Παρασκευή 27.12.2024 ΚΕΡΚΥΡΑ

Πέτρος Γάλλιας: «Σπύρο μου, θα είσαι πάντα στην καρδιά μου»

Πέτρος Γάλλιας
12 Μαΐου 2022 / 13:48

“Μόνο μια λάμψη ο άνθρωπος· κι αν είδες, είδες!” (Οδυσσέας Ελύτης)

Με βαθιά συγκίνηση, αποχαιρετά ο σκηνοθέτης Πέτρος Γάλλιας τον Σπύρο Ασωνίτη:

“Μόνο μια λάμψη ο άνθρωπος· κι αν είδες, είδες!” (Οδυσσέας Ελύτης)
Και νιώθω τυχερός που σε είδα. Και σ΄ αγάπησα.
Γιατί ήσουν από εκείνα τα πλάσματα που άφησαν το σημάδι τους στο πέρασμά τους. Ηθοποιός. Ζωγράφος. Αγιογράφος. Κοσμοκαλόγερος. Αλήτης. Αγωνιστής. Περήφανος. Ανατρεπτικός. Απρόβλεπτος.
Και αιφνίδιος. Όπως και στην έξοδό σου.

Είναι πολύ δύσκολο να γράψω για σένα, τώρα που όλα στροβιλίζονται στο μυαλό μου. Πρόβες. Συζητήσεις. Παραστάσεις. Εκρήξεις. Ελπίδες. Όνειρα. Κάποτε θα το κάνω.

Όπως θα γράψω με δέος και απέραντη αγάπη για όλα τα πλάσματα που συνάντησα στο νησί μας. Τα θεϊκά. Τα παραγκωνισμένα από τους “θεσμούς” και τους “ειδικούς”. Δεν σας βλέπουν. Όχι γιατί δεν είστε. Αλλά, γιατί δεν αντέχουν το ΦΩΣ σας, καρδιά μου.
Και πορευτήκαμε μαζί. Και ονειρευτήκαμε μαζί. Και δημιουργήσαμε μαζί.
“Μάνα Κουράγιο”. “Ποιητικές βραδιές”. “Από τον Γολγοθά στην Ανάσταση”. “Υπό το φως των κεριών”. “Κάτω από τον έναστρο ουρανό”. “Στην Πανσέληνο του Αυγούστου”. “Λευκή Δαντέλα”. “Ζορμπάς"…

Το τελευταίο μας όνειρο “Η μικρή μας πόλη” δεν ολοκληρώθηκε. Αλλά σου δίνω υπόσχεση Ιερή, να το υλοποιήσουμε. Για σένα.

Ήσουν ανατρεπτικός, απρόβλεπτος. Και αιφνίδιος. Όπως και στην έξοδό σου. Μας έκοψες την ανάσα. Μας παρέλυσες τα γόνατα.

Σπύρο μου. Θα είσαι πάντα στην καρδιά μου.

Η σκέψη μου στα δικά σου πλάσματα. Την Τερέζα σου. Την μικρή Μαριέττα σου. Την Μαρία σου. Την Μαριέττα σου. Μαζί τους και η απέραντη αγάπη μου.