Μπιάγκης: «Οι φλόγες έσβησαν, τα σημάδια απόμειναν, το χρέος παραμένει»
Μπιάγκης Δημήτρης
13 Σεπτεμβρίου 2020
/ 11:03
Το μήνυμα του Βουλευτή Κέρκυρας με το Κίνημα Αλλαγής, Δημήτρη Μπιάγκη, για την επέτειο 77 χρόνων από τον βομβαρδισμό της Κέρκυρας από τους Γερμανούς
ΑΘΗΝΑ (ΓΡΑΦΕΙΟ ΒΟΥΛΕΥΤΗ). Το μήνυμα του Βουλευτή Κέρκυρας με το Κίνημα Αλλαγής, Δημήτρη Μπιάγκη, για την επέτειο 77 χρόνων από τον βομβαρδισμό της Κέρκυρας από τους Γερμανούς.
Γράφει ο Βουλευτής του ΚΙΝ.ΑΛ.:
«Σήμερα συμπληρώνονται 77 χρόνια από την τεράστια καταστροφή που έπληξε την Κέρκυρα, όταν τα ξημερώματα της 14ης Σεπτεμβρίου του 1943, γερμανικά αεροπλάνα με εμπρηστικές βόμβες παρέδωσαν την πόλη μας στις φλόγες, γράφοντας μία από τις τραγικότερες σελίδες της ιστορίας του νησιού.
Οι Κερκυραίοι θρηνήσαμε για τον χαμό των ανθρώπων μας, των σπιτιών μας, των ναών μας και εξακολουθούμε να πενθούμε για την καταστροφή της πόλη μας, πληρώνοντας βαρύ πολεμικό τίμημα. Οι πληγές εκείνης της νύχτας παραμένουν ακόμα ανοικτές, αφού άφησαν τα ανεξίτηλα σημάδια τους στην πόλη, αλλοιώνοντας καθοριστικά τη φυσιογνωμία της, επιφέροντας τεράστιο πλήγμα, τόσο στον αρχιτεκτονικό και πολιτιστικό της πλούτο, όσο και στις ψυχές όσων τη βίωσαν.
Ο εμπρησμός της Κέρκυρας κατέδειξε για ακόμα μια φορά το ειδεχθές πρόσωπο του πόλεμου, που καταστρέφει αδηφάγα ό,τι βρεθεί στο πέρασμά του. Ολόκληρες συνοικίες της πόλης σβήστηκαν από τον χάρτη όπως η «Εβραϊκή», ενώ θύματα των εμπρηστικών βομβαρδισμών αποτέλεσαν ακόμα και το κορυφαίο αρχιτεκτονικό κομψοτέχνημα του Δημοτικού Θεάτρου που ακόμα και σήμερα αναπολούμε, η Ιόνιος Βουλή, η Ιόνιος Ακαδημία, ο Καθολικός Ναός της Παναγίας της Ευαγγελίστριας (Annunziata), η ανοιχτή λαϊκή αγορά στη Σπηλιά (Μαρκάς), o Ιερός Ναός των Αγίων Πατέρων, τα κτήρια της οδού Ζαμπέλη, χιλιάδες βιβλία της βιβλιοθήκης αλλά και πλήθος ιστορικών αρχείων που έγιναν στάχτες.
Η σημερινή επέτειος επαναφέρει και πάλι στο προσκήνιο μνήμες από εκείνη τη ζοφερή εποχή που οφείλουμε να διατηρούμε νωπή, για να μπορούμε να ξαναζωντανεύουμε μέσα από τα αποκαΐδια της, τις αναλλοίωτες αξίες της ελευθερίας και της ειρήνης μεταξύ των λαών. Ετούτη η επώδυνη επιστροφή σ’ εκείνα τα τραγικά γεγονότα είναι αναγκαίο να μας συντροφεύει στην άοκνη προσπάθειά μας για την εδραίωση της ειρήνης και την προάσπιση της ελευθερίας, ώστε να μην ξαναζήσουμε ποτέ παρόμοια τραγικά γεγονότα.
