Αμάν πια με τον εμφύλιο γύρω από την κόπρο του Αυγεία
editorial
14 Ιανουαρίου 2021
/ 21:13
Τώρα δηλ. που όσοι μπορούν, φτιάχνουν τα μαγαζιά τους, έπρεπε και η Κέρκυρα συνολικά να εκμεταλλευτεί την τουριστική αναβροχιά, κι έτσι τα λιγότερα σκουπίδια, για να φτιάξει τις υποδομές που της λείπουν.
Είναι κρίμα κι άδικο να συνεχίζει να περιδινίζεται η υπόθεση της διαχείρισης των σκουπιδιών στην Κέρκυρα και τα Ιόνια νησιά. Να αποτελεί ακόμα και σήμερα, πεδίο διαξιφισμών, που στην καλύτερη περίπτωση σπαταλούν το χρονικό διάστημα της υποχρεωτικής ανάπαυλας.
Τώρα δηλ. που όσοι μπορούν, φτιάχνουν τα μαγαζιά τους, έπρεπε και η Κέρκυρα συνολικά να εκμεταλλευτεί την τουριστική αναβροχιά, κι έτσι τα λιγότερα σκουπίδια, για να φτιάξει τις υποδομές που της λείπουν.
Η απόπειρα της κυβέρνησης να λύσει το πρόβλημα από τα πάνω με αυθαίρετο τρόπο, και άδικο για την Αυτοδιοίκηση, προκάλεσε τον νέο γύρο των αντιπαραθέσεων γύρω από τον περιλάλητο Φορέα Διαχείρισης, στον οποίον εδώ και πολλά χρόνια όλοι αναφέρονται και κανείς, ούτε τώρα, δεν φτιάχνει.
Μην γελιέστε και ο περιφερειακός, διαβαθμιδικός ΦΟΔΣΑ, ένα πουκάμισο αδειανό είναι. Ένα συμβούλιο και τίποτα παραπάνω. Κανείς δεν διδάχθηκε τίποτα, λοιπόν;
Αυτό που χρειάζεται είναι κανονική δομή με αρχή, μέση και τέλος, στελέχωση και ιεραρχία. Επάρκεια δηλ. ώστε να τρέξει ένα φιλόδοξο πρόγραμμα κατασκευής εργοστασίου και αποδέκτη, και της λειτουργίας τους αφού πρώτα αποκαταστήσει τον πολύπαθο τόπο του Τεμπλονιού αλλά και τα Μεσοράχια της Λευκίμμης, που δεν πρέπει να διαφεύγει ότι εξακολουθούν να κείτονται εκεί άταφα περί τα έντεκα χιλιάδες δέματα!
Έργο πολυσχιδές και πολυπαραγοντικό. Κι από πλευράς ύψους επενδύσεων, το μεγαλύτερο δημόσιο έργο στο νησί. Εδώ δηλ. που οι προϋποθέσεις εξαιρετικά μικρότερων και ευκολότερων έργων δεν ικανοποιούνται τα τελευταία, πολλά χρόνια από το Δημόσιο.
Εδώ πρέπει να γίνει ένα άλμα. Όχι βεβαίως στο κενό. Κι αυτό δεν μπορεί να γίνει, ερήμην των τοπικών Αρχών και των τοπικών κοινωνιών, που εξακολουθούν απελπισμένες να πηγαινοέρχονται στον εισαγγελέα, να υποδεικνύουν τις ευθύνες τη διοίκησης και δώστου πάλι από την αρχή.
Εδώ πρέπει να γίνει ένα άλμα. Όχι βεβαίως στο κενό. Κι αυτό δεν μπορεί να γίνει, ερήμην των τοπικών Αρχών και των τοπικών κοινωνιών, που εξακολουθούν απελπισμένες να πηγαινοέρχονται στον εισαγγελέα, να υποδεικνύουν τις ευθύνες τη διοίκησης και δώστου πάλι από την αρχή.
Μετά τη φαεινή της διάλυσης της τοπικής διοικητικής δομής, πολλαπλασιάστηκαν οι πολιτικές δολιχοδρομίες αντί της ενιαίας και συντονισμένης προσπάθειας για την οργάνωση της επίλυσης των χρόνιων και διαλυτικών προβλημάτων υποδομής. Η σύγκρουση συμφερόντων απειλεί να μας ισοπεδώσει.
Οι αντιδράσεις (βλέπε Αργυράδες) θα ξεφυτρώνουν σαν τα κεφάλια της λερναίας ύδρας εφόσον με τούτα και με 'κείνα κανείς δεν έχει πειστεί ότι βαδίζουμε σε στέρεο δρόμο.
Οι αντιδράσεις (βλέπε Αργυράδες) θα ξεφυτρώνουν σαν τα κεφάλια της λερναίας ύδρας εφόσον με τούτα και με 'κείνα κανείς δεν έχει πειστεί ότι βαδίζουμε σε στέρεο δρόμο.
