Δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι

Mετά από άπειρες συγκρούσεις, παλινωδίες, ευτράπελα,  υποσχέσεις και διαψεύσεις, μετά από ταλαιπωρία χρόνων και διαπόμπευση συλλογική, συμφωνήθηκε επιτέλους μια προσωρινή, έστω, ευκαιρία ανάσας, κυριολεκτικής και μεταφορικής. Η αποστολή δηλ. των σκουπιδιών μας στην πρότυπη μονάδα επεξεργασίας απορριμμάτων στην Κοζάνη. Η μεταφορά θα είναι μόνο για τρία χρόνια, μέχρι το τέλος του 2022, μας δίνει όμως το χρόνο που υποτίθεται ότι χρειαζόμαστε για να δρομολογήσουμε τη μόνιμη και οριστική λύση της ολοκληρωμένης διαχείρισης στο Τεμπλόνι.

Οι όροι εμπεριέχονται στην πρόταση-χάρη που μας έγινε να στέλνουμε τα σκουπίδια μας σε απόσταση 250χλμ, αντί να τα πηγαίνουμε στον ΧΥΤΑ που φτιάξαμε για τον σκοπό αυτό στη Λευκίμμη, και αφορούν στην άμεση δρομολόγηση και αποπεράτωση του εργοστασίου όπως και στην όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερη ανακύκλωση, ώστε να μειωθεί ο τελικός προς επεξεργασία όγκος σκουπιδιών.

Και όμως! Αντί να έχουνε ήδη ανασκουμπωθεί σπεύδοντας για την αξιοποίηση του τελευταίου, επιπλέον χρόνου που μας δίνεται, οι τοπικοί μας άρχοντες νυν και πρώην, «δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα» αυτογελοιοποιούνται ξανά, μη μπορώντας αυτή τη φορά να συνεννοηθούν για τον τρόπο χρηματοδότησης της μεταφοράς. Ο ένας φερ΄ειπείν, διαβάζουμε ότι δεν συμφωνεί με τον επιμερισμό της δαπάνης στους δημοτικούς προϋπολογισμούς. Ο άλλος διστάζει, φοβούμενος ότι η άντληση πόρων από τους δήμους θα τους οδηγήσει σε οικονομικό έμφραγμα. Ένας τρίτος, πασίγνωστος για τη συνέπεια και τις ικανότητές του o ίδιος, αδράχνει την κατ΄αυτόν ευκαιρία να αναδείξει ανακολουθία λόγων και έργων της κυβέρνησης. Όσο για τον συμπαθή επικεφαλής της ΛαΣυ, πρωτοτυπεί και πάλι κηρύσσοντας τον γνωστό ανένδοτο στην κερδοφορία από τα σκουπίδια, στην κάθε μορφής ιδιωτικοποίηση, στις ΣΔΙΤ, στις συμβάσεις παραχώρησης και στα λοιπά μπλα-μπλα και απαιτεί την επιδότηση του κόστους από το κράτος.  
Στο μεταξύ, ο καινούργιος χρόνος έφτασε. Ευτυχές το 2020!