Το «απέραντο γαλάζιο» της Μονής της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας
Δεκαπενταύγουστος
14 Αυγούστου 2017
/ 21:35
ΚΕΡΚΥΡΑ. «Κρεμασμένη» στην καταπράσινη πλαγιά του βουνού μερικές δεκάδες μέτρα πάνω απ΄ την παραλία της Μυρτιώτισσας, σε ένα χώρο άγριας ομορφιάς
περιτριγυρισμένη από πεύκα, ελιές και άγρια βλάστηση βρίσκεται η Ιερά Μονή Μυρτιδιώτισσας. 
Ατενίζοντας το απέραντο γαλάζιο της Αδριατικής, περίπου δεκαπέντε χιλιόμετρα δυτικά της πόλης της Κέρκυρας ανάμεσα στα χωριά Πέλεκας και Βάτος, στην πίσω πλευρά του βουνού Άγιος Γεώργιος, η Μονή που χρονολογείται στο 16ο αιώνα προσελκύει κάθε χρόνο εκατοντάδες πιστούς και επισκέπτες.
Γιορτάζει τον Δεκαπενταύγουστο
Μαζί με όλες τις «διάσημες» Παναγίες του νησιού, το Δεκαπενταύγουστο γιορτάζει και η Μονή της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας, που οφείλει την ονομασία της στην εικόνα της Παναγίας η οποία βρέθηκε από τον μοναχό Δανιήλ, ύστερα από ένα όραμα που είδε, μέσα σε ένα σπήλαιο περιτριγυρισμένο από μυρτιές στο σημείο που κτίστηκε αργότερα το μοναστήρι. Η Μονή υπάρχει μέχρι και τις μέρες μας επιβιώνοντας από επιδρομές πειρατών, ληστείες, φυσικές καταστροφές και τον μεγαλύτερο και σημαντικότερο εχθρό για κάθε ανθρώπινο δημιούργημα, την φθορά του χρόνου. Στις 24 Σεπτεμβρίου γίνεται το παραδοσιακό της πανηγύρι, το οποίο και «κλείνει» τον κύκλο των πανηγυριών του καλοκαιριού μαζί με αυτό του Αγ. Ιωάννη Καρουσάδων στις 25 και 26 του μήνα.
Ο μοναχός Δανιήλ
Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, τη φροντίδα της έχει αναλάβει ένας νέος στην ηλικία αλλά και στις ιδέες μοναχός, ο μοναχός Δανιήλ, του οποίου όνειρο αλλά και καθημερινός αγώνας είναι να σβήσει τα σημάδια που άφησε ο χρόνος στην Μονή.
Η προσπάθειά του έχει ήδη αποφέρει αξιοθαύμαστη βελτίωση στα λειτουργικά προβλήματα που υπήρχαν στα κτίρια αλλά και τους υπόλοιπους χώρους της Μονής. Είναι ένας χώρος εντυπωσιακά φροντισμένος, απομονωμένος από τα «εγκόσμια» και ταυτόχρονα φιλόξενος και ζεστός για τους πιστούς. Με ελάχιστους οικονομικούς πόρους ο μοναχός Δανιήλ, εργάζεται καθημερινά για να ολοκληρώσει το έργο του. Εκτός από τις επισκευές, ένα άλλο έργο του μοναχού Δανιήλ είναι η προσπάθειά του να εμπλουτίσει την πανίδα της περιοχής, εκτρέφοντας ζώα που παλαιότερα αφθονούσαν στην περιοχή (λαγούς, κουνέλια, κατσίκες κ.α.) και αφήνοντας τα ελεύθερα στο χώρο του δάσους της Μονής αλλά και την ευρύτερη περιοχή του βουνού του Αγίου Γεωργίου.
Καθώς το μοναστήρι δεν έχει μεγάλη περιουσία και τα έσοδα του είναι μικρά, όλες οι προσπάθειες που γίνονται για τις επισκευές στην Μονή αλλά και η καθημερινή συντήρηση των ζώων στηρίζονται στις δωρεές των πιστών και στην πώληση ορισμένων αγαθών που παράγονται στην Μονή. Όπως μας είπε ο ίδιος ο μοναχός Δανιήλ, τα τελευταία χρόνια που έχει αυξηθεί ο θρησκευτικός τουρισμός, μεγάλη βοήθεια στη συντήρηση των εγκαταστάσεων δέχεται η Μονή από Ρώσους πιστούς.
