Επένδυση στον Ερημίτη: Παραμύθι χωρίς τέλος
Κώστας Νικολούζος
13 Οκτωβρίου 2018
/ 06:21
Ο Δήμαρχος Κέρκυρας Κώστας Νικολούζος για την επένδυση στον Ερημίτη της NCH Capital
Πριν ακόμη κριθεί ο δικαστικός αγώνας για τα μικρής ως προς την έκταση, αλλά σημαντικά ως προς την χρησιμότητα, εδαφικά τμήματα, όπως είναι εδαφικές λωρίδες των 3 μονοπατιών, που διέρχονται από το μείζον ακίνητο στην περιοχή «Ερημίτης» του πρώην Δήμου Κασσωπαίων και πριν η Αρχαιολογική Υπηρεσία εξετάσει τη νομιμότητα της σχεδιαζόμενης επέμβασης, καθώς το μοναδικό τοπίο της περιοχής αποτελεί πολιτιστικό αγαθό, η κατασκευάστρια εταιρεία ανακοίνωσε, ότι οργανώνει εκδρομή στην Κέρκυρα για δημοσιογράφους Αθηναϊκών ΜΜΕ, στους οποίους προσφέρει φιλοξενία.
Γιατί λοιπόν, τέτοια κινητοποίηση, τόσα έξοδα, τέτοιο χάιδεμα προς τους δημοσιογράφους των Αθηναϊκών ΜΜΕ, για την προβολή προς αυτούς ενός βίντεο εικονικής πραγματικότητας με τη σχεδιαζόμενη επέμβαση στο παραπάνω ακίνητο, όταν αυτό ήδη προβάλλεται συνεχώς στο διαδίκτυο και θα μπορούσε να προβληθεί στην Αθήνα με μηδενική δαπάνη;
Πού οδηγεί αυτή η προσχεδιασμένη προβολή; Γιατί θέλουν να καλλιεργούν αίσιες προοπτικές για τον τόπο, που σχεδόν πάντοτε είναι ανύπαρκτες; Εμείς οι Κερκυραίοι οφείλουμε να μην είμαστε επιμηθείς αλλά να ελέγχουμε αυτά που προσπαθούν να μας σερβίρουν.
Συνεπώς ερωτώ:
Ι) Πώς θα ενισχυθεί, όπως ισχυρίζεται η κατασκευάστρια εταιρεία, το τοπικό ΑΕΠ κατά την 3ετή διάρκεια της κατασκευής του έργου κατά 170.000.000 ευρώ, όταν η όλη σχεδιαζόμενη επέμβαση θα ανέλθει σε 120.000.000 ευρώ και τα φορολογικά έσοδα κατά το ίδιο ως άνω διάστημα, όπως η ίδια λέει, θα ανέλθουν σε 36.000.000 ευρώ και συνεπώς λείπουν 86.000.000 ευρώ (120-36=84 και συνεπώς χρειάζονται ακόμη 86 για να φτάσει κανείς στα 170 εκ ευρώ), προκειμένου να επιτευχθεί το ως άνω εκτιμώμενο όφελος στο τοπικό ΑΕΠ;
Αν στο έλλειμμα αυτό προστεθεί και η ζημία από την κυκλοφορία στους στενούς δρόμους του βορείου συγκροτήματος της Κέρκυρας φορτηγών, σκαπτικών μηχανημάτων και πάσης φύσεως οχημάτων για την εξυπηρέτηση του έργου, όπως και η εκπομπή του θορύβου και της σκόνης για τρία συνεχή χρόνια, έπεται ότι το προβαλλόμενο ως δήθεν όφελος κατά τη διάρκεια της κατασκευής είναι και αυτό ένα μύθος.
ΙΙ) Προβάλλεται ακόμη, ότι θα ενισχυθεί με το ποσό των 180.000.000 ευρώ η τοπική οικονομία σε βάθος δεκαετίας.
Άρα, ένα ξενοδοχείο 5 αστέρων με 90 δωμάτια και εξωτερική πισίνα, το οποίο προορίζεται για την μόνιμη εκμετάλλευση του ακινήτου στον «Ερημίτη», μη συμπεριλαμβανομένων των σχεδιαζόμενων να κτιστούν βιλλών, από τις οποίες το όφελος από την εκποίηση, κατά τα κοινώς γνωστά, καταλήγει συνήθως εκτός της χώρας, θα συνεισφέρει 200.000 ευρώ κατ’ έτος από κάθε δωμάτιο στην τοπική οικονομία.
