Μετάλλιο Κερκυραϊκής Αξιοσύνης στο Σέρβο Πρόεδρο
100 των Σέρβων
18 Απριλίου 2016
/ 23:00
ΚΕΡΚΥΡΑ. Eπίτιμος δημότης της Κέρκυρας αναγορεύτηκε τη Δευτέρα το βράδυ ο Πρόεδρος της Σερβικής Δημοκρατίας Tomislav Nikolic.
Με την αρμόζουσα επισημότητα και σε κλίμα συγκίνησης διεξήχθη η τελετή αναγόρευσης του Προέδρου της Σερβικής Δημοκρατίας, Tomislav Nikolic, σε επίτιμο δημότη της Κέρκυρας στην αίθουσα των Ανακτόρων των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου, τη Δευτέρα 18 Απριλίου.
Όσα συνέβησαν στην τελετή
Την τελετή άνοιξε ο Δήμαρχος Κερκυραίων, Κώστας Νικολούζος, ο οποίος τόνισε ότι Έλληνες και Σέρβοι βρίσκονταν πάντοτε στο ίδιο στρατόπεδο και δεν αποτελεί σύμπτωση το γεγονός ότι μια σημαντική σελίδα της σερβικής ιστορίας γράφτηκε στον τόπο μας. Η ανιδιοτελής προσφορά των Κερκυραίων και η άψογη συμπεριφορά των Σέρβων στο νησί θεμελίωσαν σχέσεις αλληλοϋποστήριξης που συνδέουν και σήμερα τους δύο τόπους με ουσιαστικές κοινωνικές και οικονομικές σχέσεις. «Είμαστε περήφανοι που είμαστε κομμάτι της σερβικής ιστορίας» είπε κλείνοντας.
Το «Pukni Zoro» (Ας Χαράξει η Αυγή) το τραγούδι που σύμφωνα με το θρύλο έγραψε ένας Σέρβος στρατιώτης επιστρέφοντας στην πατρίδα μετά τη μάχη του Καϊμάκτσαλάν, τραγουδήθηκε στη συνέχεια από τετραμελές φωνητικό σύνολο συνοδεία συνόλου εγχόρδων, αλλά και από τα χείλη πολλών εκπροσώπων του Σερβικού κράτους που βρίσκονταν στην αίθουσα.
Ακολούθησαν σύντομοι χαιρετισμοί από εκπροσώπους των κρατών των συμμαχικών δυνάμεων του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Συγκεκριμένα, μίλησαν, πάντα στη γλώσσα τους και χωρίς μετάφραση, η πρέσβειρα της Γαλλίας στη Σερβία, Christine Moro, η Anna Maria de Caroli, του γραφείου της ιταλικής κυβέρνησης για ζητήματα πολιτιστικής εκπροσώπησης, ο Ρώσος Πρέσβης στη Σερβία, Alexander Chepurin, και ο Άγγλος Πρέσβης, Denis Keefe.
Το «Μη μου Θυμώνεις, Μάτια μου» ήταν το επόμενο τραγούδι που συγκίνησε βαθιά όλους τους παρευρισκομένους, καθώς στις καρδιές των Σέρβων έχει συνδεθεί με τον Σέρβο στρατιώτη που φεύγει από την Κέρκυρα και αποχαιρετά για πάντα την Κερκυραία αγαπημένη του. Το μουσικό μέρος έκλεισε με το Tamo Daleko, ένα από τα δημοφιλέστερα σέρβικα πατριωτικά τραγούδια, εκτελεσμένο από την Παλαιά Φιλαρμονική.
Ακολούθησε ο λόγος του Σέρβου Προέδρου στα σερβικά και η βραδιά έκλεισε με τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου, Νίκο Ράλλη, ο οποίος διάβασε για το κοινό την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου με αριθμό Α.7/180 7.4.2016 σύμφωνα με την οποία απονέμεται στον Πρόεδρο Tomislav Nikolic η τιμητική διάκριση του Χρυσού Μεταλλίου Κερκυραϊκής Αξιοσύνης ως επιστέγαση «του αδιάλειπτου και αδιάρρηκτου χαρακτήρα της ελληνοσερβικής φιλίας».
