Αφιέρωμα στη Μαρία Κάλλας: Κ.Ο.Θ. και Βουλγαρίδου καταχειροκροτήθηκαν
Διεθνές Φεστιβάλ Κέρκυρας
20 Σεπτεμβρίου 2022
/ 10:33
Αξιόλογο καλλιτεχνικό γεγονός, αλλά το Δημοτικό Θέατρο δεν γέμισε
Με την εξαιρετική συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης συνεχίστηκαν, τη Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου, οι καλλιτεχνικές εκδηλώσεις του Διεθνούς Φεστιβάλ Κέρκυρας. Η εν λόγω συναυλία έλαβε χώρα στο Δημοτικό Θέατρο*, αποτελώντας ένα Γκαλά – Αφιέρωμα στην Μαρία Κάλλας. Άλλωστε, η εκδήλωση συνέπεσε και με τη συμπλήρωση ακριβώς 45 χρόνων από τον αδόκητο χαμό αυτής της κορυφαίας μορφής του παγκόσμιου λυρικού τραγουδιού (έφυγε από τη ζωή τον Σεπτέμβριο του 1977, σε ηλικία μόλις 55 ετών).
Στο πλαίσιο αυτό, η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης συνόδευσε τη διακεκριμένη σοπράνο Αλεξία Βουλγαρίδου σε γνωστές άριες τις οποίες το ευρύ κοινό έχει ταυτίσει με τις μοναδικές ερμηνείες της Κάλλας.
Ωστόσο, οι ερμηνευτικές ικανότητες και η εν γένει καλλιτεχνική εμπειρία της Βουλγαρίδου, προερχόμενη και από τη διεθνή της σταδιοδρομία σε πολλές από τις μεγάλες ευρωπαϊκές σκηνές, συνετέλεσαν ώστε και οι δικές της ερμηνείες το βράδυ της Δευτέρας να μην υστερήσουν καθόλου. Εξάλλου, η αδιόρατη ομοιότητα του ηχοχρώματος της φωνής της με εκείνο της Κάλλας, ήταν άλλος ένας παράγοντας γι’ αυτό.
Αναλυτικότερα, ακούστηκαν οι άριες Ecco respire appena από την όπερα Adriana Lecouvreur του Francesco Cilea, Adieu, notre paetite table από την Manon του Jules Massenet, Voi lo sapete, o mamma από την Cavalleria rusticana του Pietro Mascagni, καθώς και οι Un bel di vedremo και O mio babbino caro από τις όπερες του Giacomo Puccini, Madama Butterfly και Gianni Schicchi, αντίστοιχα.
Προηγουμένως, η Εισαγωγή από την όπερα Nabucco του Giuseppe Verdi είχε σηματοδοτήσει το άνοιγμα της συναυλίας, ενώ ενδιάμεσα από τις προαναφερθείσες άριες η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης απέδωσε ορισμένα από τα εμβληματικότερα ορχηστρικά μέρη γνωστών οπερών.
Πιο συγκεκριμένα, παρουσιάστηκαν η Σουίτα Αρ.1 από την Carmen του Georges Bizet, το υπέροχο Intermezzo από την Cavalleria rusticana του Mascagni -στο οποίο τα έγχορδα της Κ.Ο.Θ ανέδειξαν την ποιότητά τους- και το Intermezzo από την Manon Lescaut του Giacomo Puccini. Το ορχηστρικό μέρος του προγράμματος συμπλήρωσε ιδανικά το περίφημο Ιταλικό Καπρίτσιο (op.45) του Pyotr Ilyich Tchaikovsky, σε μία εκτέλεση που απέσπασε θερμότατο χειροκρότημα.
Η συναυλία, την οποία διεύθυνε ο διεθνούς φήμης Ελβετός μαέστρος Philippe Bach, έκλεισε με την Βουλγαρίδου να τραγουδά ένα τμήμα από το O sole mio.
Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί ότι είχε προηγηθεί παρόμοια συναυλία – αφιέρωμα στην Κάλλας από την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης και την περασμένη Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου, στο Μέγαρο Μουσικής της συμπρωτεύουσας, επίσης υπό διεύθυνση του Philippe Bach.
*Το οποίο, σε μία ακόμη περίπτωση πραγματικά αξιόλογου καλλιτεχνικού γεγονότος, το κοινό του «νησιού της μουσικής» (sic) δεν γέμισε… Φαίνεται, έχει «χορτάσει» από συμφωνικές ορχήστρες και λυρικό τραγούδι υψηλής ποιότητας…
ΜΑΚΗΣ ΜΑΡΤΙΝΗΣ
Στο πλαίσιο αυτό, η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης συνόδευσε τη διακεκριμένη σοπράνο Αλεξία Βουλγαρίδου σε γνωστές άριες τις οποίες το ευρύ κοινό έχει ταυτίσει με τις μοναδικές ερμηνείες της Κάλλας.
Ωστόσο, οι ερμηνευτικές ικανότητες και η εν γένει καλλιτεχνική εμπειρία της Βουλγαρίδου, προερχόμενη και από τη διεθνή της σταδιοδρομία σε πολλές από τις μεγάλες ευρωπαϊκές σκηνές, συνετέλεσαν ώστε και οι δικές της ερμηνείες το βράδυ της Δευτέρας να μην υστερήσουν καθόλου. Εξάλλου, η αδιόρατη ομοιότητα του ηχοχρώματος της φωνής της με εκείνο της Κάλλας, ήταν άλλος ένας παράγοντας γι’ αυτό.
Αναλυτικότερα, ακούστηκαν οι άριες Ecco respire appena από την όπερα Adriana Lecouvreur του Francesco Cilea, Adieu, notre paetite table από την Manon του Jules Massenet, Voi lo sapete, o mamma από την Cavalleria rusticana του Pietro Mascagni, καθώς και οι Un bel di vedremo και O mio babbino caro από τις όπερες του Giacomo Puccini, Madama Butterfly και Gianni Schicchi, αντίστοιχα.
Προηγουμένως, η Εισαγωγή από την όπερα Nabucco του Giuseppe Verdi είχε σηματοδοτήσει το άνοιγμα της συναυλίας, ενώ ενδιάμεσα από τις προαναφερθείσες άριες η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης απέδωσε ορισμένα από τα εμβληματικότερα ορχηστρικά μέρη γνωστών οπερών.
Πιο συγκεκριμένα, παρουσιάστηκαν η Σουίτα Αρ.1 από την Carmen του Georges Bizet, το υπέροχο Intermezzo από την Cavalleria rusticana του Mascagni -στο οποίο τα έγχορδα της Κ.Ο.Θ ανέδειξαν την ποιότητά τους- και το Intermezzo από την Manon Lescaut του Giacomo Puccini. Το ορχηστρικό μέρος του προγράμματος συμπλήρωσε ιδανικά το περίφημο Ιταλικό Καπρίτσιο (op.45) του Pyotr Ilyich Tchaikovsky, σε μία εκτέλεση που απέσπασε θερμότατο χειροκρότημα.
Η συναυλία, την οποία διεύθυνε ο διεθνούς φήμης Ελβετός μαέστρος Philippe Bach, έκλεισε με την Βουλγαρίδου να τραγουδά ένα τμήμα από το O sole mio.
Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί ότι είχε προηγηθεί παρόμοια συναυλία – αφιέρωμα στην Κάλλας από την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης και την περασμένη Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου, στο Μέγαρο Μουσικής της συμπρωτεύουσας, επίσης υπό διεύθυνση του Philippe Bach.
*Το οποίο, σε μία ακόμη περίπτωση πραγματικά αξιόλογου καλλιτεχνικού γεγονότος, το κοινό του «νησιού της μουσικής» (sic) δεν γέμισε… Φαίνεται, έχει «χορτάσει» από συμφωνικές ορχήστρες και λυρικό τραγούδι υψηλής ποιότητας…
ΜΑΚΗΣ ΜΑΡΤΙΝΗΣ
