Ελπίδες και φόβοι
Ο Σύριζα έχει την τύχη να εκπροσωπείται στον β΄ γύρο από δυο λαμπερά πρόσωπα τον Κασσελάκη και την Αχτσιόγλου, 35 και 38 ετών αντίστοιχα, έξυπνους, έτοιμους για το μεγάλο άλμα στην σύνθετη ψηφιακή κοινωνία του 21ου αιώνα. Μεγάλη τύχη για ένα κόμμα που έπνεε τα λοίσθια μόλις πριν ένα μήνα. Ας μην το χαλάσουμε αυτό.
Εγώ ψηφίζω Κασσελάκη και στον β΄ γύρο (όπως έκανα και στον α') και από την μια τρέμω για το ρίσκο που παίρνω ψηφίζοντας έναν ουσιαστικά άγνωστο άνθρωπο, ενώ, από την άλλη είμαι γεμάτος ελπίδα ότι βρέθηκε επιτέλους ένας ηγέτης που μπορεί να βγάλει την αριστερά από το τέλμα και την χώρα από τον βούρκο και την σήψη.
Η Αχτσιόγλου κουβαλάει πίσω της αμαρτίες που δεν της αναλογούν (την κομματική "μούχλα") αλλά συσπειρώνει και μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων που θέλουν την πολιτική να κυριαρχεί επί της εικόνας, πράγμα που έχει ανάγκη η κοινωνία μας ως αντίσωμα στην εισβολή της μεταπολιτικής.
Παρά την οξεία αντίθεση που έχει προκληθεί και υπηρετείται από την μεγάλη πλειοψηφία όσων χρησιμοποιούν τα κοινωνικά δίκτυα, χαίρομαι που επιλέγουμε ανάμεσα σε δυο φωτεινά πρόσωπα. Ελπίζω πως μετά την εκλογή του Κασσελάκη ως νέου αρχηγού, οι πρώτες δημοσκοπήσεις και εντέλει οι ευρωεκλογές του Ιουνίου θα επιβεβαιώσουν την επανάκαμψη του Σύριζα σε ποσοστά γύρω ή πάνω από το 30% σβήνοντας το ντροπιαστικό για την Ελλάδα "41 τακατό και μη μιλάτε".