Οι Σέρβοι στην Κέρκυρα
Εκατό χρόνια πέρασαν από την ημέρα που 151.828 Σέρβοι στρατιώτες και πρόσφυγες αποβιβάστηκαν με τη βοήθεια συμμαχικών πλοίων στο «Νησί της Σωτηρίας», όπως οι ίδιοι αποκαλούσαν την Κέρκυρα, και συγκεκριμένα στα Γουβιά, στη θέση Σκέρος. Εξαντλημένοι από τις επιθέσεις Αυστροούγγρων, Γερμανών και Βουλγάρων, χιλιάδες Σέρβοι εγκατέλειψαν την πατρίδα τους και κινήθηκαν νότια σε μια από τις μεγαλύτερες εξόδους της σερβικής ιστορίας. Οι κακουχίες και οι αρρώστιες που πέρασαν στη διαδρομή, αλλά και κατά τις πρώτες ημέρες της παραμονής τους στο νησί, λόγω της ανετοιμότητας του νησιού να υποδεχτεί τόσο μεγάλο πληθυσμό, εξηγεί τον θάνατο έως και 300 ατόμων ανά ημέρα τον πρώτο καιρό. Τρία χρόνια διήρκησε η παραμονή του σερβικού πληθυσμού, της εξόριστης σερβικής κυβέρνησης και του σερβικού κοινοβουλίου στο νησί. Στο διάστημα αυτό δημιουργήθηκε μια άρτια κρατική μηχανή με το σερβικό κοινοβούλιο να συνεδριάζει στο Δημοτικό Θέατρο και έδρα της εξόριστης κυβέρνησης το Bella Venezia. Το τέλος της παραμονής των Σέρβων στο νησί ήρθε με τη λήξη του Ά Παγκοσμίου Πολέμου το 1918.
Η ομιλία του Δημάρχου Κέρκυρας κατά την ανακήρυξη του Σέρβου Προέρδρου σε επίτιμο δημότη
«Σήμερα στο Περιστύλιο του Ιστορικού Ανακτόρου των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου, υποδεχόμαστε και τιμάμε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Σερβίας, κ. Τόμισλαβ Νίκολιτς, στα πλαίσια της 100ης επετείου από την έλευση και φιλοξενία στην Κέρκυρα Σέρβων στρατιωτών και πολιτών κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Εξοχότατε,
Οι σελίδες της ιστορίας που ενώνουν τους Σέρβους με τους Έλληνες άρχισαν να γράφονται από τους πρωτοβυζαντινούς χρόνους και συνεχίζονται ως τις μέρες μας.
Αναπτύξαμε από τότε κοινωνικές και οικονομικές σχέσεις και αργότερα είχαμε κοινή τύχη μέσα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Έλληνες συμμετείχαν στις σερβικές εξεγέρσεις εναντίον των Οθωμανών και Σέρβοι πήραν μέρος στον επαναστατικό και απελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων. Η συνύπαρξή μας δημιούργησε αλληλεπιδράσεις στη γλώσσα, στη μουσική, στο χορό, στα δημοτικά τραγούδια, στους μύθους. Στους πολέμους του 20ου αιώνα βρεθήκαμε στα ίδια στρατόπεδα και αγωνιστήκαμε για τα ίδια ιδανικά.
Η ιστορία, βέβαια, του νησιού μας, του νησιού που τιμάτε και σας τιμάει σήμερα, δεν ταυτίζεται στα νεότερα χρόνια με αυτήν της άλλης Ελλάδας. Η Κέρκυρα έζησε κυρίως υπό την κατοχή των Άγγλων και των Ενετών. Τα πολυποίκιλα στοιχεία της μακραίωνης ιστορίας της διαμορφώνουν τα χαρακτηριστικά της ταυτότητάς της: στοιχεία αρχαιοελληνικά, βυζαντινά, μεσαιωνικά, αναγεννησιακά, σύγχρονα.