Όμως με ποια δεδομένα υπολογίστηκε το υποτιθέμενο αυτό όφελος;
ΙΙΙ) Προβάλλεται ακόμη η ενίσχυση της τοπικής οικονομίας με 1.000 θέσεις εργασίας κατά τη διάρκεια κατασκευής του έργου και 500 νέες θέσεις εργασίας κατά τη διάρκεια της λειτουργίας.
Πλην όμως, η πολύ πρόσφατη εμπειρία επέμβασης ξένης κεφαλαιουχικής ομάδας δίπλα στην παραλία κοντά στην πόλη της Κέρκυρας έδειξε, ότι πολύ μικρό ποσοστό από τους εργαζόμενους, τόσο κατά την κατασκευή, όσο και κατά τη λειτουργία προήλθε από το τοπικό εργατικό δυναμικό.
Υπάρχει μήπως κάποια δέσμευση και ποια για το ότι θα προτιμηθεί το τοπικό εργατικό δυναμικό;
IV) Περαιτέρω υποστηρίχθηκε, ότι θα γίνουν "Καίρια έργα υποδομής που δημιουργούν οφέλη για την περιοχή, ώστε να υπάρχει σημαντική αύξηση της αξίας της γης των γειτονικών περιοχών".
Πλην όμως στη σχεδιαζόμενη επέμβαση δεν υπάρχει καμία απολύτως πρόνοια για συνεισφορά με οποιοδήποτε τρόπο στη βελτίωση των κοινόχρηστων δρόμων που οδηγούν στο ίδιο το μείζον ακίνητο της κατασκευάστριας εταιρείας, ούτε προβλέπεται η κατασκευή πεζοδρομίων ή κάποια συνεισφορά για τη δημιουργία μονάδας βιολογικού καθαρισμού στην ευρύτερη περιοχή αλλά μόνο ιδιωτικής.
Ερωτάται λοιπόν, τι επιπλέον θα προσφέρει σε τέτοιου είδους κοινωφελή έργα στην περιοχή η συγκεκριμένη ξενοδοχειακή μονάδα, σε σχέση με αυτά που πρόσφεραν μέχρι σήμερα ομοειδείς μονάδες δίπλα στην παραλία;
V) Υπογραμμίζεται από την κατασκευάστρια εταιρεία, ότι θα υπάρχει κατά την κατασκευή "ισορροπία μοντέρνου και παραδοσιακού".
Σύμφωνα με την ίδια την ανακοίνωση της εταιρείας στον τοπικό τύπο, στην ισορροπία αυτή συμβάλλουν «μια μεγάλη εξωτερική πισίνα, απροσδιόριστος αριθμός από μικρές πισίνες και μία μαρίνα με 60 θέσεις για να δένουν τα σκάφη υψηλών επισκεπτών".
Πλην όμως οι παραπάνω κατασκευές, όχι μόνο δε συμβάλλουν σε κάποιου είδους ισορροπία αλλά αλλοιώνουν το τοπίο και διαταράσσουν ουσιωδώς την ήρεμη διαβίωση στην περιοχή.
VI) Προβλήθηκε ακόμη, η «μετατροπή των 490 στρεμμάτων σε θέρετρο πολυτελείας με βίλες, ξενοδοχειακό συγκρότημα, spa κλπ». Πλην όμως, εκ της όλης ως άνω εκτάσεως μόνο τα 60 περίπου στρέμματα είναι εκμεταλλεύσιμα και στην έκταση αυτή, αφού η υπόλοιπη ως δασική δεν μπορεί να οικοδομηθεί, θα κτιστούν κτήρια επιφανείας 34.000 τμ.
Αυτό εννοεί η εταιρεία λέγοντας, ότι μόνο το 7% της έκτασης θα δομηθεί (490.000Χ7%).
