Συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες...
Τα πιο βαρετά δελτία τύπου είναι αυτά που συνοδεύουν τη συμμετοχή στις τουριστικές εκθέσεις. Τα τελευταία πάρα πολλά χρόνια συντάσσονται στερεότυπα,
μεταφέροντας οπωσδήποτε μηνύματα ικανής ποσοστιαίας αύξησης των αφίξεων. Κατά κανόνα συνοδεύονται από την επωδό των μονίμως μετεχόντων στις κερκυραϊκές αποστολές «ότι με τη δική τους συνδρομή έγινε δυνατή η επιτυχής προβολή με τα ως άνω αποτελέσματα». Δεν έχουμε φθάσει σε μια κατάσταση να σνομπάρουμε τις αφίξεις όμως εδώ και πάρα πολύ καιρό είναι πρόδηλο ότι δεν είναι αυτό το νούμερο που μας καίει περισσότερο, όσο είναι τα λεφτά που μένουν εδώ.
Το φαινόμενο θα δούμε να επαναλαμβάνεται τώρα που αλυσίδες μεγαλύτερων συμφερόντων αποφάσισαν να επενδύσουν στην Κέρκυρα. Γρήγορα θα γίνει αντιληπτό ότι η επιτυχία τους μπορεί να μην σημαίνει κάτι για 'μας. Ακόμα και οι ανάγκες τους σε ειδικευμένο προσωπικό θα ικανοποιηθούν λίγο ως πολύ, απ' έξω. Ούτε λόγος να γίνεται για τις προμήθειες. Άρα δεν θα εισπράξουμε ως τοπική αγορά ακέραιο ούτε καν το μερτικό της αμοιβής της εργασίας!
Η ανάγκη της συγκρότησης τοπικού επιτελείου για την οργάνωση και την αντιμετώπιση της ολοένα και μεγαλύτερης ανισοκατανομής, προβάλλει αδήριτη. Θα περίμενε μάλιστα κανείς από αριστερές διοικητικές Αρχές αυτή η επιδίωξη να είναι πρώτη τους προτεραιότητα. Αντ' αυτής κινούνται κατά τα ειωθότα, πανηγυρίζουν στις εκθέσεις, επαναλαμβάνουν χιλιοειπωμένα στερεότυπα. Υπακούουν εκόντες άκοντες στο καθεστωτικό, ψυχοφθόρο και επικίνδυνο ότι η μεγέθυνση της οικονομίας είναι ίσως η μοναδική επιλογή σε καθεστώς αγοράς για την αντιμετώπιση της εγγενούς ανισομετρίας. Κρίμα!
Εις μάτην η αναμονή για πιο γενναίες σκέψεις απέναντι σε θεμελιώδη προβλήματα πολιτικής οικονομίας από ανθρώπους που μέχρι πρότινος ξόδευαν τις ώρες τους σε συζητήσεις για την τροχιά της Αριστεράς, συχνά κριτικές και συχνότερα ριζοσπαστικές. Το κλασικό, αρχή άνδραν δείκνυσι, σ' όλο του το μεγαλείο...