Η Κέρκυρα, λόγω της γεωγραφικής της θέσης και της ιστορικής της διαδρομής ήταν ανέκαθεν σημείο διασταύρωσης και συνύπαρξης ανθρώπων, τόπος συνάντησης ιδεών, χωνευτήρι και γέφυρα πολιτισμών. Συνδύαζε πάντοτε αρμονικά τις αλληλοσυγκρουόμενες τάσεις και γι’ αυτό ανέδειξε έναν εντελώς πρωτότυπο πολιτισμό.
Από το 2007, άλλωστε, η Παλιά Πόλη έχει ενταχθεί στον παγκόσμιο κατάλογο μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO.
Εξοχότατε,
Ο σερβικός και κερκυραϊκός λαός συναντήθηκαν και ισχυροποίησαν τη σχέση τους στην αρνητική συγκυρία του πρώτου παγκοσμίου πολέμου. Τότε που το νησί μας έγινε καταφύγιο για την κυβέρνηση και το στρατό της Σερβίας και ταυτόχρονα σημείο ιστορικής αναφοράς, αφού στον τόπο μας γράφτηκε μια σημαντική σελίδα της πολιτικής σας ιστορίας.
Πάνω στην ανιδιοτελή προσφορά των κερκυραίων και την άψογη συμπεριφορά των σέρβων προσφύγων οικοδομήθηκαν ισχυροί δεσμοί που συμπληρώνουν αδιάλειπτα έναν αιώνα φιλίας και συνεργασίας.
Είμαστε περήφανοι που αποτελούμε ένα κομμάτι της ιστορίας σας. Είμαστε περήφανοι που οι πρόγονοί μας στήριξαν εκείνα τα δύσκολα χρόνια το Λαό σας. Βρισκόμαστε εδώ σήμερα, για να συνεχίσουμε και να ενδυναμώσουμε τις σχέσεις μας, που γεννήθηκαν σε μια υπερβολικά οδυνηρή καμπή της ιστορίας.
Εξοχότατε
Τα χώματά μας φιλοξενούν τους νεκρούς σας και ο τόπος μας φέρει τα σημάδια της κοινής ιστορικής μας μνήμης.»
Δείτε το φωτορεπορτάζ
Όσα συνέβησαν στην τελετή
Την τελετή άνοιξε ο Δήμαρχος Κερκυραίων, Κώστας Νικολούζος, ο οποίος τόνισε ότι Έλληνες και Σέρβοι βρίσκονταν πάντοτε στο ίδιο στρατόπεδο και δεν αποτελεί σύμπτωση το γεγονός ότι μια σημαντική σελίδα της σερβικής ιστορίας γράφτηκε στον τόπο μας. Η ανιδιοτελής προσφορά των Κερκυραίων και η άψογη συμπεριφορά των Σέρβων στο νησί θεμελίωσαν σχέσεις αλληλοϋποστήριξης που συνδέουν και σήμερα τους δύο τόπους με ουσιαστικές κοινωνικές και οικονομικές σχέσεις. «Είμαστε περήφανοι που είμαστε κομμάτι της σερβικής ιστορίας» είπε κλείνοντας.
Το «Pukni Zoro» (Ας Χαράξει η Αυγή) το τραγούδι που σύμφωνα με το θρύλο έγραψε ένας Σέρβος στρατιώτης επιστρέφοντας στην πατρίδα μετά τη μάχη του Καϊμάκτσαλάν, τραγουδήθηκε στη συνέχεια από τετραμελές φωνητικό σύνολο συνοδεία συνόλου εγχόρδων, αλλά και από τα χείλη πολλών εκπροσώπων του Σερβικού κράτους που βρίσκονταν στην αίθουσα.