Την ίδια στιγμή, αν οποιοσδήποτε άλλος στην περιοχή επιθυμούσε να κτίσει ίσης επιφάνειας κτίρια θα χρειαζόταν έκταση 700.000 τμ, καθόσον η επιτρεπόμενη δόμηση είναι 200 τμ/4.000 τμ, διαιρούμενη μάλιστα σε 175 αυτοτελή οικόπεδα των 4.000 τμ έκαστο, πράγμα ουσιαστικά αδύνατο, ενώ η κατασκευάστρια εταιρεία για να σχεδιάσει ένα ξενοδοχείο 8.000 τμ και άγνωστο αριθμό βιλλών, που θα καταλαμβάνουν τα υπόλοιπα 26.000 τμ της δόμησης, χρειάστηκε μόλις 60.000 τμ.
Συνεπώς ερωτώ: Με το να τσιμεντωθεί η παραλία στην περιοχή, πώς μπορεί να εξασφαλιστεί η οικολογική ισορροπία και να διαφυλαχθούν οι φυσικοί πόροι σε βάθος χρόνου υπέρ των επομένων γενεών;
VII) Τέλος, προβλήθηκε από την κατασκευάστρια εταιρεία, ότι θα διαμορφωθεί «μεγάλη πράσινη περιοχή, προσβάσιμη στο κοινό, όπως ένα φυσικό μονοπάτι που οδηγεί σε αναβαθμισμένες και προστατευμένες παραλίες».
Πλην όμως, κατά τα κοινώς γνωστά, σε όλες τις περιπτώσεις ξενοδοχείων που κτίσθηκαν δίπλα στην παραλία, η πρόσβαση του κοινού προς αυτήν περιορίστηκε σημαντικά, αν δεν εμποδίστηκε ολοκληρωτικά.
Όσον αφορά το ότι «ένα φυσικό μονοπάτι που θα γίνει», υπήρχαν στην περιοχή τρία φυσικά μονοπάτια, που χρειάστηκαν 50 και πλέον χρόνια για να δημιουργηθούν από τη συνεχή διέλευση του κοινού και τα οποία, πριν καν αρχίσει η κατασκευή του έργου, μετατράπηκαν σε δρόμους για φορτηγά και μπουλντόζες.
Συμπέρασμα:
Το πού θα οδηγήσει η σχεδιαζόμενη επέμβαση με κριτήρια οικονομικά και περιβαλλοντικά είναι ξεκάθαρο.
Από τη σχεδιαζόμενη επέμβαση θα κερδίσει μόνο ο επιχειρηματίας. Αντίθετα, το περιβάλλον και η περιοχή, που στηρίζει την αξία της πάνω σ’ αυτό, είναι βέβαιο ότι θα χάσουν.
Κώστας Νικολούζος
Δήμαρχος Κέρκυρας
Γιατί λοιπόν, τέτοια κινητοποίηση, τόσα έξοδα, τέτοιο χάιδεμα προς τους δημοσιογράφους των Αθηναϊκών ΜΜΕ, για την προβολή προς αυτούς ενός βίντεο εικονικής πραγματικότητας με τη σχεδιαζόμενη επέμβαση στο παραπάνω ακίνητο, όταν αυτό ήδη προβάλλεται συνεχώς στο διαδίκτυο και θα μπορούσε να προβληθεί στην Αθήνα με μηδενική δαπάνη;
Πού οδηγεί αυτή η προσχεδιασμένη προβολή; Γιατί θέλουν να καλλιεργούν αίσιες προοπτικές για τον τόπο, που σχεδόν πάντοτε είναι ανύπαρκτες; Εμείς οι Κερκυραίοι οφείλουμε να μην είμαστε επιμηθείς αλλά να ελέγχουμε αυτά που προσπαθούν να μας σερβίρουν.
