Το μπάζωμα της Λιμνοπούλας και το Εμπορικό Κέντρο στα σχέδια της Fraport

να απαλλοτριώσει μεγάλες εκτάσεις  γύρω από αυτά ώστε να τα καταστήσει πιο αποδοτικά προς όφελος της. Οι γνωρίζοντες αναφέρονται στην αποκατάσταση της διεθνώς επικρατούσας σχέσης ανάμεσα στη γη, την αποδιδόμενη στους αμιγείς αεροπορικούς σκοπούς, και 'κείνη, που διατίθεται για εμπορικές δραστηριότητες. Στην περίπτωση της Κέρκυρας, η συζήτηση αυτή αποκτάει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. 

Σύμφωνα με το master plan (σ.σ. εν είδει ΜΠΕ) που απέστειλε τις προάλλες για έγκριση το ΤΑΙΠΕΔ στο περιφερειακό συμβούλιο, διεκδικείται σχεδόν διπλάσιος από τον υφιστάμενο χώρο για την ανάπτυξη του "Ι. Καποδίστριας". Πρόκειται για τον αναγκαίο εκσυγχρονισμό του, για τον οποίον όμως οι επιλογές δεν είναι όλες προφανείς και χωρίς κόστος. 

Τα ερωτήματα που αναφύονται είναι: Ποια η αναγκαιότητα; Ποιο το κόστος; Ποιος πληρώνει; Ποια η προοπτική; (Σ.σ. Οι διασκεδαστικοί συλλογισμοί του είδους "μην δημιουργείτε προσκόμματα στη Fraport για ... φυσιολατρικούς λόγους, τώρα που ΄χουμε τόση ανεργία" αλλά και οι μικροπολιτικού χαρακτήρα απαντήσεις σ' αυτούς, δεν φωτίζουν το θέμα. Ιδιαιτέρως μάλιστα όταν η αναγκαιότητα για την ύπαρξη ενός μεγάλου, διεθνούς αεροδρομίου περί τον 39 παράλληλο και τον 19 μεσημβρινό είναι προφανείς, όπως άλλωστε και το αλβανικό ενδιαφέρον να προσελκύσει τέτοια επένδυση).

Χωρίς περιστροφές, όσο απαραίτητος είναι ο παράλληλος τροχόδρομος (σ.σ. που προβλέπεται στη ΜΠΕ και ζητείται γι' αυτόν το μπάζωμα της λιμνοπούλας Κόλλα) για την αποσυμφόρηση του αεροδρομίου, τόσο σημαντική αποδεικνύεται για τη χλωροπανίδα η παρέμβαση σ' αυτήν. Και για έναν ακόμα λόγο: Εκεί εκβάλλει το ρέμα του Κωτσέλα, που αποχετεύει, σύμφωνα με τον τεχνικό διευθυντή της ΔΕΥΑΚ, Τ. Κατσαρό, πάνω από το 60% των ομβρίων της πόλης! Δεν είναι δυνατόν να σφραγισθεί, τουλάχιστον σύμφωνα με τον υπαινιγμό στον χάρτη που έστειλε το ΤΑΙΠΕΔ! Υπάρχει τεχνική λύση; Για όλα υπάρχει μια λύση, όμως είναι μεγάλης κλίμακας και αναλόγου κόστους. Και πάντως δεν είναι δυνατόν μια τέτοια υπόθεση να λοιδωρείται ότι τάχα προβάλλεται προσχηματικά για τα ... γλαρόνια ούτε να παρακαμφθεί επειδή ... έχουμε μεγάλη ανεργία.

Αλλά αν αυτό είναι το μείζον με όρους κυριολεκτικά περιβαλλοντικούς, η εξοικονόμιση γης, προκειμένου να αναπτυχθούν οι εμπορικές δραστηριότητες του αεροδρομίου, προδήλως αφορά στην τοπική οικονομία, που έχει ήδη τα προβλήματα της με την τροπή που έχουν πάρει τα τουριστικά μας πράγματα.

Στα σχέδια δεν ομολογείται κατηγορηματικά, όμως η μεταφορά των αεροπορικών εγκαταστάσεων (σ.σ. πύργος ελέγχου, αποθήκες, καύσιμα και πυροσβεστικά) στην προς απαλλοτρίωση δυτική μεγάλη έκταση, όπως προβλέπεται στην ΜΠΕ, κάνει πιο συγκεκριμένη, την άλλωστε δεδηλωμένη πρόθεση της Κοινοπραξίας, να επεκτείνει βορείως (σ.σ. και όσο παίρνει) τις εγκαταστάσεις του αεροσταθμού (σ.σ. μέχρι τον παλιό αεροσταθμό;) προικίζοντας έτσι το ... "μίσθιο" με χώρους τύπου Mall. Ποιες οι συνέπειες μιας τέτοιας προοπτικής στις μικρές επιχειρήσεις της πόλης και της κερκυραϊκής υπαίθρου;

Τα ερωτήματα δεν είναι ρητορικά και βεβαίως δεν είναι περί όνου σκιάς, όπως θέλουν να τα εμφανίσουν επιπόλαιοι επικριτές κάθε αντίρρησης στην προφανώς (εξ)αναγκαστική παραχώρηση δημοσίων πόρων και υποδομών, αλλά είναι πολύ σοβαρά για να μείνουν αναπάντητα.

Όσο βεβαιωμένη είναι η ανάγκη εκσυγχρονισμού και ανάπτυξης του αεροδρομίου τόσο και επικίνδυνη εφόσον επισυμβεί, παραβλέποντας παράπλευρες συνέπειες που είναι δυνατόν να επιτείνουν τη μετατροπή κάθε τι του ντόπιου, συμπεριλαμβανομένης και της οικονομίας, σε καταχρηστικώς φιλοξενούμενο στον ίδιο του τον τόπο! Τότε είναι που η συζήτηση περί... γλάρων θα αποκτήσει μια δραματική επικαιρότητα αλλά θα είναι πολύ αργά: Μη φας...