Εξίσωση με άνω του ενός αγνώστους
Κωνσταντίνος Σπίγγος
03 Σεπτεμβρίου 2020
/ 11:18
Οι παράγοντες που καθοδηγούν τα επιμέρους μέτρα πρόληψης της πανδημίας είναι τεχνικοί: η μεταδοτικότητα (δείκτης R) και η σοβαρότητα (αριθμός διασωληνωμένων και θανάτων). Το κυβερνητικό επιτελείο φαίνεται πως εκτιμά την επίδραση κάθε μέτρου πάνω σε αυτούς και επαληθεύεται ή όχι μετά από 15 μέρες και 30 μέρες, αντίστοιχα.
Ταυτόχρονα, προκύπτει ότι δύο αντίθετα στη θεωρία τους μέτρα που θα εφαρμοστούν σε συνδυασμό, στον όποιο βαθμό και σε διαφορετικούς πληθυσμούς, μπορεί να οδηγήσουν στην πράξη σε ένα καλύτερο αθροιστικό αποτέλεσμα από την έμφαση στην απόλυτη εφαρμογή μόνο ενός εκάστου.
Έτσι όμως, όποιος επιχειρήσει να ανιχνεύσει κάποια κεντρική φιλοσοφία των μέτρων πρόληψης θα διαπιστώσει, ότι κάτι τέτοιο… απλώς δεν υπάρχει. Κλασικό παράδειγμα, η αποστασιοποίηση, η οποία, με τις αντιφατικές δηλώσεις ειδικών των προηγούμενων ημερών, φάνηκε να έχει μεγάλη σημασία στους χώρους διασκέδασης μετά τα μεσάνυχτα, ενώ ελάχιστη στα σχολεία το πρωί, όπου οι 15 μαθητές ανά τάξη εξισώθηκαν με... τους 25.
Παράλληλα, οι αντιφάσεις ανάμεσα στα αφηγήματα περί της πανδημίας έχουν σοβαρές συνέπειες και στην εμπιστοσύνη του μετριοπαθούς πολίτη στις κυβερνητικές επιλογές, ενώ γίνεται αντιληπτό ότι προτεραιότητα δεν αποτελεί ή ακριβοδίκαιη κατανομή των ευθυνών, που είτε δεν ενδιαφέρει είτε όντως είναι ανέφικτη.
Όπως και αν κριθούν αυτά, τώρα ή αργότερα, προκύπτει ότι με τα μέτρα που λαμβάνονται εδώ και 2-3 εβδομάδες, οι δείκτες οδεύουν προς μια βασανιστικά μέτρια επιβράδυνση, που όμως αφορά… το καλοκαίρι. Οσονούπω, στον τρόπο ζωής ιδίως των αστικών κέντρων (εργασία σε κλειστούς χώρους και πολυπληθείς μετακινήσεις με μέσα μαζικής μεταφοράς), εισάγονται δύο αστάθμητοι σε σημαντικό βαθμό παράγοντες: η επαναφορά ανυπολόγιστου μέρους του αστικού πληθυσμού σε συνθήκες κανονικής εργασίας και η λειτουργία των σχολείων με μάσκες. Τα πρώτα στοιχεία ενδεχόμενης σοβαρής επιβάρυνσης θα είναι διαθέσιμα περί το τέλος Σεπτέμβρη. Εάν τα πράγματα δεν αλλάξουν σημαντικά, τότε μπορούμε να αισιοδοξούμε ότι ο φετινός χειμώνας θα κυλήσει αγωνιωδώς μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας εν αναμονή εμβολίου. Σε αντίθετη περίπτωση, προσωπική εκτίμησή μου είναι ότι η σχολική χρονιά εν πολλοίς θα θυσιαστεί κι εφέτος, με όσα φανερά και κρυμμένα αυτό συνεπάγεται.
Έτσι όμως, όποιος επιχειρήσει να ανιχνεύσει κάποια κεντρική φιλοσοφία των μέτρων πρόληψης θα διαπιστώσει, ότι κάτι τέτοιο… απλώς δεν υπάρχει. Κλασικό παράδειγμα, η αποστασιοποίηση, η οποία, με τις αντιφατικές δηλώσεις ειδικών των προηγούμενων ημερών, φάνηκε να έχει μεγάλη σημασία στους χώρους διασκέδασης μετά τα μεσάνυχτα, ενώ ελάχιστη στα σχολεία το πρωί, όπου οι 15 μαθητές ανά τάξη εξισώθηκαν με... τους 25.
Παράλληλα, οι αντιφάσεις ανάμεσα στα αφηγήματα περί της πανδημίας έχουν σοβαρές συνέπειες και στην εμπιστοσύνη του μετριοπαθούς πολίτη στις κυβερνητικές επιλογές, ενώ γίνεται αντιληπτό ότι προτεραιότητα δεν αποτελεί ή ακριβοδίκαιη κατανομή των ευθυνών, που είτε δεν ενδιαφέρει είτε όντως είναι ανέφικτη.
Όπως και αν κριθούν αυτά, τώρα ή αργότερα, προκύπτει ότι με τα μέτρα που λαμβάνονται εδώ και 2-3 εβδομάδες, οι δείκτες οδεύουν προς μια βασανιστικά μέτρια επιβράδυνση, που όμως αφορά… το καλοκαίρι. Οσονούπω, στον τρόπο ζωής ιδίως των αστικών κέντρων (εργασία σε κλειστούς χώρους και πολυπληθείς μετακινήσεις με μέσα μαζικής μεταφοράς), εισάγονται δύο αστάθμητοι σε σημαντικό βαθμό παράγοντες: η επαναφορά ανυπολόγιστου μέρους του αστικού πληθυσμού σε συνθήκες κανονικής εργασίας και η λειτουργία των σχολείων με μάσκες. Τα πρώτα στοιχεία ενδεχόμενης σοβαρής επιβάρυνσης θα είναι διαθέσιμα περί το τέλος Σεπτέμβρη. Εάν τα πράγματα δεν αλλάξουν σημαντικά, τότε μπορούμε να αισιοδοξούμε ότι ο φετινός χειμώνας θα κυλήσει αγωνιωδώς μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας εν αναμονή εμβολίου. Σε αντίθετη περίπτωση, προσωπική εκτίμησή μου είναι ότι η σχολική χρονιά εν πολλοίς θα θυσιαστεί κι εφέτος, με όσα φανερά και κρυμμένα αυτό συνεπάγεται.