλά και των αέρηδων των επιχειρήσεων εκείνων που ο εξωτερικός τους χώρος τους είναι συνώνυμο κατάχρησης του δημόσιου περιβάλλοντος είτε δρόμος είναι αυτός είτε πλατεία είτε πεζοδρόμιο. Η διαιώνιση αυτής της κατάστασης είναι άδικη, αβίωτη, βρώμικη και απαξιώνει την ιστορική πόλη της Κέρκυρας. Όποιοι ορίστηκαν να φυλάττουν Θερμοπύλες, ας το κάνουν, επιτέλους!