Υπάρχει κι αυτή η ...woke ατζέντα
Πόσο έχει αλλάξει το τοπίο της διεκδίκησης των δικαιωμάτων της εργασίας/δημιουργίας στην οικουμενική, ψηφιακή εποχή πέραν της συστηματικής χειραγώγησης που ασκείται δια των αλγορίθμων κλπ.
Τα πνευματικά δικαιώματα για τους δημιουργούς λόγου και τέχνης ισοδυναμούν με την αξία της εργασίας τους. Κι αυτό αποκτά ιδιαίτερη σημασία την εποχή της υπερσυσσώρευσης της διαχείρισης των πληροφοριών, μαζί με τους αντίστοιχους πόρους, που συνεπάγεται και τη δυνατότητα μαζικής χειραγώγησης.
Στις μέρες μας, που τόσος λόγος γίνεται για την ιδιοσυστασία και τους πόρους της «Ομάδας Αλήθειας» της ΝΔ, η συζήτηση αυτή αποκτάει ιδιαίτερο ενδιαφέρον αν και τα εσωτερικά ζητήματα είναι ψήγματα σε σύγκριση με το μεγάλο μέγεθος μιας οικουμενικής τέτοιας βιόσφαιρας. Εντός της δημιουργείται περιβάλλον, μέθοδος και υπόδειγμα συμπεριφοράς επικοινωνίας. Κατάσταση που ξεπερνάει κατά πολύ οτιδήποτε άλλο εφόσον αναφέρεται στα κύρια και βασικά ήθη της εποχής.
Για να πάρει ο ενδιαφερόμενος μιας γεύση της υπόθεσης αρκεί να μάθει πως ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει εκδώσει Οδηγία που αφορά στα πνευματικά δικαιώματα και οι χώρες-μέλη, μαζί και η Ελλάδα από διετίας, την έχουν ενσωματώσει στο εθνικό τους δίκαιο, καμία πρόοδος δεν έχει υπάρξει στην αναγνώριση και την απόδοση εντέλει αυτών των δικαιωμάτων στους δικαιούχους, εταιρείες παροχής υπηρεσιών λόγου και πληροφοριών αλλά και μεμονωμένους παραγωγούς, δημοσιογράφους κ.α.
Μόνον η Δανία συνήψε τέτοια συμφωνία με τους ισχυρούς των πλατφορμών ενώ το περιεχόμενο της εξακολουθεί μυστικό επτασφάγιστο για όλους εμάς τους υπόλοιπους εφόσον οι κορυφαίες παγκοσμίως πλατφόρμες επέβαλαν συμφωνία εχεμύθειας με υψηλές ρήτρες ακόμα και για να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Στην Ελλάδα εκκρεμεί ακόμα η έκδοση του Κανονισμού της οικείας Ανεξάρτητης Αρχής, προκειμένου να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις ενώ στη Γαλλία και την Ολλανδία εκκρεμεί η δικαστική εκκαθάριση κατόπιν προσφυγών ΜΜΕ και Ομίλων ενημέρωσης για παραβιάσεις της διαδικασίας!
Με αυτές τις σκέψεις αντιλαμβάνεται κανείς πόσο έχει αλλάξει το τοπίο της διεκδίκησης των δικαιωμάτων της εργασίας/δημιουργίας στην οικουμενική, ψηφιακή εποχή πέραν της συστηματικής χειραγώγησης που ασκείται δια των αλγορίθμων κλπ.
Είναι μάλλον φανερό πως η υποστήριξη της υπόθεσης της εργασίας και όχι απλώς του μεροκάματου, έχει δυσκολέψει και διευρυνθεί πολύ πέραν των κλασικών αναφορών που έχουμε οι ηλικιακά μεγαλύτεροι συνηθίσει...
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΙΤΗΣ
Είναι ο εκδότης - διευθυντής της Ενημέρωσης. Έχει σπουδάσει και εργαστεί ως μηχανικός και ηλεκτρονικός. Δημοσιογραφεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Έχει συνεργαστεί με σχεδόν όλες τις αθηναϊκές εφημερίδες. Διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων, τον οποίον υπηρέτησε και από τη θέση του γενικού γραμματέα στο δ.σ. επί οκτώ χρόνια. Πιστεύει πως η ισχυρότερη ιδιότητα του δημοσιογράφου στην ενημέρωση είναι το ενδιαφέρον του για τα κοινά και στην επικοινωνία η έντιμη και ανιδιοτελής διαμεσολάβηση.
