Να σε κάψω Γιάννη ΄μ, να σ΄ αλείψω λάδι

Μέσα σε δυο ώρες, τουλάχιστον χίλιοι άνθρωποι κοινοποίησαν την είδηση από το enimerosi.com, προκαλώντας ένα ορμητικό φαινόμενο χιονοστιβάδας. Εμβρόντητος στέκεται κανείς απέναντι του και διστακτικός προκειμένου να το αποσυμβολίσει. Είναι η προσωπικότητα του Γιάννη; Είναι η ανθρωπιά, που ο καθένας κρύβει μέσα του και ψάχνει μια τέτοια αφορμή να την εκδηλώσει; Είναι η άυλη προστασία του οικείου, αυτού που μας κάνει να νιώθουμε ασφάλεια όταν ξέρουμε πως υπάρχει και μας εξαγριώνει η απειλή εναντίον του; Είναι η δύναμη του Μέσου, ενισχυμένη από εξαιρετικής συναισθηματικής αξίας μήνυμα; Είναι ζήτημα ταυτότητας; Ταύτισης; Ποιος να ξέρει;

Η εκδήλωση πάντως, τέτοιας και τόσης θετικής ενέργειας, είναι ευεργετική τόσο γι' αυτούς που την αισθάνονται όσο και για τους αποδέκτες. Πρόκειται για μια ακόμα πίστωση στη φιγούρα του Γιάννη, ερμηνεία και παράγωγο ταυτόχρονα. Κι αυτό με την έκφραση απ' όλους της αυτονόητης ευχής για καλή και γρήγορη ανάρρωση.
Στον αντίποδα αυτής της ατμόσφαιρας, το γεγονός ότι όλη αυτή η οδυνηρή περιπέτεια του τροχαίου εναντίον του «οποιουδήποτε», καταμεσής της πόλης, καλοκαιριάτικα, με εγκατάλειψη θύματος, έμεινε από τις εμπλεκόμενες Υπηρεσίες, επτασφράγιστο μυστικό! Μια εβδομάδα τώρα, καμιά ανακοίνωση δεν εκδόθηκε για το συμβάν που να προτρέπει σε συλλογή πληροφοριών για τις συνθήκες του δυστυχήματος και την αναζήτηση του εμπλεκόμενου οδηγού και αυτοκινήτου.
Κι επειδή εξαντλήσαμε όση καλή διάθεση μιας προξένησε η αντίδραση του κόσμου και το ενδιαφέρον του για την υγεία του Γιάννη, αναρωτιόμαστε, αν το θύμα του τροχαίου ήταν ο δεσπότης, ο δήμαρχος ή ο αστυνομικός Διευθυντής (σ.σ. με το μπαρντόν για τις αναφορές, είναι προδήλως συμβολικές όσο και τυχαίες) θα ήταν ίδια η συμπεριφορά των Υπηρεσιών στην εκκαθάριση της υπόθεσης;