Οι επαναστάσεις των πλουσίων

Συνεπικουρούσας δε της συμπάθειας στους Μπλαουγκράνα και ίσως στον Ερνέστο Βαλβέρδε σε αντιδιαστολή με το προφίλ του Μαριάνο Ραχόι, στο ηχητικό φόντο «αφήστε τους ανθρώπους να ψηφίσουν, τι σας ζητάνε;», η κλίση προς τη μεριά τα Καταλανών αποτελεί, το δίχως άλλο, ισχυρότερη τάση. Για όσους μάλιστα γνωρίζουν ότι τα χρώματα της επίμαχης ισπανικής Περιφέρειας και κατ' επέκταση της κορυφαίας, ποδοσφαιρικής ομάδας υπήρξαν στον μεσοπόλεμο, εκείνα του Λαϊκού Μετώπου, η κυβέρνηση του οποίου έπεσε από την αντεπανάσταση του στρατηγού Φράνκο, συνεπικουρουσών της χιτλερικής Γερμανίας και της φασιστικής Ιταλίας, δεν αφήνεται κανέναν περιθώριο για αναστοχασμό.

Το κόκκινο και το μαύρο, του Λαϊκού Μετώπου, έγιναν μπλάου-γκράνα κατ΄απαίτηση του δικτάτορα, που αλίμονο «ενέπνευσε» τη Γκερνίκα στο μυαλό του Πικάσο ενώ απαγόρευσε και την καταλανική διάλεκτο ώστε να μην παραπέμπουν στα χρόνια της συμμαχίας κομμουνιστών - αναρχικών! Η ηγεμονική εμπλοκή των Καταλανών στην σύγκρουση με ό, τι συμβόλιζε ο Φρ. Φράνκο, αναμφίβολα ποτίζει και τη σημερινή αντιπαράθεση με τη Μαδρίτη.

Όμως οι καιροί άλλαξαν κι έτσι δεν παύει η αντίθεση στο εθνικό τους κέντρο, τόσο της ισπανικής Περιφέρειας όσο και της Γαληνοτάτης, σήμερα να τροφοδοτείται κυρίως από πεποιθήσεις, που αντιτρατεύονται την κρατούσα διανομή του εθνικού προϋπολογισμού. Εν΄ολίγοις, «δεν μπορούμε εμείς να πληρώνουμε για τους (άλλους) τεμπέληδες», επίκληση που απαντάται πλέον συχνά σε διάφορες εύπορες περιοχές του κόσμου. Έτσι αν το κουρδικό δημοψήφισμα διεκδικούσε να πάρει τις επιστροφές του από την ιστορία, η σύγκριση με τις αποσχιστικές τάσεις όπου στην Ευρώπη, ενώ μοιάζουν στον τύπο, είναι αυθαίρετη.

Και μ' αυτές τις σκέψεις δεν γίνεται απόπειρα διάκρισης των δημοψηφισμάτων σε δίκαια και άδικα, επισημαίνεται όμως πως καμιά φορά η ίδια φόρμα δεν περιλαμβάνει τα ίδια νοήματα, σε κάθε περίπτωση. Αν ήθελε κανείς να χοντρύνει την κριτική ματιά θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι εάν το ζητούμενο της κοινωνικής δικαιοσύνης στηρίζεται ακριβώς στην εκτόνωση των πόρων προς τις αντικειμενικά φτωχότερες περιοχές του πλανήτη, η «νοικοκυροσύνη» των συγκυριακά ευπόρων δεν κινείται στην ίδια τροχιά. Κι ας ξεκίνησε από την ίδια αφετηρία, άλλοτε...