Επίσης εδώ μπορεί κανείς να βρει προϊόντα της φύσης που παράγονται στην Μονή.
Φυσικά, Φαρμακευτικά Και Αρωματικά Βότανα
Εντός των ορίων του δάσους της Μονής και σε χώρους που δεν χρησιμοποιούνται για άλλες καλλιέργειες, και κατά συνέπεια δεν έχει γίνει χρήση χημικών ή λιπασμάτων στο έδαφος, συλλέγονται και διατίθενται διάφορα βότανα φαρμακευτικής ή αρωματικής χρήσης όπως φασκόμηλο, τσάι του βουνού, χαμομήλι, ρίγανη, θυμάρι κ.α.
Μπορεί κανείς να βρει επίσης διάφορα αναμνηστικά όπως, χειροποίητα σταυρουδάκια, κομποσκοίνια, εικονίδια καθώς επίσης και δύο βιβλία εκδοθέντα υπό την επίβλεψη της
Ιεράς Μονής Υ.Θ. Παλαιοκαστρίτσας, από τα οποία το πρώτο έχει τίτλο
«Χρονικά σημειώματα» και ασχολείται με την ιστορία της Ιεράς Μονής Μυρτιδιώτισσας, ενώ το δεύτερο είναι αφιερωμένο, όπως μαρτυρά και ο τίτλος του
«Η Βιβλιοθήκη της Μονής Υ.Θ. Μυρτιδιωτίσσης Κέρκυρας» στα βιβλία και στα έγγραφα που βρέθηκαν στην βιβλιοθήκη της Μονής.
Το παραδοσιακό ελαιουργείο
Ένα μελλοντικό του όνειρο του μοναχού Δανιήλ είναι να αναστηλώσει και να επισκευάσει το παραδοσιακό ελαιουργείο που βρίσκεται μέσα στις εγκαταστάσεις της Μονής (οι μηχανισμοί και οι πρέσες του χρονολογούνται από το 1896) ούτως ώστε αυτό να ξαναγίνει λειτουργικό. Έτσι θα δοθεί η δυνατότητα στη Μονή να παράγει και πάλι το λάδι της, μα όχι μόνον αυτή, αλλά και οι αγρότες της γύρω περιοχής που το επιθυμούν.
Ατενίζοντας το απέραντο γαλάζιο της Αδριατικής, περίπου δεκαπέντε χιλιόμετρα δυτικά της πόλης της Κέρκυρας ανάμεσα στα χωριά Πέλεκας και Βάτος, στην πίσω πλευρά του βουνού Άγιος Γεώργιος, η Μονή που χρονολογείται στο 16ο αιώνα προσελκύει κάθε χρόνο εκατοντάδες πιστούς και επισκέπτες.
Γιορτάζει τον Δεκαπενταύγουστο
Μαζί με όλες τις «διάσημες» Παναγίες του νησιού, το Δεκαπενταύγουστο γιορτάζει και η Μονή της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας, που οφείλει την ονομασία της στην εικόνα της Παναγίας η οποία βρέθηκε από τον μοναχό Δανιήλ, ύστερα από ένα όραμα που είδε, μέσα σε ένα σπήλαιο περιτριγυρισμένο από μυρτιές στο σημείο που κτίστηκε αργότερα το μοναστήρι. Η Μονή υπάρχει μέχρι και τις μέρες μας επιβιώνοντας από επιδρομές πειρατών, ληστείες, φυσικές καταστροφές και τον μεγαλύτερο και σημαντικότερο εχθρό για κάθε ανθρώπινο δημιούργημα, την φθορά του χρόνου. Στις 24 Σεπτεμβρίου γίνεται το παραδοσιακό της πανηγύρι, το οποίο και «κλείνει» τον κύκλο των πανηγυριών του καλοκαιριού μαζί με αυτό του Αγ. Ιωάννη Καρουσάδων στις 25 και 26 του μήνα.
