Εδώ μένει κόσμος...(9) - Μουσείο χωρίς επιγραφές

Σημειώνει μάλιστα τα εξής στη σελ. 38: «στις περιπτώσεις που σύγχρονες επεμβάσεις στα ιστορικά κτήρια αλλοιώνουν την μορφή τους είτε με άστοχες επιλογές, είτε με τοποθετήσεις σύγχρονων υποδομών όπως κλιματιστικά, κεραίες, σωληνώσεις, προθήκες, τέντες κλπ. χρήζουν  άμεσης αποκατάστασης, σε συνεργασία με τους ιδιοκτήτες.

Επειδή οι αλλοιώσεις της μορφής των κτηρίων μειώνουν την ιστορική τους αξία και  εμποδίζουν την ανάδειξη ενός σημαντικού στοιχείου της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου  είναι αναγκαίο να καταβληθεί από τους φορείς και τους κατοίκους κάθε δυνατή προσπάθεια αναστροφής της κακής κατάστασης στον τομέα αυτό, που επικρατεί σήμερα. Η ενόχληση και η αναστάτωση που θα προκληθεί από την επιβολή σχετικών ρυθμιστικών μέτρων είναι προσωρινή ενώ τα οφέλη είναι μόνιμα και η εξ αυτών οικονομική αναζωογόνηση της πόλης δεδομένη.»

Και στη συνέχεια ο «Κανονισμός» βάζει τους απαραίτητους κανόνες οι οποίοι πλαισιώνονται με φωτογραφίες και σχεδιαγράμματα. Πολλές από τις φωτογραφίες είναι προπολεμικές, πιθανόν σε μία προσπάθεια να πειστούμε ότι και οι πρόγονοί μας κακοποιούσαν την πόλη που έζησαν και μας κληροδότησαν, ή να πειστούμε ότι εμείς την κακοποιούμε. Όπως και να  έχει, τα «απαγορεύεται» και οι … κομψές απειλές για πρόστιμα  είναι σαφέστατες και όποιος έχει τότε πληρώνει και κάνει όσα ορίζει ο «Κανονισμός » και όποιος δεν έχει καλύτερα να εγκαταλείψει την Παλιά Πόλη.

Όσον αφορά τις επιγραφές, τοποθετούνται μόνο σε ισόγεια και βέβαια σύμφωνα με τα υποδείγματα. Όσοι έχουν επαγγελματική δραστηριότητα σε όροφο δεν χρειάζεται να το ξέρει ο κόσμος μια και στο ισόγεια ποιός θα πρωτοβάλει επιγραφή σύμφωνα με τις υποδείξεις;

Ακόμα και το πώς θα φωτιστεί η κάθε επιγραφή θα το εγκρίνει το Υπουργείο Πολιτισμού το οποίο πλέον θα έχει λόγο σε κάθε λεπτό της ζωής μας. Και ναι μεν πρέπει να συμμαζευτούν οι υπάρχουσες ακρότητες, αλλά από αυτό μέχρι τα οριζόμενα υπό του «Κανονισμού» η απόσταση είναι τεράστια. Μαζί με τα υπόλοιπα που αναφέρονται στο «Κανονισμό», η κατάληξη θα είναι μια πόλη-μουσείο με κτίρια  ομοιόμορφα -σαν σε στρατόπεδο- περιποιημένα  (ή ερειπωμένα) αλλά χωρίς κόσμο (τουλάχιστον από εμάς).

Όσο για την συννενόηση με τους πολίτες, ο «Κανονισμός» είναι σαφέστατος: και ευκρινέστατος και τα  πορτοφόλια να ανοίξουν: «Επιγραφές που δεν πληρούν τις πιο πάνω προδιαγραφές, θα αφαιρούνται από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου Κέρκυρας, αφού προηγουμένως ο μη συμμορφούμενος έχει ενημερωθεί και κληθεί σε ακρόαση, σύμφωνα με τον Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας. Συγχρόνως επιβάλλονται πρόστιμα (κατά τον Ν. 2946/2001) για την εγκατάσταση και τη διατήρηση (ανά μήνα διατήρησης) της αυθαίρετης επιγραφής, το οποίο βεβαιώνεται στο ταμείο του Δήμου» και βέβαια «ισχύουν μεταβατικές διατάξεις για τις υφιστάμενες επιγραφές και ορίζεται περίοδος δώδεκα (12) μηνών για την αντικατάσταση τους σύμφωνα με τα πιο πάνω οριζόμενα». 

Ποιος θα πληρώσει τα «πιο πάνω ορίζομενα»; Φυσικά ο δημότης. Και αν δεν μπορεί, κακό του κεφαλιού του. Ας μετακομίσει!

Κατά τα άλλα επιδιώκεται η συναίνεση των κατοίκων (των χρηστών δηλαδή του μνημείου) οι οποίοι και ευθύνονται για το χάλι της Παλιάς Πόλης, διότι ως γνωστόν οι Δημοτικές αρχές των τελευταίων χρόνων δεν μπόρεσαν να βάλουν τάξη σε τίποτα εξ αιτίας τους!