Που είναι ο πάτος ρε παιδιά;

Ο Σαμαράς είχε ισχυριστεί πως ο πάτος ήταν το 2013 και πως από το 2014 και μετά άρχιζε η επάνοδος στην κανονικότητα. Ήταν το περίφημο SUCCES STORY (στο εξής το Succes story Σαμαρά θα το λέμε SSΣ), η "ιστορία μιας επιτυχίας" επί το ελληνικότερο. Έφτιαξε πρωτογενές πλεόνασμα, βγήκε πειραματικά στις αγορές και κατάφερε μια ελάχιστη ανάπτυξη για το 2014, βρήκε ένα φρένο στην αύξηση της ανεργίας ενώ το χρέος χαρακτηριζόταν βιώσιμο (κι ας μην ήταν). Όλα αυτά ήταν τα σημάδια της επιστροφής. Έδειχναν πως μόλις είχαμε φτάσει στον πάτο του βαρελιού και τον ξεπερνούσαμε επιτέλους.

Οι συγκυρίες δεν επέτρεψαν στο SSΣ (του Σαμαρά) να αποδείξει αν ήταν αυθεντικό -όπως ισχυριζόταν ο ίδιος- ή μαϊμουδένιο -όπως ισχυριζόταν η αντιπολίτευση- καθώς το πήραν παραμάσχαλα οι προκαθορισμένες εξελίξεις (ευρωεκλογές, εκλογή ΠτΔ). Ναι μεν τα νούμερα ήταν θετικά όμως οι δεσμεύσεις που είχαν αναληφθεί έδειχναν πως η εικόνα ήταν μάλλον ψεύτικη ή -τέλος πάντων- υπερβολική. Μόνο να θυμηθεί κανείς τρεις από αυτές τις δεσμεύσεις του αρκεί για να καταλάβει την έωλη βάση πάνω στην οποία στηριζόταν το SSΣ. Τις αναφέρω:

α) η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος στις συντάξεις (πρακτικά: συντάξεις ολίγων εκατοντάσων ευρώ για όλους), νέα μείωση της κατανάλωσης και μείωση του ΑΕΠ 

β) η υποχρέωση για πλεονάσματα 4,5% κατ'έτος (!!!) (πρακτικά: μέτρα φοροεισπρακτικά πλήρους ασφυξίας της οικονομίας) και 

γ) η δέσμευση για επί πλέον 14.000 αρχικά και πολύ περισσότερες στη συνέχεια απολύσεις από το δημόσιο (πρακτικά: νέα μείωση της κιατανάλωσης και αύξηση της ανεργίας) 

Αυτές οι δεσμεύσεις έκαναν αμφίβολη την ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ επιτυχία του SSΣ και βέβαιη την πολιτική εκδίωξη του Σαμαρά (που θα πλήρωνε το κόστος για να φτάσει σε αυτό το SSΣ) το αργότερο ως τον Μάρτιο του 2015, εππομένως την ακύρωση των όποιων "επιτυχιών" του.

Σήμερα, χωρίς να ονομάζεται έτσι, κυκλοφορεί το Succes story του Σύριζα, θα το λέμε στο εξής "SS του Τσίπρα" δηλαδή SST. Το νέο SSΤ στηρίζεται στις ίδιες πάνω κάτω ενδείξεις: Πάτος το 2015 με φρένο το 2016 και ανάπτυξη από το 2017 (μικρότερη στην αρχή και γύρω στο 3% τα έτη 2018 και 2019). Θα βγούμε πειραματικά και πάλι στις αγορές (ήδη έχει εξαγγελθεί), φτιάχτηκαν και πάλι πρωτογενή πλεονάσματα, η ανεργία μειώνεται και για το χρέος θα υπάρξει μια κάποια "υπόσχεση λύσης", κάτι αντίστοιχο του πιστοποιητικού βιωσιμότητας που υπόσχονταν στον Σαμαρά. Τα "φαινόμενα" είναι πάνω κάτω τα ίδια ... θα έχουν άραγε και το ίδιο αποτέλεσμα;

Εδώ πρέπει να δούμε πως αντίθετα με το SSΣ όπου η συγκυρία ήταν καταπέλτης, στο SSΤ η συγκυρία βοηθάει την κυβέρνηση να παγιώσει αυτή την "ιστορία επιτυχίας". Οι πρώτες εκλογές που έχει μπροστά της είναι το 2019 (ευρωεκλογές, αυτοδιοικητικές και εθνικές) ενώ οι προεδρικές είναι το 2020 και βοηθούν στη δημιουργία σεναρίων "παρένθεσης". Ενώ ο Σαμαράς είχε έτος καμπής για το SSΣ το 2014 και έμπαινε στο "σφαγείο" της κάλπης το 2014 και το 2015, ο Τσίπρας έχει για το δικό του SSΤ κρίσιμο έτος το 2017 και διετές περιθώριο εμπέδωσης του σεναρίου του με "σφαγείο" δυο χρόνια αργότερα, το 2019, όταν θα μπορεί να έχει παγιώσει την οικονομική ανάκαμψη και να κάνει τον "πάτο του βαρελιού" πραγματικότητα χωρίς τον κίνδυνο να ανοίξει τρύπα και "να χυθεί το γάλα από την καρδάρα". 

Αυτά όλα σημαίνουν ότι:

- Η οικονομική επιτυχία (το SST) αυτή τη φορά μπορεί να έχει βάση και να μην ανατραπεί εν τη γενέσει της, όπως έγινε με το SSΣ, πράγμα που θα είναι καλό για την Ελλάδα και τους Έλληνες ασχέτως αν θα ωφελήσει τη μια ή την άλλη πολτική δύναμη

- Το νέο SST μπορεί να είναι καθυστερημένο κατά 3 χρόνια σε σχέση με το παλιό SSΣ όμως αυτή η απώλεια των 3 χρόνων συνοδεύεται από αλλαγές α) στα αναμενόμενα ετήσια πλεονάσματα (3% αντί 4,5% και με προοπτική περαιτέρω μείωσης) β) λιγότερα υφεσιακά μέτρα μείωσης μισθών και συντάξεων ή απολύσεων και μικρή έστω αύξηση της απασχόλησης και γ) από πιθανή μείωση χρέους το 2018 αντί ενός πιστοποιητικού βιωσιμότητας

- Η βιασύνη του Μητσοτάκη για εκλογές, κοιταγμένη από την εντελώς δική του προσωπική σκοπιά, είναι δικαιολογημένη αφού το 2019 η κατάσταση μπορεί να έχει αλλάξει (χωρίς να είναι βέβαιο ότι ένα οικονομικό SST θα συνεπάγεται μονοσήμαντα και εκλογική επιτυχία)

- Η ακατανόητη καταψήφιση του δώρου που έκανε ο Σύριζα στα "μικρά" κόμματα με την κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών, θα γίνει το 2019 μπούμεραγκ. Προφανώς η πόλωση θα είναι μεγάλη και η εικόνα του περιπάτου της ΝΔ που ψευδώς μεταδίδουν τα ΜΜΕ αυτόν τον καιρό θα έχει ξεχαστεί.