Συνεπώς ερωτώ:
Ι) Πώς θα ενισχυθεί, όπως ισχυρίζεται η κατασκευάστρια εταιρεία, το τοπικό ΑΕΠ κατά την 3ετή διάρκεια της κατασκευής του έργου κατά 170.000.000 ευρώ, όταν η όλη σχεδιαζόμενη επέμβαση θα ανέλθει σε 120.000.000 ευρώ και τα φορολογικά έσοδα κατά το ίδιο ως άνω διάστημα, όπως η ίδια λέει, θα ανέλθουν σε 36.000.000 ευρώ και συνεπώς λείπουν 86.000.000 ευρώ (120-36=84 και συνεπώς χρειάζονται ακόμη 86 για να φτάσει κανείς στα 170 εκ ευρώ), προκειμένου να επιτευχθεί το ως άνω εκτιμώμενο όφελος στο τοπικό ΑΕΠ;
Αν στο έλλειμμα αυτό προστεθεί και η ζημία από την κυκλοφορία στους στενούς δρόμους του βορείου συγκροτήματος της Κέρκυρας φορτηγών, σκαπτικών μηχανημάτων και πάσης φύσεως οχημάτων για την εξυπηρέτηση του έργου, όπως και η εκπομπή του θορύβου και της σκόνης για τρία συνεχή χρόνια, έπεται ότι το προβαλλόμενο ως δήθεν όφελος κατά τη διάρκεια της κατασκευής είναι και αυτό ένα μύθος.
ΙΙ) Προβάλλεται ακόμη, ότι θα ενισχυθεί με το ποσό των 180.000.000 ευρώ η τοπική οικονομία σε βάθος δεκαετίας.
Άρα, ένα ξενοδοχείο 5 αστέρων με 90 δωμάτια και εξωτερική πισίνα, το οποίο προορίζεται για την μόνιμη εκμετάλλευση του ακινήτου στον «Ερημίτη», μη συμπεριλαμβανομένων των σχεδιαζόμενων να κτιστούν βιλλών, από τις οποίες το όφελος από την εκποίηση, κατά τα κοινώς γνωστά, καταλήγει συνήθως εκτός της χώρας, θα συνεισφέρει 200.000 ευρώ κατ’ έτος από κάθε δωμάτιο στην τοπική οικονομία.
Όμως με ποια δεδομένα υπολογίστηκε το υποτιθέμενο αυτό όφελος;
ΙΙΙ) Προβάλλεται ακόμη η ενίσχυση της τοπικής οικονομίας με 1.000 θέσεις εργασίας κατά τη διάρκεια κατασκευής του έργου και 500 νέες θέσεις εργασίας κατά τη διάρκεια της λειτουργίας.
Πλην όμως, η πολύ πρόσφατη εμπειρία επέμβασης ξένης κεφαλαιουχικής ομάδας δίπλα στην παραλία κοντά στην πόλη της Κέρκυρας έδειξε, ότι πολύ μικρό ποσοστό από τους εργαζόμενους, τόσο κατά την κατασκευή, όσο και κατά τη λειτουργία προήλθε από το τοπικό εργατικό δυναμικό.
Υπάρχει μήπως κάποια δέσμευση και ποια για το ότι θα προτιμηθεί το τοπικό εργατικό δυναμικό;
IV) Περαιτέρω υποστηρίχθηκε, ότι θα γίνουν "Καίρια έργα υποδομής που δημιουργούν οφέλη για την περιοχή, ώστε να υπάρχει σημαντική αύξηση της αξίας της γης των γειτονικών περιοχών".
Πλην όμως στη σχεδιαζόμενη επέμβαση δεν υπάρχει καμία απολύτως πρόνοια για συνεισφορά με οποιοδήποτε τρόπο στη βελτίωση των κοινόχρηστων δρόμων που οδηγούν στο ίδιο το μείζον ακίνητο της κατασκευάστριας εταιρείας, ούτε προβλέπεται η κατασκευή πεζοδρομίων ή κάποια συνεισφορά για τη δημιουργία μονάδας βιολογικού καθαρισμού στην ευρύτερη περιοχή αλλά μόνο ιδιωτικής.
Ερωτάται λοιπόν, τι επιπλέον θα προσφέρει σε τέτοιου είδους κοινωφελή έργα στην περιοχή η συγκεκριμένη ξενοδοχειακή μονάδα, σε σχέση με αυτά που πρόσφεραν μέχρι σήμερα ομοειδείς μονάδες δίπλα στην παραλία;
V) Υπογραμμίζεται από την κατασκευάστρια εταιρεία, ότι θα υπάρχει κατά την κατασκευή "ισορροπία μοντέρνου και παραδοσιακού".