Ακολούθησαν σύντομοι χαιρετισμοί από εκπροσώπους των κρατών των συμμαχικών δυνάμεων του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Συγκεκριμένα, μίλησαν, πάντα στη γλώσσα τους και χωρίς μετάφραση, η πρέσβειρα της Γαλλίας στη Σερβία, Christine Moro, η Anna Maria de Caroli, του γραφείου της ιταλικής κυβέρνησης για ζητήματα πολιτιστικής εκπροσώπησης, ο Ρώσος Πρέσβης στη Σερβία, Alexander Chepurin, και ο Άγγλος Πρέσβης, Denis Keefe.
Το «Μη μου Θυμώνεις, Μάτια μου» ήταν το επόμενο τραγούδι που συγκίνησε βαθιά όλους τους παρευρισκομένους, καθώς στις καρδιές των Σέρβων έχει συνδεθεί με τον Σέρβο στρατιώτη που φεύγει από την Κέρκυρα και αποχαιρετά για πάντα την Κερκυραία αγαπημένη του. Το μουσικό μέρος έκλεισε με το Tamo Daleko, ένα από τα δημοφιλέστερα σέρβικα πατριωτικά τραγούδια, εκτελεσμένο από την Παλαιά Φιλαρμονική.
Ακολούθησε ο λόγος του Σέρβου Προέδρου στα σερβικά και η βραδιά έκλεισε με τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου, Νίκο Ράλλη, ο οποίος διάβασε για το κοινό την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου με αριθμό Α.7/180 7.4.2016 σύμφωνα με την οποία απονέμεται στον Πρόεδρο Tomislav Nikolic η τιμητική διάκριση του Χρυσού Μεταλλίου Κερκυραϊκής Αξιοσύνης ως επιστέγαση «του αδιάλειπτου και αδιάρρηκτου χαρακτήρα της ελληνοσερβικής φιλίας».
Οι Σέρβοι στην Κέρκυρα
Εκατό χρόνια πέρασαν από την ημέρα που 151.828 Σέρβοι στρατιώτες και πρόσφυγες αποβιβάστηκαν με τη βοήθεια συμμαχικών πλοίων στο «Νησί της Σωτηρίας», όπως οι ίδιοι αποκαλούσαν την Κέρκυρα, και συγκεκριμένα στα Γουβιά, στη θέση Σκέρος. Εξαντλημένοι από τις επιθέσεις Αυστροούγγρων, Γερμανών και Βουλγάρων, χιλιάδες Σέρβοι εγκατέλειψαν την πατρίδα τους και κινήθηκαν νότια σε μια από τις μεγαλύτερες εξόδους της σερβικής ιστορίας. Οι κακουχίες και οι αρρώστιες που πέρασαν στη διαδρομή, αλλά και κατά τις πρώτες ημέρες της παραμονής τους στο νησί, λόγω της ανετοιμότητας του νησιού να υποδεχτεί τόσο μεγάλο πληθυσμό, εξηγεί τον θάνατο έως και 300 ατόμων ανά ημέρα τον πρώτο καιρό. Τρία χρόνια διήρκησε η παραμονή του σερβικού πληθυσμού, της εξόριστης σερβικής κυβέρνησης και του σερβικού κοινοβουλίου στο νησί. Στο διάστημα αυτό δημιουργήθηκε μια άρτια κρατική μηχανή με το σερβικό κοινοβούλιο να συνεδριάζει στο Δημοτικό Θέατρο και έδρα της εξόριστης κυβέρνησης το Bella Venezia. Το τέλος της παραμονής των Σέρβων στο νησί ήρθε με τη λήξη του Ά Παγκοσμίου Πολέμου το 1918.
