«Μετά μουσικής» μήνυμα προς την Κυβέρνηση για τη σωτηρία του Ερημίτη (video)

Μια ομάδα νέων ανθρώπων, που συμμετετέχουν στο κίνημα για τη σωτηρία του παρθένου περιβάλλοντος του Ερημίτη, διασκεύασαν το δημοφιλές παραδοσιακό τραγούδι του νησιού «Κάτω στον Άη Γιώργη». Ανήκει στα παλαιότερα τραγούδια της κερκυραϊκής παράδοσης και περιλαμβάνεται στην κατηγορία των ακριτικών τραγουδιών. Σύμφωνα με την παράδοση, το τραγούδι αναφέρεται σε έναν λαϊκό ήρωα που έχασε τη ζωή του πολεμώντας με γενναίο τρόπο σε μια από τις πολιορκίες των Οθωμανών της Κέρκυρας στην παραλία, κοντά στο «Κρύο το Νερό», στον Άη Γιώργη.



Εκεί στον Ερημίτη, στα κρύα τα νερά
πωλούσανε την φύση να βγάλουνε λεφτά.

Λεφτά λεφτά λεφτά λεφτά λεφτά λεφτά...

Ο Κούλης πρώτος πρώτος κι ο Άδωνης μετά
κι ο νόμος Χατζιδάκη κι ολά τα συφερτά.

Λεφτά λεφτά λεφτά λεφτά λεφτά λεφτά...

Ο κόσμος δεν τσ' αφήνει, τσου κράζει δυνατά,
ο Ερημίτης είναι προίκα για τα μιτσά.

παιδιά παιδιά...,
για τα μιτσά παιδιά.

Η θάλασσα η λίμνη οι βίδρες τα πουλιά
δεν έχουν ιδιοκτήτες ουτέ αφεντικά.

Πουλιά, πουλιά, πετάξτε ελεύθερα.
Παιδιά, παιδιά, χαρείτε ομορφιά.

Αντλώντας έμπνευση από τον αγώνα για τη σωτηρία του Ερημίτη, οι νέοι άνθρωποι που μαζεύτηκαν στην παραλία για τον ετήσιο καθαρισμό της, δημιούργησαν  μια ξεχωριστή διασκευή με πολλούς συμβολισμούς, εξαιρετικά αφερωμένη σε Κυριάκο Μητσοτάκη, Άδωνι Γεωργιάδη και Κωστή Χατζηδάκη, που προωθούν με κάθε τρόπο την επένδυση που θα  αλλοιώσει τον πλούσιο βιότοπο και ένα από τα λίγα παρθένα τοπία για τα οποία μπορεί ακόμα να υπερηφανεύεται  η κορεσμένη τουριστικά Κέρκυρα.  


Η ιστορία του τραγουδιού από τον λαογράφο Στέφανο Πουλημένο

Το τραγούδι αυτό είναι από τα παλαιότερα σωζόμενα στη λαϊκή μουσική παράδοση της Κέρκυρας. Έχει τις ρίζες του στα ακριτικά τραγούδια, που εμφανίζονται στη μέση βυζαντινή περίοδο και περιγράφουν τη ζωή, τη δράση και τα κατορθώματα των ακριτών της αυτοκρατορίας στα ανατολικά σύνορά της, κάπου στα όρια της σημερινής Τουρκίας με τη Συρία.

Οι στίχοι του τραγουδιού, αναφέρονται σε ιστορικό πρόσωπο του 10ου προς τον 11ο αιώνα. Το Γιαννάκη, γιο του φημισμένου ακρίτα Ανδρόνικου.

Οι Τούρκοι σε μια μάχη με τους ακρίτες, σκοτώνουν το Γιαννάκη και ο θάνατός του προκαλεί το γενικό θρήνο στη Βυζαντινή επικράτεια.

Ο θρήνος γίνεται θρύλος, που με τη μορφή δημοτικού ποιήματος - τραγουδιού, σε διάφορες παραλλαγές, φτάνει στα πέρατα της αυτοκρατορίας. Στον Πόντο και την Καππαδοκία, στην Κύπρο, την Κρήτη, στη Μακεδονία, τη Θράκη και την Ήπειρο, στα νησιά του Αιγαίου, στα Κύθηρα και την Κέρκυρα.

Η κερκυραϊκή εκδοχή του τραγουδιού, όπως αρχικά καταγράφηκε στη Λευκίμμη,
αποδίδεται στο βίντεο, από τον Πολυφωνικό Χορό Κυνοπιαστών Κέρκυρας "ΓΕΙΤΟΝίΑ", σε εκδήλωση του Ιδρύματος Ιωσήφ και Εσθήρ Γκανή, στα Γιάννενα, το Μάρτιο 2015.



Τον Π.Χ.Κ. "ΓΕΙΤΟΝίΑ" συνοδεύουν: στο βιολί ο Θοδωρής Καρύδης, στην κιθάρα οι Γιώργος Χονδρογιάννης - Μπεζερής και Δημήτρης Μεταλληνός και στο ακκορντεόν ο Σπύρος Σκορδίλης.

Συντονίζει ο Γιώργος Ε. Ανυφαντής. Τη Λαογραφική έρευνα επιχειρεί ο Στέφανος Πουλημένος.