Ο ρυπαίνων την… σκαπουλάρει!

 Ένας διαγκωνισμός προθέσεων και παρεμβάσεων, που επέβαλε την μη ριζική και εκ θεμελίων αντιμετώπιση της κατάστασης. Εκ θεμελίων; Μια τέτοια προσέγγιση θα αναδείκνυε και έτσι θα λάμβανε υπόψη την υποστελέχωση των Υπηρεσιών, η επίκληση της οποίας βρίσκεται πίσω από τις μεγάλες καθυστερήσεις των υποθέσεων. Κι αν αυτή η επίκληση δεν επιβεβαιώνεται τότε επιβάλλεται από τα πράγματα, η εξέταση της κάθε άλλης αιτίας που αποτέλεσε και την αφορμή της κρίσης. Διότι αυτή κάθε άλλο παρά αποτέλεσμα διαφορετικών υπηρεσιακών προφίλ και μόνον, είναι. Τουλάχιστον έτσι συνάγεται από την εκτίμηση των παραγόμενων διαχρονικά αποτελεσμάτων.
Εν ολίγοις και ενώ δεν αμφισβητείται η αποτελεσματικότητα γενικώς του Γόρδιου δεσμού ως μεθόδου, μπορεί ως εφαπτομένη της ουσίας να είναι εντέλει άδικη. Όχι για τον έναν ή τον άλλον λειτουργό μόνον, αλλά για τις υποθέσεις εκείνες που αποτέλεσαν τον καμβά πάνω στον οποίον έχει κεντηθεί, όλα αυτά τα χρόνια, η θεσμική συμπεριφορά και η ηθική της Διοίκησης και των παραγόντων της.
Εφόσον πρωτίστως η ελλιπής εποπτεία, κυρίως όμως η πεποίθηση υπέρ του κεκτημένου της ατιμωρησίας, βρίσκεται πίσω από όλες τις αποδεδειγμένες παρεκτροπές που προκάλεσαν ζημιά στο δημόσιο και κοινό όφελος, χωρίς πότε να αποδοθούν τα επίχειρα. Πόσα δημόσια έργα, για παράδειγμα, χρειάζεται να αναφέρει κανείς σαν απόδειξη αυτού του ισχυρισμού;