Χρέος μας, εκείνες οι φλόγες να φωτίζουν τις σύγχρονες μάχες μας, ώστε χτίζοντας με θεμέλιο τις σταθερές μας αξίες, με τόλμη, φαντασία και ελπίδα, να επουλώσουμε επιτέλους εκείνα τα σημάδια που μας άφησαν, προασπιζόμενοι πρωτίστως τα δικαιώματα ετούτου του πληγωμένου τόπου».
Γράφει ο Βουλευτής του ΚΙΝ.ΑΛ.:
«Σήμερα συμπληρώνονται 77 χρόνια από την τεράστια καταστροφή που έπληξε την Κέρκυρα, όταν τα ξημερώματα της 14ης Σεπτεμβρίου του 1943, γερμανικά αεροπλάνα με εμπρηστικές βόμβες παρέδωσαν την πόλη μας στις φλόγες, γράφοντας μία από τις τραγικότερες σελίδες της ιστορίας του νησιού.
Οι Κερκυραίοι θρηνήσαμε για τον χαμό των ανθρώπων μας, των σπιτιών μας, των ναών μας και εξακολουθούμε να πενθούμε για την καταστροφή της πόλη μας, πληρώνοντας βαρύ πολεμικό τίμημα. Οι πληγές εκείνης της νύχτας παραμένουν ακόμα ανοικτές, αφού άφησαν τα ανεξίτηλα σημάδια τους στην πόλη, αλλοιώνοντας καθοριστικά τη φυσιογνωμία της, επιφέροντας τεράστιο πλήγμα, τόσο στον αρχιτεκτονικό και πολιτιστικό της πλούτο, όσο και στις ψυχές όσων τη βίωσαν.
Ο εμπρησμός της Κέρκυρας κατέδειξε για ακόμα μια φορά το ειδεχθές πρόσωπο του πόλεμου, που καταστρέφει αδηφάγα ό,τι βρεθεί στο πέρασμά του. Ολόκληρες συνοικίες της πόλης σβήστηκαν από τον χάρτη όπως η «Εβραϊκή», ενώ θύματα των εμπρηστικών βομβαρδισμών αποτέλεσαν ακόμα και το κορυφαίο αρχιτεκτονικό κομψοτέχνημα του Δημοτικού Θεάτρου που ακόμα και σήμερα αναπολούμε, η Ιόνιος Βουλή, η Ιόνιος Ακαδημία, ο Καθολικός Ναός της Παναγίας της Ευαγγελίστριας (Annunziata), η ανοιχτή λαϊκή αγορά στη Σπηλιά (Μαρκάς), o Ιερός Ναός των Αγίων Πατέρων, τα κτήρια της οδού Ζαμπέλη, χιλιάδες βιβλία της βιβλιοθήκης αλλά και πλήθος ιστορικών αρχείων που έγιναν στάχτες.
Η σημερινή επέτειος επαναφέρει και πάλι στο προσκήνιο μνήμες από εκείνη τη ζοφερή εποχή που οφείλουμε να διατηρούμε νωπή, για να μπορούμε να ξαναζωντανεύουμε μέσα από τα αποκαΐδια της, τις αναλλοίωτες αξίες της ελευθερίας και της ειρήνης μεταξύ των λαών. Ετούτη η επώδυνη επιστροφή σ’ εκείνα τα τραγικά γεγονότα είναι αναγκαίο να μας συντροφεύει στην άοκνη προσπάθειά μας για την εδραίωση της ειρήνης και την προάσπιση της ελευθερίας, ώστε να μην ξαναζήσουμε ποτέ παρόμοια τραγικά γεγονότα.
Χρέος μας, εκείνες οι φλόγες να φωτίζουν τις σύγχρονες μάχες μας, ώστε χτίζοντας με θεμέλιο τις σταθερές μας αξίες, με τόλμη, φαντασία και ελπίδα, να επουλώσουμε επιτέλους εκείνα τα σημάδια που μας άφησαν, προασπιζόμενοι πρωτίστως τα δικαιώματα ετούτου του πληγωμένου τόπου».
