Δυστυχώς επτωχεύσαμεν*
Το να έρχεται εδώ η υπουργός Πολιτισμού με πολυμελές κλιμάκιο, που χρειάστηκαν πάνω από μία πτήση για να βολευτούν, ναρθούν και να επιστρέψουν, ώστε να ψέξει τη δημοτική Αρχή και να ανακοινώσει τα ήδη ανακοινωμένα και γνωστά, είναι κομματάκι προκλητικό.
Κοιτάξτε, είναι εύκολο εξιλαστήριο θύμα ο δήμαρχος. Με τα λιγοστά χρήματα, σε συνθήκες μη επιχειρησιακής επάρκειας και με λειψό προσωπικό, προσφέρεται για μαζική εκτόνωση, ιδιαιτέρως στα σόσιαλ, όταν μάλιστα αυτά προτιμήθηκαν, έναντι του Τύπου, ως προνομιακό πεδίο προβολής, επικοινωνίας και ενημέρωσης. Όμως, το να έρχεται εδώ η υπουργός Πολιτισμού με πολυμελές κλιμάκιο, που χρειάστηκαν πάνω από μία πτήση για να βολευτούν, ναρθούν και να επιστρέψουν, ώστε να ψέξει τη δημοτική Αρχή και να ανακοινώσει τα ήδη ανακοινωμένα και γνωστά, είναι κομματάκι προκλητικό.
Προφανώς, μαζί με τις ανθρωπιστικές σπουδές, είναι σε δυσμένεια και ο πολιτισμός γενικότερα. Δεν μετέχει και τόσο στην κατανομή των πόρων, ώστε να τον φροντίσουμε και να τον υποστηρίξουμε. Αυτή η κατάσταση προξενεί την λειτουργία της υπουργικής διοίκησης του τομέα στα όρια του προσχήματος. Και αυτό είναι πολιτική επιλογή. Τώρα, γιατί η κυρία Μενδώνη θέλησε να υπηρετήσει αυτήν την εκδοχή της πολιτικής, είναι δικό της θέμα, ενώ δεν είναι και το αντικείμενο του παρόντος σημειώματος.
Συνέπεια αυτών των επιλογών είναι να πέσουμε στον έρωτα των φιλανθρώπων, που, ενώ δεν υποτιμάται το ενδιαφέρον τους, εντούτοις η «διαχειριστική τους επάρκεια» δεν... επαρκεί για να υποκαταστήσει το Δημόσιο και τις ευθύνες του.
Έτσι, το Δημόσιο, ό,τι δεν παραχωρεί επί δεκαετίες στους ιδιώτες, το αναθέτει σε σύγχρονους ευεργέτες, αρκεί να το βγάλει από πάνω του. Και αυτό περιορίζεται στον διαχειριστικό έλεγχο, που το κάνει με περίσσια γραφειοκρατία, ώστε να απογοητεύει και αυτούς ακόμα, που τα ελατήριά τους θεωρούνται ειλικρινή.
Γι’ αυτό είναι φρόνιμο να μην παρασύρεται κανείς σε προσωπικές συμπάθειες και να μην λέει άλλα, αλλά να αναδεικνύεται η ευθύνη αυτής της κακοδαιμονίας, που συνοψίζεται στη διαπίστωση πως η Κέρκυρα είναι ένας πλούσιος τόπος που πένεται, διότι λεηλατείται συστηματικά χωρίς έλεος.
* Η φράση «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν» αποδίδεται στον Χρήστο Σμύρνη, ο οποίος ήταν υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας στην κυβέρνηση Χαριλάου Τρικούπη και την είπε το 1893, όταν η χώρα κήρυξε την πρώτη επίσημη χρεοκοπία της σύγχρονης ιστορίας της.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΙΤΗΣ
Είναι ο εκδότης - διευθυντής της Ενημέρωσης. Έχει σπουδάσει και εργαστεί ως μηχανικός και ηλεκτρονικός. Δημοσιογραφεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Έχει συνεργαστεί με σχεδόν όλες τις αθηναϊκές εφημερίδες. Διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων, τον οποίον υπηρέτησε και από τη θέση του γενικού γραμματέα στο δ.σ. επί οκτώ χρόνια. Πιστεύει πως η ισχυρότερη ιδιότητα του δημοσιογράφου στην ενημέρωση είναι το ενδιαφέρον του για τα κοινά και στην επικοινωνία η έντιμη και ανιδιοτελής διαμεσολάβηση.
