Οι Βάτραχοι (κωμωδία του Αριστοφάνη)

συχνά και σημασίας. Το μήλον της έριδος για «Σταυροφόρους» και «Πέρσες», που όταν ασφυκτιούν πολιτισμικά και οικονομικά, επεκτείονται προς Δυσμάς και Ανατολάς κατά περίπτωση, διερχόμενοι από την εδώ γη της Επαγγελίας...

Όμως η πολιτική της ζωή δεν είναι σπουδαία. Ιδιαιτέρως από τότε που της αφαιρέθηκαν και τα τελευταία διαδήματα πολιτικής ανεξαρτησίας ένεκα του χρέους. Της εφαρμογής δηλ. με τον κλασικό, ελληνικό τρόπο της πολιτικής μπιζαρίσματος της κατανάλωσης με δανεικά λεφτά δίχως πολλές, πολλές εγγυήσεις.
Η μέθοδος ήταν πανευρωπαϊκή κι έφερε σήμερα το περίπου 10% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ στα κόκκινα όμως επελέγη η νέμεσις να περιορισθεί στο ευάερο και ευήλιο περιβάλλον της Χώρας μας.

Η έλλειψη όμως σοβαρότητας ξεδιπλώνεται καθημερινά. Για παράδειγμα, μετά το μυστηριώδες ναυάγιο του κατάφορτου μικρού πετρελαιοφόρου, ο υπουργός Ναυτιλίας είναι περισσότερες ώρες στην τηλεόραση παρά στο γραφείο του. Οι περισσότεροι των «ανακριτών» του δεν είναι καν δημοσιογράφοι αλλά ... πανελίστες. Ήγουν καλοφροντισμένες κυρίες και κύριοι, που δικαιούνται να τον λοιδωρούν χασκογελώντας με υπαινιγμούς και σχόλια πλούσιου περιεχομένου και ήθους μεγάλης αξίας.

Τις τελευταίες ώρες το μείζον θέμα είναι αν και κατά πόσο η ανηψιά που τον συνοδεύει, χαμογελώντας,  περιέπαιξε τον Μητσοτάκη, την ώρα που ο Αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης μιλούσε απ' το βήμα της Βουλής, σε ένα από τα πολλά επεισόδια της ιλαροτραγικής υπόθεσης «πετρελαϊκή κηλίδα στον Σαρωνικό». Η αναπαραγωγή του φοβερού στιγμιοτύπου από κάθε ενημερωτική, και όχι μόνο, εκπομπή, με τους παρουσιαστές να νιώθουν βαρειά την επαγγελματική υποχρέωση να στηλιτεύσουν κι αυτοί, την ανηψιά, σκαρφάλωσε στην οροφή της θεματολογίας.

Στο μεταξύ η αντιμετώπιση της πετρελαιοκηλίδας και η εξιχνίαση του πιο ηλίθιου ναυαγίου στην ιστορία της ελληνικής ναυτιλίας παραδέρνει σε αποκαλύψεις και διαψεύσεις. Είναι πολύ μικρή χώρα η Ελλάδα!