Η ομιλία του Δημάρχου Κέρκυρας κατά την ανακήρυξη του Σέρβου Προέρδρου σε επίτιμο δημότη
«Σήμερα στο Περιστύλιο του Ιστορικού Ανακτόρου των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου, υποδεχόμαστε και τιμάμε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Σερβίας, κ. Τόμισλαβ Νίκολιτς, στα πλαίσια της 100ης επετείου από την έλευση και φιλοξενία στην Κέρκυρα Σέρβων στρατιωτών και πολιτών κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Εξοχότατε,
Οι σελίδες της ιστορίας που ενώνουν τους Σέρβους με τους Έλληνες άρχισαν να γράφονται από τους πρωτοβυζαντινούς χρόνους και συνεχίζονται ως τις μέρες μας.
Αναπτύξαμε από τότε κοινωνικές και οικονομικές σχέσεις και αργότερα είχαμε κοινή τύχη μέσα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Έλληνες συμμετείχαν στις σερβικές εξεγέρσεις εναντίον των Οθωμανών και Σέρβοι πήραν μέρος στον επαναστατικό και απελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων. Η συνύπαρξή μας δημιούργησε αλληλεπιδράσεις στη γλώσσα, στη μουσική, στο χορό, στα δημοτικά τραγούδια, στους μύθους. Στους πολέμους του 20ου αιώνα βρεθήκαμε στα ίδια στρατόπεδα και αγωνιστήκαμε για τα ίδια ιδανικά.
Η ιστορία, βέβαια, του νησιού μας, του νησιού που τιμάτε και σας τιμάει σήμερα, δεν ταυτίζεται στα νεότερα χρόνια με αυτήν της άλλης Ελλάδας. Η Κέρκυρα έζησε κυρίως υπό την κατοχή των Άγγλων και των Ενετών. Τα πολυποίκιλα στοιχεία της μακραίωνης ιστορίας της διαμορφώνουν τα χαρακτηριστικά της ταυτότητάς της: στοιχεία αρχαιοελληνικά, βυζαντινά, μεσαιωνικά, αναγεννησιακά, σύγχρονα.
Η Κέρκυρα, λόγω της γεωγραφικής της θέσης και της ιστορικής της διαδρομής ήταν ανέκαθεν σημείο διασταύρωσης και συνύπαρξης ανθρώπων, τόπος συνάντησης ιδεών, χωνευτήρι και γέφυρα πολιτισμών. Συνδύαζε πάντοτε αρμονικά τις αλληλοσυγκρουόμενες τάσεις και γι’ αυτό ανέδειξε έναν εντελώς πρωτότυπο πολιτισμό.
Από το 2007, άλλωστε, η Παλιά Πόλη έχει ενταχθεί στον παγκόσμιο κατάλογο μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO.
Εξοχότατε,
Ο σερβικός και κερκυραϊκός λαός συναντήθηκαν και ισχυροποίησαν τη σχέση τους στην αρνητική συγκυρία του πρώτου παγκοσμίου πολέμου. Τότε που το νησί μας έγινε καταφύγιο για την κυβέρνηση και το στρατό της Σερβίας και ταυτόχρονα σημείο ιστορικής αναφοράς, αφού στον τόπο μας γράφτηκε μια σημαντική σελίδα της πολιτικής σας ιστορίας.
Πάνω στην ανιδιοτελή προσφορά των κερκυραίων και την άψογη συμπεριφορά των σέρβων προσφύγων οικοδομήθηκαν ισχυροί δεσμοί που συμπληρώνουν αδιάλειπτα έναν αιώνα φιλίας και συνεργασίας.
Είμαστε περήφανοι που αποτελούμε ένα κομμάτι της ιστορίας σας. Είμαστε περήφανοι που οι πρόγονοί μας στήριξαν εκείνα τα δύσκολα χρόνια το Λαό σας. Βρισκόμαστε εδώ σήμερα, για να συνεχίσουμε και να ενδυναμώσουμε τις σχέσεις μας, που γεννήθηκαν σε μια υπερβολικά οδυνηρή καμπή της ιστορίας.
Εξοχότατε
Τα χώματά μας φιλοξενούν τους νεκρούς σας και ο τόπος μας φέρει τα σημάδια της κοινής ιστορικής μας μνήμης.»
Δείτε το φωτορεπορτάζ