Ο μοναχός Δανιήλ
Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, τη φροντίδα της έχει αναλάβει ένας νέος στην ηλικία αλλά και στις ιδέες μοναχός, ο μοναχός Δανιήλ, του οποίου όνειρο αλλά και καθημερινός αγώνας είναι να σβήσει τα σημάδια που άφησε ο χρόνος στην Μονή.
Η προσπάθειά του έχει ήδη αποφέρει αξιοθαύμαστη βελτίωση στα λειτουργικά προβλήματα που υπήρχαν στα κτίρια αλλά και τους υπόλοιπους χώρους της Μονής. Είναι ένας χώρος εντυπωσιακά φροντισμένος, απομονωμένος από τα «εγκόσμια» και ταυτόχρονα φιλόξενος και ζεστός για τους πιστούς. Με ελάχιστους οικονομικούς πόρους ο μοναχός Δανιήλ, εργάζεται καθημερινά για να ολοκληρώσει το έργο του. Εκτός από τις επισκευές, ένα άλλο έργο του μοναχού Δανιήλ είναι η προσπάθειά του να εμπλουτίσει την πανίδα της περιοχής, εκτρέφοντας ζώα που παλαιότερα αφθονούσαν στην περιοχή (λαγούς, κουνέλια, κατσίκες κ.α.) και αφήνοντας τα ελεύθερα στο χώρο του δάσους της Μονής αλλά και την ευρύτερη περιοχή του βουνού του Αγίου Γεωργίου.
Καθώς το μοναστήρι δεν έχει μεγάλη περιουσία και τα έσοδα του είναι μικρά, όλες οι προσπάθειες που γίνονται για τις επισκευές στην Μονή αλλά και η καθημερινή συντήρηση των ζώων στηρίζονται στις δωρεές των πιστών και στην πώληση ορισμένων αγαθών που παράγονται στην Μονή. Όπως μας είπε ο ίδιος ο μοναχός Δανιήλ, τα τελευταία χρόνια που έχει αυξηθεί ο θρησκευτικός τουρισμός, μεγάλη βοήθεια στη συντήρηση των εγκαταστάσεων δέχεται η Μονή από Ρώσους πιστούς.
Επίσης εδώ μπορεί κανείς να βρει προϊόντα της φύσης που παράγονται στην Μονή.
Φυσικά, Φαρμακευτικά Και Αρωματικά Βότανα
Εντός των ορίων του δάσους της Μονής και σε χώρους που δεν χρησιμοποιούνται για άλλες καλλιέργειες, και κατά συνέπεια δεν έχει γίνει χρήση χημικών ή λιπασμάτων στο έδαφος, συλλέγονται και διατίθενται διάφορα βότανα φαρμακευτικής ή αρωματικής χρήσης όπως φασκόμηλο, τσάι του βουνού, χαμομήλι, ρίγανη, θυμάρι κ.α.
Μπορεί κανείς να βρει επίσης διάφορα αναμνηστικά όπως, χειροποίητα σταυρουδάκια, κομποσκοίνια, εικονίδια καθώς επίσης και δύο βιβλία εκδοθέντα υπό την επίβλεψη της
Ιεράς Μονής Υ.Θ. Παλαιοκαστρίτσας, από τα οποία το πρώτο έχει τίτλο
«Χρονικά σημειώματα» και ασχολείται με την ιστορία της Ιεράς Μονής Μυρτιδιώτισσας, ενώ το δεύτερο είναι αφιερωμένο, όπως μαρτυρά και ο τίτλος του
«Η Βιβλιοθήκη της Μονής Υ.Θ. Μυρτιδιωτίσσης Κέρκυρας» στα βιβλία και στα έγγραφα που βρέθηκαν στην βιβλιοθήκη της Μονής.
Το παραδοσιακό ελαιουργείο
Ένα μελλοντικό του όνειρο του μοναχού Δανιήλ είναι να αναστηλώσει και να επισκευάσει το παραδοσιακό ελαιουργείο που βρίσκεται μέσα στις εγκαταστάσεις της Μονής (οι μηχανισμοί και οι πρέσες του χρονολογούνται από το 1896) ούτως ώστε αυτό να ξαναγίνει λειτουργικό. Έτσι θα δοθεί η δυνατότητα στη Μονή να παράγει και πάλι το λάδι της, μα όχι μόνον αυτή, αλλά και οι αγρότες της γύρω περιοχής που το επιθυμούν.