Σύμφωνα με την ίδια την ανακοίνωση της εταιρείας στον τοπικό τύπο, στην ισορροπία αυτή συμβάλλουν «μια μεγάλη εξωτερική πισίνα, απροσδιόριστος αριθμός από μικρές πισίνες και μία μαρίνα με 60 θέσεις για να δένουν τα σκάφη υψηλών επισκεπτών".
Πλην όμως οι παραπάνω κατασκευές, όχι μόνο δε συμβάλλουν σε κάποιου είδους ισορροπία αλλά αλλοιώνουν το τοπίο και διαταράσσουν ουσιωδώς την ήρεμη διαβίωση στην περιοχή.
VI) Προβλήθηκε ακόμη, η «μετατροπή των 490 στρεμμάτων σε θέρετρο πολυτελείας με βίλες, ξενοδοχειακό συγκρότημα, spa κλπ». Πλην όμως, εκ της όλης ως άνω εκτάσεως μόνο τα 60 περίπου στρέμματα είναι εκμεταλλεύσιμα και στην έκταση αυτή, αφού η υπόλοιπη ως δασική δεν μπορεί να οικοδομηθεί, θα κτιστούν κτήρια επιφανείας 34.000 τμ.
Αυτό εννοεί η εταιρεία λέγοντας, ότι μόνο το 7% της έκτασης θα δομηθεί (490.000Χ7%).
Την ίδια στιγμή, αν οποιοσδήποτε άλλος στην περιοχή επιθυμούσε να κτίσει ίσης επιφάνειας κτίρια θα χρειαζόταν έκταση 700.000 τμ, καθόσον η επιτρεπόμενη δόμηση είναι 200 τμ/4.000 τμ, διαιρούμενη μάλιστα σε 175 αυτοτελή οικόπεδα των 4.000 τμ έκαστο, πράγμα ουσιαστικά αδύνατο, ενώ η κατασκευάστρια εταιρεία για να σχεδιάσει ένα ξενοδοχείο 8.000 τμ και άγνωστο αριθμό βιλλών, που θα καταλαμβάνουν τα υπόλοιπα 26.000 τμ της δόμησης, χρειάστηκε μόλις 60.000 τμ.
Συνεπώς ερωτώ: Με το να τσιμεντωθεί η παραλία στην περιοχή, πώς μπορεί να εξασφαλιστεί η οικολογική ισορροπία και να διαφυλαχθούν οι φυσικοί πόροι σε βάθος χρόνου υπέρ των επομένων γενεών;
VII) Τέλος, προβλήθηκε από την κατασκευάστρια εταιρεία, ότι θα διαμορφωθεί «μεγάλη πράσινη περιοχή, προσβάσιμη στο κοινό, όπως ένα φυσικό μονοπάτι που οδηγεί σε αναβαθμισμένες και προστατευμένες παραλίες».
Πλην όμως, κατά τα κοινώς γνωστά, σε όλες τις περιπτώσεις ξενοδοχείων που κτίσθηκαν δίπλα στην παραλία, η πρόσβαση του κοινού προς αυτήν περιορίστηκε σημαντικά, αν δεν εμποδίστηκε ολοκληρωτικά.
Όσον αφορά το ότι «ένα φυσικό μονοπάτι που θα γίνει», υπήρχαν στην περιοχή τρία φυσικά μονοπάτια, που χρειάστηκαν 50 και πλέον χρόνια για να δημιουργηθούν από τη συνεχή διέλευση του κοινού και τα οποία, πριν καν αρχίσει η κατασκευή του έργου, μετατράπηκαν σε δρόμους για φορτηγά και μπουλντόζες.
Συμπέρασμα:
Το πού θα οδηγήσει η σχεδιαζόμενη επέμβαση με κριτήρια οικονομικά και περιβαλλοντικά είναι ξεκάθαρο.
Από τη σχεδιαζόμενη επέμβαση θα κερδίσει μόνο ο επιχειρηματίας. Αντίθετα, το περιβάλλον και η περιοχή, που στηρίζει την αξία της πάνω σ’ αυτό, είναι βέβαιο ότι θα χάσουν.
Κώστας Νικολούζος
Δήμαρχος Κέρκυρας
