Ο κύβος ερρίφθη
Κώστας Σπίγγος
28 Ιουνίου 2020
/ 20:40
... με το άνοιγμα του τουρισμού η έννοια της «ζώνης Covid-free» θα αποτελέσει παρελθόν και σε λίγους μήνες, όλες οι περιοχές της ΕΕ αναμένεται να εισέλθουν στο χειμώνα με πολύ πιο ομοιόμορφη, αν όχι παρόμοια πυκνότητα κρουσμάτων. Ο μοχλός αυτής της ομοιογενοποίησης θα είναι ο τουρισμός...
Ως «πυκνότητα του κορωνοϊού» ας ονομάσουμε το πηλίκο της διαίρεσης των ενεργών κρουσμάτων προς τον πληθυσμό κάθε χώρας. Τα ενεργά κρούσματα ανά χώρα, διαρκώς μεταβαλλόμενα από εβδομάδα σε εβδομάδα αν όχι από μέρα σε μέρα, είναι ήδη μια αδρή και όχι τόσο αντιπροσωπευτική και χωρίς πολλή ειδική χρησιμότητα προσέγγιση, αφού η πυκνότητα διαφέρει σημαντικά από περιοχή σε περιοχή. Άλλη η σύγκριση π.χ. ανάμεσα σε Κίνα και Ελλάδα και εντελώς άλλη π.χ. ανάμεσα σε Πεκίνο και Κέρκυρα ή Σαντορίνη. Ωστόσο, αποτελεί τη μόνη διαθέσιμη εκτίμηση
Όπως και να έχει, αν και δεν λέγεται τόσο πολύ, είναι γεγονός ότι με το άνοιγμα του τουρισμού η έννοια της «ζώνης Covid-free» θα αποτελέσει παρελθόν και σε λίγους μήνες, όλες οι περιοχές της ΕΕ αναμένεται να εισέλθουν στο χειμώνα με πολύ πιο ομοιόμορφη, αν όχι παρόμοια πυκνότητα κρουσμάτων. Ο μοχλός αυτής της ομοιογενοποίησης θα είναι ο τουρισμός.
Ας φανταστούμε το άνοιγμα του τουρισμού σαν άνοιγμα της στρόφιγγας επικοινωνίας μεταξύ διαλυμάτων διαφορετικής πυκνότητας, όπου προϊόντος του χρόνου, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι οδηγούμαστε σε εξομοίωση αυτής της πυκνότητας. Όπως φαίνεται στον πίνακα, που παρουσιάζει ενδεικτικά χώρες ταξινομημένες ως προς αυτό το πηλίκο, η Ελλάδα μοιάζει με ένα κουβά με σχεδόν καθαρό νερό, στον οποίο για τις επόμενες εβδομάδες θα χύνονται μπουκαλάκια από νερό πολύ πιο ακάθαρτο.
Μάλιστα, εάν όλα τα μέτρα καταγραφής κρουσμάτων κατά την είσοδο τουριστών λειτουργήσουν άψογα βάσει του επί χάρτου σχεδιασμού, η ανάσχεση αυτής της διαδικασίας θα συμβαίνει σε ποσοστό έως και 70% (η ανώτερη ευαισθησία της μίας εξέτασης PCR στην ανίχνευση των ενεργών φορέων), στην καλύτερη περίπτωση, αλλιώς ακόμη λιγότερο! Μάλιστα, αξίζει να σημειωθεί ότι οι 4 από τις 9 χώρες αρχικά υψηλότερου κινδύνου με βάση τα κρούσματα της πρώτης φάσης (Βέλγιο, Γαλλία, Ιταλία, Ολλανδία, Πολωνία, Πορτογαλία, Ισπανία, Σουηδία, Ηνωμένο Βασίλειο) δεν φαίνεται να παρέχουν δημόσια επίσημα στοιχεία για τα ενεργά τους κρούσματα, πληροφορία που επί του προκειμένου είναι η χρησιμότερη απ’ όλες. Ας ελπίσουμε ότι η Πολιτική Προστασία τα διαθέτει, ώστε να διαμορφώνει ανάλογα και τον αλγόριθμο με τον οποίο, όπως θρυλείται, θα επιχειρείται η «έξυπνη διαλογή» των εισερχόμενων στη χώρα οι οποίοι θα υποβάλλονται σε έλεγχο με PCR, δεδομένου του υψηλού κόστους ενός καθολικού προληπτικού ελέγχου, που φαίνεται πως αποτιμήθηκε (;) ως απαγορευτικό.
