Ο Ναυσίθοος για τον Σπύρο Γιαννιώτη

και την απίστευτη δύναμη για όσα προσέφερε στην κολύμβηση ,την Ελλάδα, την Κέρκυρα τον αθλητισμό. Από τα παιδικά του χρόνια στο νησί, την Ολυμπιάδα του 2004 μέχρι και σήμερα ο δρόμος ήταν δύσκολος και τα κύματα πολλά και μεγάλα. Ο Σπύρος τελικά τα κατάφερε. Το πίστεψε και πήρε το μετάλλιο που δικαιωματικά του ανήκε. Δεν έχει σημασία το χρώμα σημασία έχει ότι πέτυχε το στόχο που ο ίδιος είχε βάλει.
Σαν παράγοντας συλλόγου ενός αθλήματος που πάνω από 100 χρόνια περίμενε αυτό το μετάλλιο θέλω να σε ευχαριστήσω για τις συγκινήσεις που μας προσέφερες, το ήθος και το αθλητικό πνεύμα που δίδαξες όλα αυτά τα χρόνια και το πρότυπο που δημιούργησες για τις νέες γενιές αθλητών.
Σαν προπονητής νοιώθω περήφανος που κάναμε μαζί έστω και για 3 χρόνια τα πρώτα δύσκολα βήματα της αγωνιστικής κολυμβητικής σου καριέρας και είχα την τιμή να προπονήσω ένα τόσο μεγάλο ταλέντο και να σε γνωρίσω τόσο σαν αθλητή όσο και σαν χαρακτήρα. Ότι όμως και να λέμε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτό το μετάλλιο τελικά είναι δικό σου γιατί εσύ το πάλεψες και σίγουρα το άξιζες.
Συγχαρητήρια Σπύρο... σε σένα την οικογένειά σου τον προπονητή σου και όσους σε στήριξαν σε αυτό τον άθλο. Καλή συνέχεια και καλή επιτυχία σε ότι επιλέξεις να κάνεις από εδώ και πέρα.