Βλέποντας τον κόσμο ανάποδα, τι περιμένεις;

Αυτοί που έχουν την ευθύνη της διοίκησης θα το κάνουν ενοχικά, βαρυνόμενοι ακόμα και με το προπατορικό αμάρτημα ενώ οι αντιπολιτευόμενοι συχνά θα υιοθετούν ο,τιδήποτε ακούγεται καλύτερα στ' αυτιά του ακροατηρίου. Αυτή η κατάσταση συχνά - πυκνά θα συνοδεύεται από εντάσεις και συγκρούσεις, αστυνομίες και δικαστήρια, μηδενικού εντέλει αποτελέσματος εφόσον δεν υπάρχει καν αυτό στην ατζέντα ως ζητούμενο.

Αναλόγως εάν δεν αναποδογυρίσουμε την κουβέντα, βάζοντας πρώτο το πως μπορεί κανείς (και 'μεις) να βγάλουμε λεφτά από τα σκουπίδια ώστε να χρηματοδοτήσουμε τουλάχιστον την όλη διαχείριση, τότε θα συζητάμε μια ζωή για μεθόδους που κανείς δεν ακολουθεί αφού δεν βρίσκει κανέναν λόγο να το κάνει! Μόνον που και αυτή η συζήτηση αποδεικνύεται ότι πρέπει να γίνει αρχικά και πρώτα - πρώτα σε εθνική κλίμακα ώστε να δώσει εφαρμόσιμο εθνικό σχεδιασμό. Να περιέχει κριτήρια αποτελεσματικότητας, περιβαλλοντικής  προστασίας και δίκαιης κατανομής φορτίων και πόρων. Αυτές οι προϋποθέσεις δεν υπάρχουν τώρα. Είναι φανερό από τις εστίες των συγκρούσεων ανά την Ελλάδα.

Αντ' αυτών των προϋποθέσεων, εφαρμόζεται σχεδιασμός που εκπονήθηκε με μέτρο την τεχνογνωσία και τις προσδοκίες των εν Ελλάδι εταιρειών που δραστηριοποιούνται στα σκουπίδια. Εκρηκτικά εμφανίζονται τα προβλήματα στην ελληνική πολυνησία κ.α. δυσπρόσιτες περιοχές. Στην Κέρκυρα ο επαγόμενος σχεδιασμός είναι προϊόν γραφειοκρατικής αμηχανίας απέναντι στις οβιδιακές μεταμορφώσεις του αρχικού περί των τριών εγκαταστάσεων και των τριών ΧΥΤΑ, Βορρά, Μέσης και Νότου. Αν σ' αυτό προσθέσετε τις αρχικές κακοτεχνίες (σ.σ. ποιος παρέλαβε τα έργα;) και τη χείριστη λειτουργία εκτός προδιαγραφών και χωρίς προσωπικό, έχετε ανάγλυφη την προβολή του προβλήματος στον χρόνο, που διεγείρει αντικειμενικά τους περίοικους δημότες!

Εάν επιθυμεί κάποιος να τελειώσει αυτό το ρυπαρό μαρτύριο θα πρέπει να γυρίσει την υπόθεση με το κεφάλι ψηλά και τα ποδάρια στη γης. Τώρα είναι προφανώς ανεστραμμένο το είδωλο και στρεβλές οι υποδείξεις του!