Ελοιμώχθηκαν
editorial
15 Σεπτεμβρίου 2020
/ 20:54
Αυτή η ιστορία με τις υπερμεγέθεις, μαθητικές μάσκες προστασίας, θυμίζει έντονα τη μηχανική μετάφραση των κειμένων «κατάρτισης»
των επιστημόνων ελευθέρων, επαγγελματιών κατά την καραντίνα και προκειμένου να γίνουν αυτοί δικαιούχοι μιας μικρής αποζημίωσης για την πτώση του τζίρου τους λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.
Και οι δυο περιπτώσεις, εξ αιτίας των οποίων η αξιωματική κυρίως αντιπολίτευση βρίσκει επιτέλους λόγο να διακωμωδήσει τις κυβερνητικές συμπεριφορές, συνιστούν σοβαρή ένδειξη (σ.σ. απόδειξη;) του επιπόλαιου τρόπου που λειτουργούν τα δημόσια έργα, γενικώς. Και αλίμονο, αυτή η κακοδαιμονία δεν βαρύνει αποκλειστικά και μόνο την κυβέρνηση Μητσοτάκη (σ.σ. ούτε βεβαίως και η παρατήρηση αυτή την αθωώνει).
Μια ενδιαφέρουσα και διαχρονική παράμετρος τέτοιων περιπτώσεων, όχι πάντα γελοίων αλλά συχνά εξαιρετικά σπάταλων και άλλοτε τραγικών συνεπειών, είναι η ατιμωρησία και η παντελής έλλειψη απόδοσης ευθυνών, διοικητικών κ.α. Κατάσταση που συνιστά μια ιδιότυπη «ομερτά» των εμπλεκομένων του διοικητικού εποικοδομήματος.
Κι αυτή η παρατήρηση δεν αφορά μόνον όσους βαρύνονται με το πολιτικό κόστος αλλά οι ευθύνες εκτείνονται σε μύριους όσους, που μπορεί κατά περίπτωση να κρύβονται επικαλούμενοι την εξαρτημένη υπαλληλική τους ιδιότητα αλλά συχνά και την συνδικαλιστική, ενίοτε και τις ιδεολογικές τους αναφορές και πεποιθήσεις. Και τότε, η απόπειρα απόδοσης ευθυνών εάν δεν χαθεί σε κάποιο υπηρεσιακό συμβούλιο, βαφτίζεται πολιτική δίωξη και δώστου «κάτω τα χέρια» και τα λοιπά γνωστά, με τα οποία πέρασε αδυσώπητος ο χρόνος από πάνω μας, χωρίς κάτι ν' αλλάξει πραγματικά!
Διότι, πως να το κάνουμε, όσα πολιτικά αδελφοξάδελφα και να κατασκευάζουν μάσκες, αντισηπτικά, σωσίβια και πυροσβεστήρες, κατά περίπτωση, κανείς τους δεν έχει το ένστικτο της αυτοσυντήρησης ώστε να αποφύγει να εκτεθεί ο ίδιος και ο «ξάδελφός» του που του ανέθεσε τη δουλειά; Κι έτσι ν' αποφύγει να δαπανήσει μισό σεντόνι για να φτιάξει μια μάσκα που προορίζεται για κάποιο παιδικό μουτράκι; Κανείς δεν το είδε, παραγγέλοντας, κατασκευάζοντας, παραδίδοντας, παραλαμβάνοντας; Κανείς;
Και οι δυο περιπτώσεις, εξ αιτίας των οποίων η αξιωματική κυρίως αντιπολίτευση βρίσκει επιτέλους λόγο να διακωμωδήσει τις κυβερνητικές συμπεριφορές, συνιστούν σοβαρή ένδειξη (σ.σ. απόδειξη;) του επιπόλαιου τρόπου που λειτουργούν τα δημόσια έργα, γενικώς. Και αλίμονο, αυτή η κακοδαιμονία δεν βαρύνει αποκλειστικά και μόνο την κυβέρνηση Μητσοτάκη (σ.σ. ούτε βεβαίως και η παρατήρηση αυτή την αθωώνει).
Μια ενδιαφέρουσα και διαχρονική παράμετρος τέτοιων περιπτώσεων, όχι πάντα γελοίων αλλά συχνά εξαιρετικά σπάταλων και άλλοτε τραγικών συνεπειών, είναι η ατιμωρησία και η παντελής έλλειψη απόδοσης ευθυνών, διοικητικών κ.α. Κατάσταση που συνιστά μια ιδιότυπη «ομερτά» των εμπλεκομένων του διοικητικού εποικοδομήματος.
Κι αυτή η παρατήρηση δεν αφορά μόνον όσους βαρύνονται με το πολιτικό κόστος αλλά οι ευθύνες εκτείνονται σε μύριους όσους, που μπορεί κατά περίπτωση να κρύβονται επικαλούμενοι την εξαρτημένη υπαλληλική τους ιδιότητα αλλά συχνά και την συνδικαλιστική, ενίοτε και τις ιδεολογικές τους αναφορές και πεποιθήσεις. Και τότε, η απόπειρα απόδοσης ευθυνών εάν δεν χαθεί σε κάποιο υπηρεσιακό συμβούλιο, βαφτίζεται πολιτική δίωξη και δώστου «κάτω τα χέρια» και τα λοιπά γνωστά, με τα οποία πέρασε αδυσώπητος ο χρόνος από πάνω μας, χωρίς κάτι ν' αλλάξει πραγματικά!
Διότι, πως να το κάνουμε, όσα πολιτικά αδελφοξάδελφα και να κατασκευάζουν μάσκες, αντισηπτικά, σωσίβια και πυροσβεστήρες, κατά περίπτωση, κανείς τους δεν έχει το ένστικτο της αυτοσυντήρησης ώστε να αποφύγει να εκτεθεί ο ίδιος και ο «ξάδελφός» του που του ανέθεσε τη δουλειά; Κι έτσι ν' αποφύγει να δαπανήσει μισό σεντόνι για να φτιάξει μια μάσκα που προορίζεται για κάποιο παιδικό μουτράκι; Κανείς δεν το είδε, παραγγέλοντας, κατασκευάζοντας, παραδίδοντας, παραλαμβάνοντας; Κανείς;
Ο συλλογισμός κάλλιστα μεταφέρεται αυτούσιος σε λογής λογής μελετητές και κατασκευαστές δημοσίων έργων, που ξεφεύγουν των προδιαγραφών, των χρονικών ορίων, του κόστους και της κοινής λογικής, καμιά φορά!
