Νέα απόρριψη του Ειρηνοδικείου Κέρκυρας για τα μονοπάτια του Ερημίτη
Ερημίτης
19 Δεκεμβρίου 2017
/ 10:27
Τι απαντά ο Δήμος Κέρκυρας για την απόρριψη της αίτησης συντηρητικής πραγματογνωμοσύνης
Δημοσιεύθηκε στις 13-12-2017 η υπ’αριθμ. 803/2017 απόφαση του Ειρηνοδικείου Κερκύρας (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων), που απέρριψε την αίτηση του Δήμου Κέρκυρας για συντηρητική πραγματογνωμοσύνη, προκειμένου να απεικονιστούν επακριβώς σε διάγραμμα τα κοινόχρηστα - δημοτικά μονοπάτια που οδηγούν στην παραλία στην περιοχή Ερημίτης.
Σύμφωνα με την απόφαση, δεν πληρούνταν οι νόμιμες προϋποθέσεις για να καταστούν τα μονοπάτια αυτά κοινόχρηστα, γιατί η καθιέρωση τους ως κοινόχρηστα «δεν περιβλήθηκε τον δικαιοπρακτικό τύπο».
Η παραπάνω απόφαση ισχύει και δεσμεύει ως απόφαση ασφαλιστικών μέτρων.
Η απάντηση του Δήμου Κέρκυρας
Σχολιάζοντας την απόφαση το δελτίο τύπου του Δήμου Κέρκυρας αναφέρει: «Προς το παρόν, ο Δήμος μας θα ήθελε να επισημάνει ότι:
Τα μονοπάτια, που είναι στενά δρομάκια στην ύπαιθρο και στα οποία μπορεί να βαδίζουν μόνο ένας ή δύο άνθρωποι, δε δημιουργούνται με «καθιέρωση με δικαιοπρακτικό τύπο» αλλά με τη σταθερή διέλευση ανθρώπων, την πάροδο του χρόνου και την ελεύθερη χρήση από το ανώνυμο κοινό.
Η παραπάνω μακροχρόνια κοινή χρήση των μονοπατιών με την ανοχή και πολύ περισσότερο με την επιθυμία των κυρίων των ακινήτων οδηγεί στην καθιέρωση «εν τοις πράγμασι» της ιδιότητας του κοινοχρήστου, αφού ο ιδιοκτήτης του ακινήτου δεν μπορεί να ανατρέψει πλέον, σύμφωνα με το νόμο, την κατάσταση που δημιουργήθηκε.
Τέλος, ο Δήμος μας θα ήθελε να επισημάνει κάτι ακόμη:
Στα επίδικα μονοπάτια υπήρχαν πινακίδες με την ένδειξη «Δημοτικό Μονοπάτι», ήδη πριν το έτος 1998 και έτσι ο Δήμος ήταν νομέας των μονοπατιών, αναγνωρισμένος από τους αρχικούς ιδιοκτήτες της παραπάνω εκτάσεως και μεταγενέστερα από το ΤΑΙΠΕΔ και την εταιρεία «Επενδύσεις Ακινήτων Νέας Κέρκυρας ΑΕ», στην οποία μοναδικός μέτοχος παραμένει μέχρι σήμερα το ΤΑΙΠΕΔ.
Άρα, οι απόψεις του Δήμου Κέρκυρας, που βαίνουν προς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν της απόφασης του Ειρηνοδικείου Κερκύρας που απέρριψε την αίτησή του, έχουν σοβαρά ερείσματα στο Νόμο και στη Νομολογία.
Συνεπώς, ο Δήμος οφείλει να συμμορφωθεί με την απόφαση αυτή, έχει όμως το δικαίωμα και την υποχρέωση να συνεχίσει να αγωνίζεται, στα περιθώρια που του αφήνει ο Νόμος, εμπιστευόμενος τη Δικαιοσύνη και τα πορίσματα της Νομολογίας, για να εμποδίσει την καταστροφή των κοινοχρήστων μονοπατιών που οδηγούν στην παραλία του Ερημίτη και την αυθαίρετη μετατροπή τους σε δρόμους, που θα εξυπηρετούν ιδιωτική μαρίνα».
Σύμφωνα με την απόφαση, δεν πληρούνταν οι νόμιμες προϋποθέσεις για να καταστούν τα μονοπάτια αυτά κοινόχρηστα, γιατί η καθιέρωση τους ως κοινόχρηστα «δεν περιβλήθηκε τον δικαιοπρακτικό τύπο».
Η παραπάνω απόφαση ισχύει και δεσμεύει ως απόφαση ασφαλιστικών μέτρων.
Η απάντηση του Δήμου Κέρκυρας
Σχολιάζοντας την απόφαση το δελτίο τύπου του Δήμου Κέρκυρας αναφέρει: «Προς το παρόν, ο Δήμος μας θα ήθελε να επισημάνει ότι:
Τα μονοπάτια, που είναι στενά δρομάκια στην ύπαιθρο και στα οποία μπορεί να βαδίζουν μόνο ένας ή δύο άνθρωποι, δε δημιουργούνται με «καθιέρωση με δικαιοπρακτικό τύπο» αλλά με τη σταθερή διέλευση ανθρώπων, την πάροδο του χρόνου και την ελεύθερη χρήση από το ανώνυμο κοινό.
Η παραπάνω μακροχρόνια κοινή χρήση των μονοπατιών με την ανοχή και πολύ περισσότερο με την επιθυμία των κυρίων των ακινήτων οδηγεί στην καθιέρωση «εν τοις πράγμασι» της ιδιότητας του κοινοχρήστου, αφού ο ιδιοκτήτης του ακινήτου δεν μπορεί να ανατρέψει πλέον, σύμφωνα με το νόμο, την κατάσταση που δημιουργήθηκε.
Τέλος, ο Δήμος μας θα ήθελε να επισημάνει κάτι ακόμη:
Στα επίδικα μονοπάτια υπήρχαν πινακίδες με την ένδειξη «Δημοτικό Μονοπάτι», ήδη πριν το έτος 1998 και έτσι ο Δήμος ήταν νομέας των μονοπατιών, αναγνωρισμένος από τους αρχικούς ιδιοκτήτες της παραπάνω εκτάσεως και μεταγενέστερα από το ΤΑΙΠΕΔ και την εταιρεία «Επενδύσεις Ακινήτων Νέας Κέρκυρας ΑΕ», στην οποία μοναδικός μέτοχος παραμένει μέχρι σήμερα το ΤΑΙΠΕΔ.
Άρα, οι απόψεις του Δήμου Κέρκυρας, που βαίνουν προς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν της απόφασης του Ειρηνοδικείου Κερκύρας που απέρριψε την αίτησή του, έχουν σοβαρά ερείσματα στο Νόμο και στη Νομολογία.
Συνεπώς, ο Δήμος οφείλει να συμμορφωθεί με την απόφαση αυτή, έχει όμως το δικαίωμα και την υποχρέωση να συνεχίσει να αγωνίζεται, στα περιθώρια που του αφήνει ο Νόμος, εμπιστευόμενος τη Δικαιοσύνη και τα πορίσματα της Νομολογίας, για να εμποδίσει την καταστροφή των κοινοχρήστων μονοπατιών που οδηγούν στην παραλία του Ερημίτη και την αυθαίρετη μετατροπή τους σε δρόμους, που θα εξυπηρετούν ιδιωτική μαρίνα».
