Περί Ηθικού Πλεονεκτήματος της «πρώτης φοράς Αριστερά»…

Τα τελευταία πέντε χρόνια έχει γίνει πολύ συζήτηση για το «ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς», το οποίο επικαλείται συχνά-πυκνά ο ΣΥΡΙΖΑ, ως η «πρώτη φορά Αριστερά», χωρίς όμως ποτέ να διευκρινίζεται  αν δικαιολογημένα το οικειοποιείται, αλλά και πως ερμηνεύεται....
 Κάποιοι έδωσαν την ερμηνεία του «καθαρού» και «άφθαρτου». Η συγκεκριμένη όμως ερμηνεία πάσχει, καθότι ο ΣΥΡΙΖΑ έως το 2015 δεν είχε κυβερνήσει ποτέ. Άρα πώς να συγκρίνεις ανόμοια πράγματα, ένα κόμμα δηλαδή χωρίς κυβερνητική εμπειρία, με κόμματα που είχαν αναλάβει εξουσία στο παρελθόν... Τεσσεράμισι όμως χρόνια τώρα, η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ήταν αρκετή για να αποδομηθεί πλήρως το αφήγημα του ηθικού πλεονεκτήματος της «πρώτης φοράς Αριστερά».
Γιατί αυτονόητο είναι ότι όταν κάποιος επικαλείται το «ηθικό πλεονέκτημα», θεωρητικά τουλάχιστον, έχει τα χαρακτηριστικά αυτού που η κοινωνία ονομάζει και θεωρεί «ηθικό».
Αλήθεια λοιπόν, πόσο ηθικό – και δημοκρατικό προσθέτω - είναι να παρεμβαίνεις με ωμό τρόπο στην Δικαιοσύνη και στις Ανεξάρτητες Αρχές, να νομοθετείς απροκάλυπτα για να βολέψεις δικούς σου, ή να παρατείνεις τις θητείες τους, ή να μην απαντάς στον Κοινοβουλευτικό Έλεγχο σε αναρίθμητες Ερωτήσεις για την διαχείριση κονδυλίων, π.χ. στο Μεταναστευτικό;
Πόσο ηθική μπορεί να είναι η στήριξη ενός τρομοκράτη ο οποίος έχει αφαιρέσει πολλές ζωές και δηλώνει αμετανόητος;
Πόσο ηθικό είναι, να σπιλώνεις χωρίς στοιχεία πολιτικούς σου αντιπάλους, ή να συμπεριλαμβάνεις στον πολιτικό σου λόγο υποτιθέμενα οικονομικά σκάνδαλα ή υποτιθέμενες παρανομίες μελών της οικογένειας του πολιτικού σου αντιπάλου; Και πόσο ηθικό είναι, όταν ο αρμόδιος έλεγχος διαπιστώνει πως δεν υπάρχει καμία παρανομία, να μην ζητείται καν συγγνώμη;
Πόσο ηθικό είναι να εξαπολύονται καθημερινά προσβλητικοί, ειρωνικοί και υβριστικοί χαρακτηρισμοί προς πολιτικούς αντιπάλους από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και τα τρολ τους;
Πόσο ηθικό είναι να λες συνειδητά ψέματα ή να παραποιείς δηλώσεις των πολιτικών σου αντιπάλων για να εξασφαλίσεις μικροπολιτικά  οφέλη;
Πόσο ηθική είναι η επίθεση σε έναν άνθρωπο, ο οποίος μάχεται καθημερινά με μεγάλη αξιοπρέπεια για την ίση μεταχείρισή του, σε μία κοινωνία, η οποία δεν έχει μάθει να αντιμετωπίζει επί ίσοις όροις τα άτομα με αναπηρία;
Πόσο ηθικό είναι να λες ότι είσαι αριστερός - να είσαι μάλιστα ο μοναδικός ηγέτης που δεν φορά γραβάτα στην Ευρώπη - αλλά να απολαμβάνεις διακοπές με κότερα εφοπλιστών, καπνίζοντας πούρα Αβάνας και να ζεις τελικά ως «ο εκπρόσωπος του καπιταλισμού»...
Πόσο ηθικό είναι, πέντε μέρες πριν τις εκλογές, να δίνεις ένα επίδομα το οποίο ονομάζεις ψευδώς «13η σύνταξη», θεωρώντας ότι οι Έλληνες πολίτες είναι  απλά «ιθαγενείς»...
Και τέλος, πόσο ηθικό είναι να λες ότι η ιδεολογία σου είναι «πιο κοντά» στην Θρησκεία μας, όταν θέλεις την Ελλάδα «ουδετερόθρησκο κράτος», όταν έχεις ουσιαστικά καταργήσει τον Θρησκευτικό όρκο, όταν δεν αναγνωρίζεις τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας, κλπ, κλπ…
Ο κατάλογος μακρύς, αλλά δεν συνεχίζω…. Ήρθε πλέον ο καιρός να σταματήσει η «καραμέλα» του υποτιθέμενου «ηθικού πλεονεκτήματος» του ΣΥΡΙΖΑ. Το ήθος δεν «διαλαλείται» αλλά αποδεικνύεται με την στάση, τις πράξεις και τον λόγο. Και ο ΣΥΡΙΖΑ απέδειξε το αντίθετο….
Η Νέα Δημοκρατία ήταν και παραμένει ένα κόμμα με αρχές και αξίες. Διδάχθηκε από τα λάθη του παρελθόντος – και ναι έκανε λάθη -, εκσυγχρονίστηκε όμως, ανανεώθηκε, βελτιώθηκε και είναι έτοιμη να αναλάβει  τις μεγάλες προκλήσεις που έρχονται. Σε λίγες ημέρες, στις Ευρωεκλογές, οι Έλληνες πολίτες θα στείλουν ένα ηχηρό μήνυμα αποδοκιμασίας στον κ. Τσίπρα και στον ΣΥΡΙΖΑ και ταυτόχρονα εμπιστοσύνης και ελπίδας στη Νέα Δημοκρατία και στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Και σε λίγες εβδομάδες, στις Εθνικές εκλογές, η Χώρα θα γυρίσει σελίδα και θα ατενίσει επιτέλους με αισιοδοξία το μέλλον….
 
*Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα «ΠΑΡΟΝ»,  την Κυριακή 19 Μαΐου 2019