Πρέπει να τονιστεί ότι από τη στιγμή που ο τουρισμός εκκινεί, ιδίως oi εργαζόμενοι κινδυνεύουν άμεσα από τον εσφαλμένο εφησυχασμό ότι τα μέτρα κατά την είσοδο θα παρέχουν απόλυτη προστασία τους, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει σε χαλάρωση των μέτρων ατομικής προστασίας, ακριβώς τώρα που θα τα χρειάζονται περισσότερο. Η μη τήρηση των ατομικών μέτρων προστασίας θα οδηγήσει σε αχρείαστα πρόσθετα κρούσματα και ενδεχομένως και σε τοπικές καραντίνες, ώστε επί των μέτρων αυτών θα κριθούν και οι πιθανοί χαμένοι του εσωτερικού ανταγωνισμού.
Όπως και να έχει, αν και δεν λέγεται τόσο πολύ, είναι γεγονός ότι με το άνοιγμα του τουρισμού η έννοια της «ζώνης Covid-free» θα αποτελέσει παρελθόν και σε λίγους μήνες, όλες οι περιοχές της ΕΕ αναμένεται να εισέλθουν στο χειμώνα με πολύ πιο ομοιόμορφη, αν όχι παρόμοια πυκνότητα κρουσμάτων. Ο μοχλός αυτής της ομοιογενοποίησης θα είναι ο τουρισμός.
Ας φανταστούμε το άνοιγμα του τουρισμού σαν άνοιγμα της στρόφιγγας επικοινωνίας μεταξύ διαλυμάτων διαφορετικής πυκνότητας, όπου προϊόντος του χρόνου, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι οδηγούμαστε σε εξομοίωση αυτής της πυκνότητας. Όπως φαίνεται στον πίνακα, που παρουσιάζει ενδεικτικά χώρες ταξινομημένες ως προς αυτό το πηλίκο, η Ελλάδα μοιάζει με ένα κουβά με σχεδόν καθαρό νερό, στον οποίο για τις επόμενες εβδομάδες θα χύνονται μπουκαλάκια από νερό πολύ πιο ακάθαρτο.
Μάλιστα, εάν όλα τα μέτρα καταγραφής κρουσμάτων κατά την είσοδο τουριστών λειτουργήσουν άψογα βάσει του επί χάρτου σχεδιασμού, η ανάσχεση αυτής της διαδικασίας θα συμβαίνει σε ποσοστό έως και 70% (η ανώτερη ευαισθησία της μίας εξέτασης PCR στην ανίχνευση των ενεργών φορέων), στην καλύτερη περίπτωση, αλλιώς ακόμη λιγότερο! Μάλιστα, αξίζει να σημειωθεί ότι οι 4 από τις 9 χώρες αρχικά υψηλότερου κινδύνου με βάση τα κρούσματα της πρώτης φάσης (Βέλγιο, Γαλλία, Ιταλία, Ολλανδία, Πολωνία, Πορτογαλία, Ισπανία, Σουηδία, Ηνωμένο Βασίλειο) δεν φαίνεται να παρέχουν δημόσια επίσημα στοιχεία για τα ενεργά τους κρούσματα, πληροφορία που επί του προκειμένου είναι η χρησιμότερη απ’ όλες. Ας ελπίσουμε ότι η Πολιτική Προστασία τα διαθέτει, ώστε να διαμορφώνει ανάλογα και τον αλγόριθμο με τον οποίο, όπως θρυλείται, θα επιχειρείται η «έξυπνη διαλογή» των εισερχόμενων στη χώρα οι οποίοι θα υποβάλλονται σε έλεγχο με PCR, δεδομένου του υψηλού κόστους ενός καθολικού προληπτικού ελέγχου, που φαίνεται πως αποτιμήθηκε (;) ως απαγορευτικό.
Πρέπει να τονιστεί ότι από τη στιγμή που ο τουρισμός εκκινεί, ιδίως oi εργαζόμενοι κινδυνεύουν άμεσα από τον εσφαλμένο εφησυχασμό ότι τα μέτρα κατά την είσοδο θα παρέχουν απόλυτη προστασία τους, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει σε χαλάρωση των μέτρων ατομικής προστασίας, ακριβώς τώρα που θα τα χρειάζονται περισσότερο. Η μη τήρηση των ατομικών μέτρων προστασίας θα οδηγήσει σε αχρείαστα πρόσθετα κρούσματα και ενδεχομένως και σε τοπικές καραντίνες, ώστε επί των μέτρων αυτών θα κριθούν και οι πιθανοί χαμένοι του εσωτερικού ανταγωνισμού.