Γαλλία ώρα «0»

Προκαλεί πραγματικά μεγάλη απορία, αυτό που συμβαίνει στη Γαλλία τα τελευταία 24ωρα.
Πάνω από 1.000 πρώην στρατιωτικοί, μεταξύ τους και 20 απόστρατοι στρατηγοί, υπέγραψαν άρθρο με το οποίο ζητούν την επιβολή στρατιωτικού νόμου για να αντιμετωπιστεί η έξαρση της βίας από ισλαμιστές.


Η “République” όντως τα τελευταία χρόνια έχει γίνει, ανάμεσα σε όλο το δυτικό κόσμο, ο υπ’ αριθμον 1 στόχος, ακραίων ισλαμιστικών τρομοκρατικών χτυπημάτων. Νωπές είναι ακόμα οι μνήμες από την επίθεση στη Νίκαια, τη σφαγή στο θέατρο Μπατακλαν, την τρομακτική επίθεση στα γραφεία του περιοδικού Charlie Hebdo κ.α.
Όμως προκαλεί ειλικρινά εντύπωση η τόσο ηχηρή παρέμβαση των ανώτατων στρατιωτικών, κυρίως επειδή θυμίζει παρακίνηση πραξικοπήματος, στην Χώρα με τις πιο δημοκρατικές παραδόσεις στην Ευρώπη και στον κόσμο.

Η Γαλλική αριστερά, βγήκε αμέσως να πει «Πραξικόπημα»!

Η Γαλλική Ακροδεξιά αντίθετα, αμέσως αγκάλιασε την ομαδική διακήρυξη των στρατιωτικών.

Η Γαλλική Κυβέρνηση, εμφανώς αμήχανη και απροετοίμαστη, προσπαθεί να διαχειριστεί μια επικίνδυνη παρέμβαση του στρατού, προσπαθώντας (ανεπιτυχώς κατά τη γνώμη μου...) να δείξει δήθεν πυγμή.

Το να πει κανείς ότι ετοιμάζεται πραξικόπημα, είναι ένα εύκολο συμπέρασμα. Μια δεύτερη ματιά όμως, είναι εύκολο να μας κάνει να καταλάβουμε ότι ένα πραξικόπημα δεν προαναγγέλεται.

Η παρέμβαση αυτή των στρατιωτικών χρήζει μιας βαθύτερης ερμηνείας, ώστε να καταλάβουμε τι ακριβώς τους οδήγησε εκεί.
Μήπως δεν είναι απλά μια ομάδα ακροδεξιών (επίσης εύκολη προσέγγιση), αλλά άνθρωποι ενός κύρους, που ανησυχούν για την πορεία της Χώρας τους;
Μήπως πράγματι η άκριτη και ανεξέλεγκτη είσοδος εκατομμυρίων μεταναστών στην Γαλλία και ευρύτερα στην Ευρώπη, έχει διαβρώσει την κοινωνική διαστρωμάτωση των δυτικών Κρατών, την παραγωγική και οικονομική τους αλυσίδα, την ασφάλεια τους, τα έθιμα, τις συνήθειες, την θρησκευτική τους υπόσταση κ.ο.κ.;

Η Γαλλία δεν είναι Τουρκία. Στην Γαλλία δεν στεριώνουν πραξικοπήματα. Είναι Χώρα που έχει διδάξει Δημοκρατία και έχει θεσμούς.

Για να υλοποιείται όμως μια τέτοια κίνηση από τους Στρατηγούς, σημαίνει, ότι θέλει να ταράξει τα νερά και να δώσει ένα ηχηρό μήνυμα και στη Γαλλία και στον κόσμο. Ένα μήνυμα ότι η κατάσταση, κατ’ αυτούς, δεν έχει περιθώρια να πάει παρακάτω. Και αυτή είναι μια άποψη Στρατηγών, όχι οποιασδήποτε Χώρας, αλλά της 2ης στρατιωτικής και πυρηνικής δύναμης (μετά τις ΗΠΑ) στο ΝΑΤΟ. Δεν είναι μια παρέμβαση τυχαία η συμπτωματική η παρεμπιπτουσα.

Το γεγονός πρέπει να προβληματίσει όλο το δυτικό δημοκρατικό κόσμο. Όλα τα σημάδια κατατείνουν, στο ότι η Ευρώπη και τα σύγχρονα Κράτη που την συνθέτουν, οφείλουν να αφουγκραστούν τα μηνύματα της εποχής και είναι ώρα να βρουν πλέον έναν νέο βηματισμό, προσαρμοσμένο στις ανάγκες του σήμερα, που να δίνει λύσεις.